Φλωρεντία: "Δωμάτιο με Θέα" στην Αναγέννηση

Καθεδρικός Φλωρεντίας (Duomo of Florence) από το παράθυρο. Φωτογραφία Νίκος Πράσσος
08.01.2022
Φλωρεντία: "Δωμάτιο με Θέα" στην Αναγέννηση

Ανακαλύπτοντας μία πόλη - έργο τέχνης

Μαγευτικό Ταξίδι στo Παρελθόν

Ένα από τα ομορφότερα ταξίδια μας σε μία από τις καλύτερα διατηρημένες πόλεις του κόσμου, η Φλωρεντία παραμένει μοναδικό σημείο αναφοράς για τις τέχνες, τον πολιτισμό και την ιστορία της ανθρωπότητας. Πρωτεύουσα της Τοσκάνης με τον ποταμό Άρνο να τη διασχίζει θεωρείται δικαίως το λίκνο της Αναγέννησης, με το ιστορικό της κέντρο να αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1982.

Χάρτης Φλωρεντίας
Χάρτης Φλωρεντίας (Πηγή: edstephan.org)

Η ιστορία της πόλης έχει σημαδευτεί από την οικογένεια των Μεδίκων ξεκινώντας από τον Κόζιμο, που κινούσε παρασκηνιακά τα νήματα της πολιτικής εξουσίας, κρυμμένος πίσω από τη δημόσια εικόνα του σεβαστού και ευπρεπούς άντρα, με τη δύναμη της οικογένειας να φτάνει στο αποκορύφωμά της στα χρόνια του εγγονού του Λαυρέντιου του Μεγαλοπρεπή, προστάτη των τεχνών και των γραμμάτων, στην αυλή του οποίου βρέθηκαν καλλιτέχνες - σημεία αναφοράς της αναγεννησιακής τέχνης, όπως ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και ο Σάντρο Μποτιτσέλι.

Πολιτικές ίντριγκες, δολοφονίες, πραξικοπήματα, ένα παγκόσμιο εμπορικό και οικονομικό κέντρο με φόντο κάποια από τα ομορφότερα έργα τέχνης του δυτικού πολιτισμού και την ιταλική Αναγέννηση. Στα προηγούμενα ονόματα προσθέτουμε ενδεικτικά εκείνα των ΝτονατέλοΒερόκιου, Τζότο ντι ΜποντόνεΤσιμαμπούεΑρνόλφο ντι ΚάμπιοΑντρέα ΠιζάνοΔάντηΓαλιλαίουΜπρουνελέσκιΜακιαβέλιΜαζάτσοΛορέντσο ΓκιμπέρτιΛούκα ντέλα ΡόμπιαΠάολο Ουτσέλλο και Φιλίπο Λίπι. Ζωγράφοι, γλύπτες, αρχιτέκτονες, ποιητές και επιστήμονες δημιούργησαν μία μοναδική κοιτίδα πολιτισμού, που παραμένει το ίδιο λαμπερή, μέχρι και τις μέρες μας.

Γέφυρα στον ποταμό Άρνο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Γέφυρα στον ποταμό Άρνο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Τα Αξιοθέατα

Σε καμία άλλη πόλη του κόσμου δεν υπάρχουν συγκεντρωμένα τόσα έργα τέχνης σε κάθε σημείο της όσα στη Φλωρεντία. Η αρχιτεκτονική του μεγαλύτερου μέρους της πόλης, από τα κτίρια και τις εκκλησίες, μέχρι τις γέφυρες και τις γραφικές γειτονιές της, σε συνδυασμό με τα διάσπαρτα αγάλματα και σιντριβάνια αφήνουν την αίσθηση ενός υπαίθριου μουσείου, που σε καλεί να το γνωρίσεις και να το ζήσεις διασχίζοντάς το με τα πόδια.   

Πανoραμική Άποψη της Φλωρεντίας από την πλατεία Μικελάντζελο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Πανoραμική άποψη της Φλωρεντίας από την Πλατεία Μικελάντζελο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Ο Καθεδρικός Ναός της Φλωρεντίας - Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε (Duomo di Firenze - Cattedrale di Santa Maria del Fiore)

Η πρώτη επαφή με τον Καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας είναι μία από τις εμπειρίες που μένουν αλησμόνητες. Ο όγκος του ναού, τρίτου σε μέγεθος μετά από τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό και τον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, κόβει την ανάσα, μιας και ξεπροβάλλει επιβλητικά σε έναν περιορισμένο αναλογικά χώρο, ανάμεσα στα καλοδιατηρημένα κτίρια της Πλατείας του Καθεδρικού (Piazza del Duomo). Το εξωτερικό του χτισμένου σε γοτθικό ρυθμό ναού είναι επενδυμένο με εναλλασσόμενες κάθετες και οριζόντιες ταινίες πολυχρωματικού μαρμάρου (σε αποχρώσεις πράσινου και ροζ χωρισμένες με λευκό) από διάφορες περιοχές της Τοσκάνης.

Στιγμή από την Πλατεία του Καθεδρικού. Ο Καθεδρικός της Φλωρεντίας με τον τρούλο του Μπρουλενέσκι στο βάθος. Μπροστά στα δεξιά τμήμα από το Βαπτιστήριο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Στιγμή από την Πλατεία του Καθεδρικού. Ο Καθεδρικός της Φλωρεντίας με τον τρούλο του Μπρουλενέσκι στο βάθος. Μπροστά, στα δεξιά τμήμα από το Βαπτιστήριο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Η κατασκευή του ξεκίνησε από σχέδια του γλύπτη και αρχιτέκτονα  Αρνόλφο ντι Κάμπιο το 1296 και συνεχίστηκε για ενάμιση περίπου αιώνα, μέχρι την ολοκλήρωσή του το 1436, με τον περίφημο τρούλο του Φιλίπο Μπρουνελέσκι, που με 4 εκατομμύρια τούβλα και βάρος μεγαλύτερο από 40 χιλιάδες τόνους παραμένει ο μεγαλύτερος σε μέγεθος του είδους του. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία της κατασκευής του από έναν αρχιτέκτονα ο οποίος δεν είχε πρότερη εμπειρία και χρησιμοποίησε πρωτοπόρες τεχνικές, χωρίς σκαλωσιές, για να ολοκληρώσει το μεγαλεπίβολο έργο. 

Δεν είναι τυχαίο πως ο Μπρουνελέσκι θεωρείται ο επινοητής της γραμμικής προοπτικής, της προβολής δηλαδή μιας τρισδιάστατης εικόνας σε επίπεδη επιφάνεια και της δημιουργίας της αίσθησης του βάθους, τόσο στη ζωγραφική όσο και στην αρχιτεκτονική με την τεχνική του να έχει αξιοποιηθεί και στην κατασκευή του θόλου. 

Στο εσωτερικό του βρίσκονται νωπογραφίες με θέμα την Ημέρα της Κρίσης σχεδιασμένες από τον Τζόρτζο Βαζάρι και υλοποιημένες από τον μαθητή του Φεντερίκο Ζουκάρι, που συνέχισε το έργο του δασκάλου μετά τον θάνατό του. 463 σκαλοπάτια απαιτούνται για την κορυφή του τρούλου και την εντυπωσιακή θέα.

Τμήματα από τις κορυφές (από αριστερά προς τα δεξιά) του Καθεδρικού της Φλωρεντίας, του Καμπαναριού του Τζότο και του Βαπτιστηρίου (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Τμήματα από τις κορυφές (από αριστερά προς τα δεξιά) του Καθεδρικού της Φλωρεντίας, του Καμπαναριού του Τζότο και του Βαπτιστηρίου (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

O Kαθεδρικός βρίσκεται δίπλα στο Βαπτιστήριο, ένα από τα παλαιότερα κτίρια της Φλωρεντίας, το οποίο χρονολογείται από τον 11ο αιώνα και αποτελεί υπόδειγμα φλωρεντιανού ρομανικού στιλ και το Καμπαναριό του Τζότο ένα από τα αριστουργήματα της γοτθικής αρχιτεκτονικής με ύψος 84.7 μέτρα, λίγο χαμηλότερο από τον τρούλο του Μπρουνελέσκι. Και τα δύο είναι εξωτερικά καλυμμένα με πολυχρωματικό μάρμαρο από διαφορετικά μέρη της Τοσκάνης, όπως συμβαίνει και με την πρόσοψη του Καθεδρικού.

Στο Βαπτιστήριο ξεχωρίζουν τα ψηφιδωτά της οροφής, που αναπαριστούν την Ημέρα της Κρίσης και οι μπρούτζινες θύρες του Λορέντσο Γκιμπέρτι στην ανατολική πλευρά, οι επονομαζόμενες και ως "Οι Πύλες του Παραδείσου" με σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη. Στη θέση τους έχουν τοποθετηθεί αντίγραφα με τις αυθεντικές θύρες να φυλάσσονται στο Μουσείο του Ντουόμο.  

Περπατώντας στην Πλατεία του Καθεδρικού (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Περπατώντας στην Πλατεία του Καθεδρικού (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Οι ουρές μπροστά από τον Καθεδρικό, το Καμπαναριό και το Βαπτιστήριο λειτούργησαν αποτρεπτικά στην περίπτωσή μας. Η είσοδος στον ναό είναι δωρεάν και επιτρέπεται από Δευτέρα εώς και Σάββατο, 10:45 το πρωί με 5 το απόγευμα (τελευταία είσοδος στις 4:30). Κλειστά Κυριακή και στις αργίες.    

Για το Βαπτιστήριο μεμονωμένα μπορείτε να κλείσετε εισιτήριο μόνο για την πρώτη Τρίτη κάθε μήνα. Αυτήν την περίοδο γίνονται εργασίες συντήρησης σε τμήμα του εσωτερικού του.

Πιο εύκολη η πρόσβαση σε συνδυαστικό εισιτήριο μαζί με το Μουσείο του Καθεδρικού ( Opera del Duomo Museum ), όπου και εκτίθενται έργα τέχνης, με τα αγάλματα να ξεχωρίζουν, και αντικείμενα από το Βαπτιστήριο, τον Καθεδρικό και το Καμπαναριό. Μιχαήλ Άγγελος, Ντονατέλο, Αρνόλφο και Γκιμπέρτι κάποια από τα ονόματα των καλλιτεχνών, που θα συναντήσετε. Οι τιμές είναι περισσότερο συμφέρουσες σε αυτήν την περίπτωση.

Το Βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη και ο Καθεδρικός της Φλωρεντίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Το Βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη (μπροστά στα δεξιά) και ο Καθεδρικός της Φλωρεντίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Περισσότερο ενδιαφέρουσες για όσους θέλουν να δουν από ψηλά τη Φλωρεντία οι αναβάσεις στην κορυφή του τρούλου του Μπρουνελέσκι και στο Καμπαναριό του Τζότο. Σε μεγαλύτερο ύψος βρίσκεται ο θόλος του Καθεδρικού (463 σκαλιά) σε σχέση με το το Καμπαναριό (414 σκαλιά) ενώ μπορείτε να δείτε σε τμήμα της διαδρομής και το εσωτερικό του ναού στην πρώτη περίπτωση. 

Εναλλακτικά, παρέχεται η δυνατότητα επίσκεψης στις ταράτσες του Καθεδρικού (150 σκαλιά), η οποία συνδυάζει τη θέα της πόλης από ύψος μεγαλύτερο των 30 μέτρων με τις εικόνες του τρούλου του ναού και των μαρμάρων της επιφάνειάς του. Σε περίπτωση καταιγίδων δεν επιτρέπεται η έξοδος από τον Καθεδρικό και γίνεται δυνατή η ξενάγηση σε ειδικά τμήματα του ναού, που δεν είναι ανοιχτά στο κοινό. Συνήθως ο συνωστισμός είναι μικρότερος αρκετά πρωί τις καθημερινές. Για ομορφότερες φωτογραφίες επιλέξτε τις απογευματινές ώρες κατά το ηλιοβασίλεμα. 

Το Παλαιό Ανάκτορο (Palazzo Vecchio)

Το Παλάτσο Βέκιο, γνωστό και ως Παλάτσο ντε λα Σινιορία ( Palazzo della Signoria ) από την ομώνυμη πλατεία στην οποία και βρίσκεται, στεγάζει το Δημαρχείο της πόλης και αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Φλωρεντίας. Η κατασκευή του από τον Αρνόλφο ντι Κάμπιο, αρχιτέκτονα του Καθεδρικού, ολοκληρώθηκε το 1314 και υπήρξε το κέντρο της πολιτικής ζωής της πόλης στα χρόνια των Μεδίκων. 

Ανάμεσα στην πληθώρα των χώρων του, δεσπόζει η Αίθουσα των Πεντακοσίων (Salone dei Cinquecento), διαστάσεων 52 x 23 μέτρων με διακόσμηση του Τζόρτζο Βαζάρι και των βοηθών του στους τοίχους και την οροφή με σκηνές από την ιστορία της πόλης, αλλά και από διάσημες νικηφόρες μάχες των Φλωρεντινών. Τους πίνακες συμπληρώνουν τα αγάλματα από τους άθλους του Ηρακλή του Βιτσέντζο ντε Ρόσι , του Πάπα Λέο Ι' και της στέψης του Καρόλου του E' από τον Πάπα Κλήμη τον Ζ' τoυ Μπαρτολομέο Μπαντινέλι και Το πνεύμα της Νίκης του Μιχαήλ Άγγελου.

Η Αίθουσα των Πεντακοσίων ( Salone dei Cinquecento ) στο Palazzo Vecchio ( Φωτογραφία Νίκος Πράσσος )
Η Αίθουσα των Πεντακοσίων ( Salone dei Cinquecento ) στο Παλάτσο Βέκιο ( Φωτογραφία Νίκος Πράσσος )

Ξεχωριστές είναι και η "Αίθουσα των Χαρτών" ( Stanza delle Mappe geografiche - Stanza della Guardaroba ), ένας χώρος μελέτης, όπου και αποτυπώνεται η εικόνα του κόσμου μας από τους εξερευνητές του 16ου αιώνα, το Studiolo, ένα ιδιωτικό δωμάτιο, χωρίς παράθυρα, δίπλα στην Αίθουσα των Πεντακοσίων, το οποίο χρησιμοποιούταν ως γραφείο, εργαστήριο και κρησφύγετο με έργα των μαθητών του Βαζάρι από τη μυθολογία και τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (νερό, φωτιά, αέρα, γη) και η "Αίθουσα των Κρίνων" με την εντυπωσιακή οροφή, νωπογραφίες του Ντομένικο Γκιρλαντάιο και το άγαλμα Ιουδήθ και Ολοφέρνης του Ντονατέλο.

Το Studiolo στο Palazzo Vecchio ( Φωτογραφία Νίκος Πράσσος )
Η οροφή του Studiolo στο Παλάτσο Βέκιο ( Φωτογραφία Νίκος Πράσσος )

Ένα από τα καλύτερα σημεία για φωτογράφιση της Φλωρεντίας από ψηλά είναι και ο Πύργος του Αρνόλφο, που πήρε το όνομά του από τον φημολογούμενο δημιουργό των σχεδίων του και αρχιτέκτονα του παλατιού. Το ύψος του των περίπου 95 μέτρων ανταγωνίζεται εκείνο του τρούλου του Ντουόμο, δίνοντας τη δυνατότητα να φωτογραφίσετε και τον Καθεδρικό, απαιτείται όμως επιπλέον εισιτήριο (είσοδος δωρεάν με την Firenze card, την οποία και θεωρούμε ασύμφορη για αυτά που προσφέρει).

Πλατεία της Σινιορίας και στο βάθος Παλάτσο Βέκιο με τον Πύργο του Αρνόλφο, φωταγωγημένα στα πλαίσια του F-Light Φεστιβάλ ( Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Piazza della Signoria και στο βάθος Παλάτσο Βέκιο με τον Πύργο του Αρνόλφο, φωταγωγημένα στα πλαίσια του F-Light Φεστιβάλ ( Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

 Η είσοδος για το παλάτι είναι δωρεάν για άτομα κάτω των 18, άτομα με αναπηρία και τους συνοδούς τους, ξεναγούς και δασκάλους - υπεύθυνους ομάδων. Αντίστοιχες οι χρεώσεις και για τον Πύργο του Αρνόλφο.

H Πλατεία των Αρχόντων (Piazza Della Signoria)

Η Πιάτσα ντε λα Σινιορία βρίσκεται ακριβώς μπροστά από την είσοδο του Παλάτσο Βέκιο και δίπλα στην Πιάτσα ντελ Ντουόμο. Για αιώνες υπήρξε ο τόπος συγκέντρωσης των κατοίκων της πόλης σε περιπτώσεις ανάγκης και σε πολιτικές συναθροίσεις με την καμπάνα από το Κωδωνοστάσιο του Παλάτσο Βέκιο να τους καλεί σε αυτές.

Η στοά με τα αγάλματα ( Loggia dei Lanzi) στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Η στοά με τα αγάλματα (Loggia dei Lanzi) στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Μία από τις εντυπωσιακότερες πλατείες, που έχουμε συναντήσει, καθώς πρόκειται στην ουσία για ένα υπαίθριο μουσείο, που περιλαμβάνει τη Λότζια ντέι Λάντσι (Loggia dei Lanzi ή Loggia della Signoria), τη στοά με τα αγάλματα, στην οποία ξεχωρίζουν "Ο Περσέας με το κεφάλι της Μέδουσας" του Μπενβενούτο Τσελίνι και "Η αρπαγή των Σαβίνων γυναικών" του Τζαμπολόνια (Τζοβάνι ντα Μπολόνια).

Στο κέντρο της βρίσκεται "Η Κρήνη του Ποσειδώνα", που σχεδιάστηκε από τον Μπάτσιο Μπαντινέλι και δημιουργήθηκε από τον Μπαρτολομέο Αμανάτι, έργο που πρόσφατα ανακαινίστηκε, αν και το αυθεντικό άγαλμα έχει μεταφερθεί στο Μουσείο Μπαρτζέλοξεπερνώντας τις φθορές και τους βανδαλισμούς, που έχει υποστεί στη διάρκεια των αιώνων

Μπροστά στην είσοδο του Παλάτσο Βέκιο έχει τοποθετηθεί από τον 19ο αιώνα αντίγραφο του διασημότερου αγάλματος στην ιστορία της τέχνης, του Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, για τον οποίο έχουμε ήδη κάνει εκτεταμένο αφιέρωμα, με το αυθεντικό να έχει μεταφερθεί στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας. 

Ο Περσέας και το κεφάλι της Μέδουσας του Μπενβενούτο Τσελίνι (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
"Ο Περσέας με το κεφάλι της Μέδουσας" του Μπενβενούτο Τσελίνι  (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Πινακοθήκη Ουφίτσι (Galleria degli Uffizi) 

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στη Φλωρεντία, δίπλα στο Παλάτσο Βέκιο και την Πιάτσα ντε λα Σινιορία βρίσκεται το Ανάκτορο Ουφίτσι, το οποίο και θεωρείται το σημαντικότερο μουσείο της πόλης με μία από τις κορυφαίες συλλογές αναγεννησιακής τέχνης παγκοσμίως και έργα από τον 13ο μέχρι και τον 18ο αιώνα.

Κορυφαίοι Ιταλοί ζωγράφοι, όπως οι Σάντρο ΜποτιτσέλιΛεονάρντο ντα ΒίντσιΜιχαήλ ΆγγελοςΡαφαήλΤιτσιάνοΚαραβάτζοΤζόρτζο Βαζάρι και Πιέρο ντε λα Φραντσέσκα με ορισμένους από τους καλύτερους πίνακές τους "συναντούν" τους  Ελ ΓκρέκοΓκόγιαΝτελακρουάΡέμπραντ και Ρούμπενς, ανάμεσα σε άλλα μεγάλα ονόματα της ευρωπαϊκής ζωγραφικής. 

Κατασκευάστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα σε σχέδια του Τζόρτζο Βαζάρι, έχοντας ως στόχο αρχικά τη στέγαση των δικαστικών γραφείων (uffizi) των Μεδίκων, πριν να μετατραπεί σε μουσείο και στην πρώτη πινακοθήκη του κόσμου με τις συλλογές των έργων τέχνης της οικογένειας στα επόμενα χρόνια. Από το 1765 άνοιξε τις πύλες του προς το κοινό, για να χαρακτηριστεί επισήμως ως μουσείο το 1865.

Ουρές μπροστά από την Πινακοθήκη Ουφίτσιο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Ουρές μπροστά από την Πινακοθήκη Ουφίτσι (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Σημείο αναφοράς του μουσείου είναι "H Γέννηση της Αφροδίτης("La Nascita di Venere") του Μποτιτσέλι, που αναπαριστά την αναδυόμενη θεά Αφροδίτη μέσα σε όστρακο, που φυσούν ο Ζέφυρος και η Αύρα προς τις ακτές του Αιγαίου.

Άλλα χαρακτηριστικά έργα είναι "Η Αφροδίτη του Ουρμπίνο" του Τιτσιάνο, "Η Αγία Οικογένεια(Tondo Doni) του Μιχαήλ Άγγελου, "Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου" του Λεονάρντο ντα Βίντσι, το δίπτυχο του Δούκα και της Δούκισσας του Ουρμπίνο του Πιέρο ντε λα Φραντσέσκα, όπως και τα αριστουργήματα του Καραβάτζο , Βάκχος και "Η θυσία του Αβραάμ". Πέρα από τα αναγεννησιακά έργα τέχνης και τους πίνακες θρησκευτικού περιεχομένου υπάρχει μία πληθώρα αρχαιοελληνικών και ρωμαϊκών αγαλμάτων, πολλά από τα οποία είναι αντίγραφα κλασικών αριστουργημάτων.

 "H Γέννηση της Αφροδίτης" ("La Nascita di Venere") του Μποτιτσέλι (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
"H Γέννηση της Αφροδίτης" ("La Nascita di Venere") του Μποτιτσέλι (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Οι ουρές για την επίσκεψη στο μουσείο είναι μεγάλες για αυτό και προτείνεται η έγκαιρη ηλεκτρονική αγορά τους. Οι τιμές για την περίοδο από Νοέμβριο μέχρι και Φεβρουάριο είναι οικονομικότερες. Δωρεάν για όλα τα άτομα κάτω των 18 ετών, εκπαιδευτικούς και φοιτητές, ομάδες μαθητών με τους δασκάλους τους, μεταφραστές και ξεναγούς, άτομα με αναπηρία και ειδικές περιπτώσεις, που αφορούν ορισμένες κατηγορίες των Ιταλών πολιτών. Υπάρχει μία επιπρόσθετη επιβάρυνση για την αγορά μέσω Διαδικτύου. Μπορείτε, εναλλακτικά, να κάνετε τηλεφωνική κράτηση στο νούμερο +39 055 294883 από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή, 8.30 το πρωί με 6.30 το απόγευμα και το Σάββατο ως τις 12.30 το μεσημέρι (ώρες Ιταλίας).

Η Mέδουσα του Καραβάτζο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Η Mέδουσα του Καραβάτζο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Το Πέρασμα του Βαζάρι (Corridoio Vasariano) (Palazzo Vecchio)

Σε αυτό το σημείο αξίζει της προσοχής σας το πέρασμα του Βαζάρι, το οποίο σχεδιάστηκε από τον ομώνυμο αρχιτέκτονα του Παλάτσο Βέκιο και της Πινακοθήκης Ουφίτσι, Τζόρτζο Βαζάρι, ύστερα από παραγγελία του Κόζιμο Α' των Μεδίκων και υλοποιήθηκε το 1565. Πρόκειται για έναν "κρυφό" διάδρομο 760 μέτρων, ο οποίος έδινε τη δυνατότητα στα μέλη της οικογένειας των Μεδίκων και τους οικείους τους ευγενείς να διασχίζουν με μυστικότητα το κέντρο της πόλης, από την Πινακοθήκη Ουφίτσι και το Παλάτσο Βέκιο, μέχρι και τους Κήπους του Μπόμπολι και το Παλάτσο Πίτι.

Tμήμα του Περάσματος του Βαζάρι στο ξεκίνημα, το οποίο ενώνει το Παλάτσο Βέκιο με την Πινακοθήκη Ουφίτσι (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Tμήμα του Περάσματος του Βαζάρι στο ξεκίνημα, το οποίο ενώνει το Παλάτσο Βέκιο με την Πινακοθήκη Ουφίτσι (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Η αρχή του περάσματος χρησιμοποιείται κατά καιρούς για γρηγορότερη και αμεσότερη πρόσβαση από το Παλάτσο Βέκιο στη γειτονική Πινακοθήκη Ουφίτσι με επιπλέον κόμιστρο. H είσοδος γίνεται από το "Πράσινο Δωμάτιο" του Παλάτσο Βέκιο σε συγκεκριμένη ώρα, που αναγράφεται στο εισιτήριο, κατά την οποία ανοίγει και η πόρτα του περάσματος. Τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν υπάρχει η συγκεκριμένη δυνατότητα, κρατήστε όμως αυτήν την πληροφορία, μιας και γλιτώνετε αρκετό χρόνο κατά την επίσκεψή σας σε Πινακοθήκη και Παλάτι, όταν αυτή είναι διαθέσιμη.

Για πρώτη φορά, μέσα στο 2022 θα γίνει διαθέσιμη για το ευρύ κοινό ολόκληρη η διαδρομή, ύστερα από μία επένδυση 10 εκατομμυρίων ευρώ με το εισιτήριο να είναι 20 ευρώ για την περίοδο από Νοέμβριο μέχρι και Φεβρουάριο και 45 ευρώ για τους υπόλοιπους μήνες (Μάρτιο με Οκτώβριο). Θα υπάρξει και συνδυαστικό εισιτήριο με τα μουσεία και τα παλάτια που συνδέει το πέρασμα, ενώ οι κρατήσεις θα μπορούν να γίνουν και πάλι σε συγκεκριμένες ώρες.

Η Γκαλερί της Ακαδημίας Καλών Τεχνών (Galleria dell'Accademia)

Η Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας ιδρύθηκε το 1563 από τον Κόζιμο Α' των Μεδίκων και λειτούργησε υπό την επίβλεψη του Τζόρτζο Βαζάρι, αποτελώντας την πρώτη σύγχρονη σχολή ζωγραφικής και γλυπτικής στην Ευρώπη. Η Γκαλερί της δημιουργήθηκε το 1784 και απέκτησε το διασημότερο άγαλμα του κόσμου, τον Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, τον Αύγουστο του 1873 για να εκτεθεί στο μουσείο, στον ειδικό χώρο που δημιουργήθηκε για αυτό, 9 χρόνια αργότερα.Στη θέση του αυθεντικού αγάλματος, το οποίο αρχικά είχε τοποθετηθεί μπροστά από το Παλάτσο Βέκιο, βρίσκεται πιστό αντίγραφό του.

Στο μουσείο εκτίθενται πίνακες και αγάλματα Φλωρεντινών καλλιτεχνών της Αναγέννησης, ενώ υπάρχει και ξεχωριστός χώρος με σπάνια μουσικά όργανα. Τα διασημότερα όμως εκθέματα είναι τα έργα του Μιχαήλ Άγγελου και ειδικότερα το αριστουργηματικό άγαλμα του Δαβίδ, που μαγνητίζει το βλέμμα και είναι και ο κύριος λόγος για να το επισκεφτείτε. 

Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου στη Γκαλερί της Ακαδημίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου στη Γκαλερί της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Οι ουρές για την επίσκεψη στο μουσείο είναι μεγάλες για αυτό και προτείνεται η έγκαιρη ηλεκτρονική αγορά τους. Η είσοδος είναι δωρεάν για όλα τα άτομα κάτω των 18 ετών, εκπαιδευτικούς και φοιτητές, ομάδες μαθητών με τους δασκάλους τους (καλέστε στο +39 055 294883 και κάντε κράτηση χωρίς τις επιπλέον χρεώσεις), μεταφραστές και ξεναγούς, άτομα με αναπηρία (διευκρινίζεται πως καλύπτεται και ο συνοδός) και ειδικές περιπτώσεις, που αφορούν ορισμένες κατηγορίες των Ιταλών πολιτών

H Παλιά Γέφυρα (Ponte Vecchio)

Η παλαιότερη γέφυρα της πόλης, καθώς χρονολογείται με τη μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα από το 1345, ένα από τα γραφικότερα σημεία της Φλωρεντίας, το οποίο ενώνει την Πιάτσα ντε λα Σινιορία και την Πιάτσα ντελ Ντουόμο με το νότιο τμήμα της πόλης, το Ολτάρνο (το όνομα της περιοχής σημαίνει "Πέρα από τον Άρνο"). Mεσαιωνικού τύπου, πέτρινο, μονότοξο γεφύρι, το οποίο και συνδέει τις δύο περιοχές στο πιο στενό σημείο του ποταμού Άρνου.

Με θέα τη διάσημη γέφυρα (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Με θέα τη διάσημη γέφυρα (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Το σχέδιο της κατασκευής της αποδίδεται στον Ταντέο Γκάντι, ενώ από τη γέφυρα διέρχεται τμήμα του Περάσματος του Βαζάρι. Eπάνω σε αυτή βρίσκονται κοσμηματοπωλεία, μαγαζιά έργων τέχνης και αναμνηστικών.

Στο μέσο της ανατολικής πλευράς της έχει τοποθετηθεί μπρούτζινη προτομή του φλωρεντινού γλύπτη και χρυσοχόου Μπενβενούτο Τσελίνι, το κιγκλίδωμα της οποίας είναι γεμάτο από "λουκέτα της αγάπης", φαινόμενο που με τον μαζικό τουρισμό δημιουργεί προβλήματα στο σημείο και τιμωρείται, όπως και η εγγραφή με οποιονδήποτε τρόπο ονομάτων, συμβόλων κλπ., με τσουχτερό χρηματικό πρόστιμο.

Γειτονικές γέφυρες είναι οι Σάντα Τρινιτά (Ponte Santa Trinita) και Άλε Γκράτσιε (Ponte alle Grazie).

Το άγαλμα του Μπενβενούτο Τσελίνι στην Παλιά Γέφυρα (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Το άγαλμα του Μπενβενούτο Τσελίνι στην Παλιά Γέφυρα (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Πλατεία Μικελάντζελο (Piazzale Michelangelo)

Περνώντας στην απέναντι πλευρά του ποταμού Άρνου, μέσω της Πόντε άλε Γκράτσιε (Ponte alle Grazie), για να βρεθούμε στη νότια πλευρά της πόλης, συνεχίζουμε στη Via di San Niccolò με προορισμό την πλατεία του Μιχαήλ Άγγελου, ένα από τα ομορφότερα σημεία της Φλωρεντίας.

Από την κορυφή του λόφου μπορείτε να απολαύσετε την πανοραμική θέα της πόλης και να τραβήξετε μοναδικές φωτογραφίες σε αναγεννησιακό φόντο. Προτείνεται ως η καλύτερη δωρεάν εναλλακτική σε σχέση με τη θέα που προσφέρουν τα ψηλότερα σημεία του Καθεδρικού και το Κωδωνοστάσιο στον Πύργο του Αρνόλφο.

Η θέα από την πλατεία του Μιχαήλ Άγγελου (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Η θέα από την Πλατεία του Μιχαήλ Άγγελου (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Η πλατεία είναι αφιερωμένη στον ομώνυμο καλλιτέχνη και περιλαμβάνει μπρούτζινα αντίγραφα μαρμάρινων έργων του με τον διάσημο Δαβίδ του να πλαισιώνεται από εκείνα της Μέρας, της Νύχτας, της Αυγής και της Δύσης από το παρεκκλήσι των Μεδίκων στη Βασιλική του Σαν Λορέντσο

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το περπάτημα, η πρόσβαση από το ιστορικό κέντρο, ειδικότερα στο ανέβασμα, είναι ευκολότερη με τα λεωφορεία των γραμμών 12 και 13. 

Μπρούτζινα αντίγραφα των έργων του Μιχαήλ Άγγελου με τον Δαβίδ του σε περίοπτη θέση (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Μπρούτζινα αντίγραφα των έργων του Μιχαήλ Άγγελου με τον Δαβίδ σε περίοπτη θέση (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Παλάτσο Πίτι (Palazzo Pitti) και Κήποι του Μπόμπολι (Giardini di Boboli)

Στην ίδια πλευρά του Άρνου βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την Πόντε Βέκιο το Παλάτσο Πίτι, το οποίο και κατασκευάστηκε για λογαριασμό του τραπεζίτη Λούκα Πίτι, φίλου και από τους κύριους υποστηρικτές του Κόζιμο Α΄, πριν να αγοραστεί από την οικογένεια των Μεδίκων το 1549, περίπου έναν αιώνα αργότερα, για να χρησιμοποιηθεί ως κύρια κατοικία, λόγω του κλίματος και της ηρεμίας της περιοχής.

Το εξωτερικό του Παλάτσο Πίτι (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Το εξωτερικό του Παλάτσο Πίτι (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Στο ογκώδες ανάκτορο εκτίθενται οι θησαυροί και τα πολύτιμα αντικείμενα της οικογένειας σε διαφορετικές πτέρυγες με την Παλατινή Πινακοθήκη (Galleria Palatina) να ξεχωρίζει. Περισσότεροι από 500 αναγεννησιακοί κυρίως πίνακες της ιδιωτικής συλλογής των Μεδίκων εκτίθενται στον "φυσικό τους χώρο", σε δωμάτια μπαρόκ αισθητικής, χωρίς χρονολογική σειρά ή καλλιτεχνική σχολή. Ανάμεσά τους αριστουργηματικά έργα των ΡαφαήλΤιτσιάνο,Μποτιτσέλι,Καραβάτζο,Περουτζίνο,Ρούμπενς,Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι και Πιέτρο ντα Κορτόνα.

Στους υπόλοιπους χώρους του παλατιού συναντάμε τα Βασιλικά διαμερίσματα, την Πινακοθήκη Νεότερης Τέχνης (Galleria d’ Arte Moderna), το Μουσείο Ασημικών (Museo degli Argenti), το Μουσείο Ενδυμάτων (Galleria del Costume), το νεοσύστατο Μουσείο Ρωσικών Θρησκευτικών Εικόνων και το Παρεκκλήσι του παλατιού. 

Ακριβώς πίσω από το Παλάτσο Πίτι  συναντάμε τους Κήπους του Μπόμπολι, μία έκταση 45.000 τ.μ. γεμάτη με ποικιλίες λουλουδιών, διάσπαρτα αγάλματα και σιντριβάνια, αλέες και μικρά ή μεγαλύτερα κτίσματα και σημεία ενδιαφέροντος. Αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα αναγεννησιακών κήπων του 16ου αιώνα και είναι διαθέσιμοι προς το κοινό από το 1766.

Κάποια από τα χαρακτηριστικότερα αξιοθέατα στους Κήπους του Μπόμπολι είναι το Μουσείο της Πορσελάνης (Museo delle Porcellane)ένα μικρό αμφιθέατρο στο ύψος του Παλάτσο Πίτι, το Σπήλαιο του Μπουονταλέντι, το γραφικό Kaffeehaus, ένα σπάνιο δείγμα ροκοκό αρχιτεκτονικής στην Τοσκάνη και το Σπίτι με τα Εσπεριδοειδή (Limonaia)

Οι τιμές των εισιτηρίων για το Παλάτσο Πίτι / τους Κήπους του Μπόμπολι για την περίοδο από αρχές Νοεμβρίου μέχρι και τέλη Φεβρουαρίου είναι οικονομικότερες στο κανονικό εισιτήριο, ενώ είναι δωρεάν στις κατηγορίες ατόμων που αναφέρθηκαν στα προηγούμενα μουσεία. Υπάρχει μία επιπρόσθετη επιβάρυνση στην αγορά μέσω Διαδικτύου. 

  Τα συγκεκριμένα αξιοθέατα συγκεντρώνουν λιγότερο κόσμο και δεν αποτελούν προτεραιότητα (εξαιρούνται οι θερινοί μήνες), οπότε η ηλεκτρονική αγορά δεν είναι στον ίδιο βαθμό απαραίτητη. Επισημαίνεται πως αυτήν την περίοδο υπάρχει ειδική έκπτωση 50% για τα εισιτήρια του Παλάτσο Πίτι σε όσους κάνουν την αγορά τους πριν τις 8:59 το πρωί και κλείσουν για τα πρώτα γκρουπ επισκεπτών (8:30 με 9:25).

Επιπρόσθετα, παρέχεται συνδυαστικό εισιτήριο για την Πινακοθήκη Ουφίτσι, το Παλάτι και τους Κήπους διάρκειας 5 ημερών για μία και μόνο επίσκεψη σε κάθε ένα από αυτά, ξεκινώντας με την κράτηση στο Ουφίτσι. Θεωρώντας δεδομένο πως το Ουφίτσι είναι η πρώτη σας επιλογή, συμφέρει να αγοράσετε το συνδυαστικό αρκεί να επιθυμείτε να επισκεφτείτε έστω ένα από τα άλλα δύο μέρη.

Τα υπόλοιπα Αξιοθέατα 

Επιλέγοντας κάποια από τα σημαντικότερα μνημεία και σημεία ενδιαφέροντος ανάμεσα στις δεκάδες επιλογές της Φλωρεντίας προτείνουμε τη Βασιλική Σάντα Κρότσε (Basilica di Santa Croce di Firenze) στην ομώνυμη πλατεία, η οποία βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης, περίπου 800 μέτρα νοτιοανατολικά από τον Ντουόμο. Αποτελεί τη μεγαλύτερη φραγκισκανική εκκλησία στον κόσμο και τόπο ταφής κάποιων εκ των επιφανέστερων Ιταλών, όπως οι Μιχαήλ Άγγελος, Γαλιλαίος, Λορέντσο ΓκιλμπέρτιΜακιαβέλι, Λεονάρντο ΜπρούνιΤζοβάνι Τζεντίλε, Ούγκο Φόσκολο και Τζοακίνο Ροσίνι, δίνοντας στην εκκλησία το προσωνύμιο "Tempio dell'Itale Glorie". Στο ίδιο σημείο υπάρχει και το κενοτάφιο του Δάντη.

Το εξωτερικό του ναού είναι επενδυμένο με λευκό, πράσινο και ροζέ μάρμαρο Τοσκάνης, όπως και ο Καθεδρικός της πόλης και το εσωτερικό του είναι διακοσμημένο με νωπογραφίες του Τζιότο και των μαθητών του, ενώ τα περιστύλια φτιάχτηκαν από τον Μπρουνελέσκι με τον Βαζάρι να ανακαινίζει μετέπειτα τον χώρο. Μπορείτε να επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα για περισσότερες πληροφορίες, όπως και για να κλείσετε τα εισιτήρια.

Νυχτερινή λήψη της Βασιλικής της Σάντα Κρότσε μαζί με την ομώνυμη πλατεία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Νυχτερινή λήψη της Βασιλικής της Σάντα Κρότσε μαζί με την ομώνυμη πλατεία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Ακολουθεί το Εθνικό Μουσείο Mπαρτζέλο (Museo Nazionale del Bargello) στο ιστορικό κέντρο της πόλης, 250 μέτρα περίπου από το Παλάτσο Βέκιο. Πρόκειται για το παλαιότερο δημόσιο κτίριο της Φλωρεντίας, χτισμένο το 1255, πρώην δημαρχείο, φυλακή και χώρος εκτελέσεων. Πλέον χρησιμοποιείται ως μουσείο κυρίως αναγεννησιακών γλυπτών και αγαλμάτων με μία πληθώρα εκθεμάτων διάσημων καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανωμένων των Μιχαήλ ΆγγελουΝτονατέλοΤσελίνιΜπαρτολομέο ΑμανάτιΤζανμπολόνιαΓκιμπέρτιΑρνόλφο ντι Κάμπιο και Μπρουνελέσκι. Μπορείτε να επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του μουσείου για περισσότερες πληροφορίες, όπως και για να κλείσετε τα εισιτήρια.

Η Βασιλική του Αγίου Λαυρεντίου (Basilica di San Lorenzo) είναι ένας από τους μεγαλύτερους και τους παλαιότερους ναούς της Φλωρεντίας και βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία, στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Τόπος ταφής της οικογένειας των Μεδίκων με τμήματά του να έχουν σχεδιαστεί από τον Μιχαήλ Άγγελο και τον Μπρουνελέσκι περιλαμβάνει έργα τέχνης των ΝτονατέλοΦιλίπο Λίπι, Ρόσο Φιορεντίνο και Βερόκιου. Το συγκρότημα, πέρα από τη Βασιλική και τα παρεκκλήσια των Μεδίκων, περιλαμβάνει και τη Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη (με επιπλέον χρέωση όταν είναι ανοικτή στο κοινό), η οποία σχεδιάστηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο και ολοκληρώθηκε από τους Βαζάρι και Αμανάτι. Για περισσότερες πληροφορίες για τον ναό και για τα εισιτήρια επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα της εκκλησίας.

Η Πιάτσα ντε λα Ρεπούμπλικα "φορώντας" τα χριστουγεννιάτικα στολίδια της (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Η Πιάτσα ντε λα Ρεπούμπλικα με χριστουγεννιάτικο στολισμό (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Ως προς τις πλατείες ξεχωρίζει και εκείνη της Δημοκρατίας(Piazza della Repubblica) σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της πόλης και σε απόσταση αναπνοής από το Παλάτσο Βέκιο και τον Καθεδρικό. Ιστορικά καφέ, ένα καρουζέλ και μία εντυπωσιακή αψίδα (Arcone), η οποία λειτουργεί ως είσοδος σε μία περιοχή γεμάτη μαγαζιά και εστιατόρια.

Η αψίδα που οδηγεί στην Πλατεία της Δημοκρατίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Η αψίδα που οδηγεί στην Πλατεία της Δημοκρατίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
 

Για τα ψώνια σας μπορείτε να βρείτε ποιοτικά ρούχα και παπούτσια σε ανταγωνιστικές για τα ελληνικά δεδομένα τιμές. Η Φλωρεντία είναι η έδρα διάσημων εταιρειών ειδών πολυτελείας και οίκων μόδας, όπως οι Salvatore Ferragamo, Gucci, Enrico Coveri, Emilio Pucci, Patrizia Pepe και Ermanno Scervino. Prada, Roberto Cavalli και Chanel, που έχουν μεγάλα γραφεία και καταστήματα στην πόλη.

Βιτρίνα καταστήματος στη Φλωρεντία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Βιτρίνα καταστήματος στη Φλωρεντία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Ξεχωρίζει η Via de' Tornabuoni, με τις πολυτελέστερες φίρμες (Armani, Bulgari και Ferragamo), αλλά και τις πιο τσιμπημένες τιμές. Μπορείτε να βρείτε καταστήματα στα σοκάκια κοντά στις κεντρικές πλατείες, περισσότερο τουριστικά στην αγορά του Σαν Λορέντζο και με πιο χαλαρούς ρυθμούς δίπλα στην πλατεία της Σάντα Κρότσε και στις γειτονιές του Oλτάρνο. Αρκετά μαγαζιά υπάρχουν και στoυς γύρω δρόμους, όπως στους Via del Parione και Via Maggio.

Περπατώντας στο ιστορικό κέντρο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Περπατώντας στο ιστορικό κέντρο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Σε περίπτωση κοσμοσυρροής στην Πλατεία Μικελάντζελο μπορείτε να αναζητήσετε τη Βασιλική Σαν Μινιάτο αλ Μόντε (Basilica San Miniato al Monte), μόλις 500 μέτρα μακρύτερα, περίπου πέντε λεπτά με τα πόδια. Όμορφη εκκλησία, περισσότερο μαγευτική θέα σε ένα πιο ήρεμο περιβάλλον.

Και μιας και βρεθήκαμε στην περιοχή του Ολτάρνο, στη νότια πλευρά της Φλωρεντίας πέρα από τον ποταμό Άρνο, στις γειτονιές της μπορείτε να ανακαλύψετε τη λιγότερο τουριστική πλευρά της πόλης και να ζήσετε στους πιο ήρεμους ρυθμούς των ντόπιων.

Η ανηφορική διαδρομή προς την Πλατεία του Μιχαήλ Άγγελου (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Η ανηφορική διαδρομή προς την Πλατεία του Μιχαήλ Άγγελου (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Αναζητήστε τη Βασιλική του Αγίου Πνεύματος (Basilica di Santo Spirito), το τελευταίο αριστούργημα του Μπρουνελέσκι, και χαλαρώστε στην ομώνυμη πλατεία. Το βράδυ μαζεύεται αρκετός νεαρόκοσμος ενώ και οι τιμές σε εστιατόρια, καφέ, δωμάτια και καταστήματα είναι πιο οικονομικές, κάτι που ισχύει και για τις υπόλοιπες εργατικές συνοικίες του Ολτάρνο, όπως στον δρόμο του Σαν Νίκολο (Via di San Niccolò).

 Για τους λάτρεις των τεχνών υπάρχει το Δημοτικό Θέατρο της Φλωρεντίας (Teatro del Maggio Musicale Fiorentino) και μία πληθώρα καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, ενώ συχνές είναι και οι παρελάσεις των ντόπιων με κουστούμια της Αναγέννησης στο ιστορικό κέντρο, αλλά και τα σχετικά φεστιβάλ και παραδόσεις.

Επίδειξη σε παρέλαση σε κεντρικό δρόμο της Φλωρεντίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Επίδειξη σε παρέλαση σε κεντρικό δρόμο της Φλωρεντίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Ξεχωριστό είναι και το Φεστιβάλ του Φωτός (F-Light), το οποίο γίνεται τα τελευταία 6 χρόνια κατά την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων (από αρχές Δεκεμβρίου μέχρι και τις αρχές Ιανουαρίου) με εντυπωσιακούς φωτισμούς σε κτίρια και πλατείες της Φλωρεντίας με εκείνους στην Πόντε Βέκιο να ξεχωρίζουν.

Οργανώνοντας το ταξίδι σας

Πρόσβαση στη Φλωρεντία

Αν και υπάρχει αεροδρόμιο στη Φλωρεντία τα απευθείας αεροπορικά εισιτήρια για την πόλη είναι αρκετά ακριβότερα σε σχέση με εκείνα άλλων κοντινών προορισμών. Προτείνουμε να αναζητήσετε εισιτήρια για το αεροδρόμιο της κοντινής Πίζας ή για τα πιο μακρυνά του Μιλάνου και της Ρώμης.

Προτιμήσαμε να συνδυάσουμε τις διακοπές μας με την τελευταία, μένοντας ένα βράδυ στην "Αιώνια Πόλη", πριν να αναχωρήσουμε νωρίς το πρωί με το τρένο από τον κεντρικό σταθμό του Roma Termini για τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Φλωρεντίας (Firenze Santa Maria Novella). Κλείστε τα εισιτήριά σας διαδικτυακά, ώστε να αποφύγετε το άγχος της τελευταίας στιγμής, αλλά και να πετύχετε καλύτερες τιμές.

Οι τιμές των εισιτηρίων κυμαίνονται στα 30 ευρώ για την υπερταχεία, που κάνει τη διαδρομή σε περίπου μιάμιση ώρα και 20 ευρώ για το πιο αργό τρένο (τρεις με τρεισήμισι εκτός και αν υπάρχουν και ενδιάμεσοι σταθμοί, οπότε μπορεί το ταξίδι να πλησιάσει τις τέσσερις ώρες). Αν κλείσετε εγκαίρως μπορείτε να βρείτε και ειδικές, χαμηλότερες τιμές, που ξεκινούν από τα 10 ευρώ. Επισημαίνεται πως υπάρχουν και εναλλακτικοί σταθμοί αναχώρησης (Roma Tiburtina) και άφιξης σε παραπλήσιες τιμές, αλλά και σε μεγαλύτερη απόσταση από το ιστορικό κέντρο της Φλωρεντίας και με δυσκολότερη πρόσβαση στην περίπτωση του Firenze Rifredi. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν οικονομικά εισιτήρια και η διαδρομή ξεπερνά το τρίωρο υπάρχει και η εναλλακτική του λεωφορείου με τιμές αρκετά πιο οικονομικές, χωρίς όμως τη σιγουριά των μέσων σταθερής τροχιάς.

Το αυτοκίνητο δεν ενδείκνυται, μιας και το μεγαλύτερο μέρος της πόλης δεν είναι προσβάσιμο με αμάξι, εξαιτίας των πεζόδρομων.

Διασχίζοντας την Παλαιά Γέφυρα (Ponte Vecchio) μετά το κλείσιμο των μαγαζιών (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Διασχίζοντας την Παλαιά Γέφυρα (Ponte Vecchio) μετά το κλείσιμο των μαγαζιών (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)  

Διαμονή

Υπάρχει μία πληθώρα καταλυμάτων με τις τιμές να είναι αισθητά ανεβασμένες κοντά στο ιστορικό κέντρο, ειδικότερα κατά την περίοδο των εορτών. Σε μεγαλύτερες πόλεις η διαμονή κοντά στα αξιοθέατα είναι απαραίτητη για όσους έχουν περιορισμένο διαθέσιμο χρόνο. Οι σχετικά μικρές διαστάσεις της Φλωρεντίας της δίνουν το πλεονέκτημα του να μπορείτε να μείνετε και στην απέναντι πλευρά του ποταμού Άρνου, που είναι λιγότερο τουριστική, πιο ήσυχη και περισσότερο οικονομική. Αναζητήστε κατάλυμμα στα στενά της γειτονιάς Oλτάρνο στα νότια της πόλης και θα ανακαλύψετε την πιο παραδοσιακή Φλωρεντία και τους ανθρώπους της, μακρυά από τον συνωστισμό και την οχλοβοή των χιλιάδων επισκεπτών. 

 Ο κύριος λόγος για να προτείνουμε το ιστορικό κέντρο είναι η αναγεννησιακή αύρα, που αποπνέουν αρκετά από τα σπίτια και τα ξενοδοχεία της περιοχής. Για μία περισσότερο ολοκληρωμένη αίσθηση διαφυγής και μία εντονότερη αίσθηση ταξιδιού στον χρόνο, η διαμονή σε ένα δωμάτιο και ένα κτίριο με πιο παραδοσιακό, αναγεννησιακό σχεδιασμό και διακόσμηση έρχεται να συμπληρώνει την όλη εμπειρία.

Σοκάκι σε γειτονιά του ιστορικού κέντρου της Φλωρεντίας ( Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Σοκάκι σε γειτονιά του ιστορικού κέντρου της Φλωρεντίας ( Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Μετακινήσεις

Eπιτρέπονται μόνο τα λεωφορεία, τα ταξί και τα οχήματα των μόνιμων κατοίκων. Ισχύουν όσα είχαμε γράψει και για το Βατικανό με τη Φλωρεντία να σε καλεί να την περπατήσεις με τα πόδια για να τη γνωρίσεις, μιας και είναι γεμάτη από γραφικά σοκάκια, πανέμορφα τοπία και διάσπαρτα έργα τέχνης σε κοινή θέα. Οι μικρές πάλι αποστάσεις καθιστούν τα μέσα μεταφοράς και τη Firenze Card+, η οποία δίνει τη δυνατότητα της δωρεάν χρήσης τους για 3 ημέρες με ένα επιπλέον κόστος 7 ευρώ, εντελώς περιττές επιλογές. Προτείνεται η χρήση τους μόνο σε περίπτωση βροχής ή ανηφορικών διαδρομών σε όσους δεν έχουν συνηθίσει το περπάτημα.

Θυμηθείτε να αγοράσετε το εισιτήριό σας από τα εκδοτήρια, σε εξουσιοδοτημένα καταστήματα ή περίπτερα και όχι από τον οδηγό του λεωφορείου, για να αποφύγετε την επιπλέον χρέωση. Μην ξεχάσετε να τα επικυρώσετε ανεβαίνοντας στο λεωφορείο, γιατί οι έλεγχοι είναι συχνοί και τα πρόστιμα υψηλά. Η διάρκεια του εισιτηρίου είναι 90 λεπτά μετά την επικύρωση.

Κοσμοσυρροή στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Κοσμοσυρροή στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Φαγητό

Όπως και σε κάθε σημείο της Ιταλίας έτσι και στη Φλωρεντία η ιταλική κουζίνα έχει την τιμητική της. Το TripAdvisor είναι πολύτιμος οδηγός για να βρείτε το εστιατόριο της αρεσκείας σας. Δεν μιλούν το ίδιο καλά Αγγλικά σε όλα τα μέρη, αλλά δεν είχαμε πρόβλημα συνεννόησης. Αρκετά από τα μαγαζιά κλείνουν το μεσημέρι ενώ ορισμένα ανοίγουν μόνο το απόγευμα. H τηλεφωνική κράτηση απαραίτητη στα πιο δημοφιλή για να μη στέκεστε με τις ώρες στην ουρά αναμονής. Αποφύγαμε ως είθισται τα εστιατόρια που απευθύνονται στους τουρίστες με τα ατέλειωτα μενού, τους γραφικούς στολισμούς, τις σημαίες διαφόρων χωρών και τα φαγητά στις βιτρίνες, προσπαθώντας να βρούμε εκείνα στα οποία συχνάζουν και οι ντόπιοι. 

Φθηνότερες οι τιμές, όπως και στα δωμάτια, στην περιοχή Oλτάρνο, όπου μπορείτε να βρείτε ευκολότερα και εστιατόρια με την πιο παραδοσιακή κουζίνα. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις υπήρχε και κέρασμα (λιμοντσέλο και προσέκο με μεζέδες). Πέρα από τα ζυμαρικά (γεμιστά ραβιόλια) και τις πίτσες διαφορετικών ειδών με λεπτή ζύμη, κάποια από τα πιάτα που δοκιμάσαμε και μας έμειναν ήταν η σούπα λαχανικών, τα νιόκι με γκοργκοντζόλα και ο τραχανάς με τρούφα και μανιτάρια. Είχαμε την τύχη να απολαύσουμε ένα από τα καλύτερα τιραμισού σε ένα από τα εστιατόρια της πόλης, ήπιαμε αυθεντικό ιταλικό καφέ και μπήκαμε στον πειρασμό να δοκιμάσουμε το τζελάτο, επιλέγοντας γεύσεις από φρούτα της εποχής, μακριά από έντονα χρώματα, βιτρίνες με "τόνους" παγωτού και πινακίδες - "κράχτες".

Νυχτερινή βόλτα κοντά στην Πλατεία του Καθεδρικού (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Νυχτερινή βόλτα σε δρόμο κοντά στην Πλατεία του Καθεδρικού (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Τι να προσέξετε

Συγκεντρώνοντας σε ένα σημείο όλα όσα θα πρέπει να προσέξετε. Οικονομικότερος, ασφαλέστερος και γρηγορότερος τρόπος για να βρεθείτε στη Φλωρεντία είναι το τρένο από Ρώμη, Μιλάνο ή Πίζα με ηλεκτρονική κράτηση. Εναλλακτικά, υπάρχει η δυνατότητα λεωφορείου ή απευθείας πτήσης με αεροπλάνο. Προσέξτε τους σταθμούς αναχώρησης και άφιξης, κλείνοντας τα εισιτήρια.

Η Φλωρεντία είναι ολόκληρη ένα υπαίθριο μουσείο, οπότε, για να τη γνωρίσετε, χρειάζεται να την "περπατήσετε". Πάρτε μαζί σας άνετα παπούτσια, κατά προτίμηση αθλητικά.

Μεγάλη προσοχή στα προσωπικά σας αντικείμενα, ειδικότερα σε χώρους με μεγάλο συνωστισμό, όπως στις πλατείες, την Παλιά Γέφυρα και τις ουρές αναμονής έξω από τα μουσεία.

Απαιτείται σεβασμός στα μέρη που θα επισκεφτείτε με τα πρόστιμα να είναι μεγάλα σε οτιδήποτε αλλοιώνει την αισθητική τους, προκειμένου να διατηρηθεί ο χαρακτήρας και η εμφάνιση της πόλης.

Η στοά των αγαλμάτων στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Η Στοά των Αγαλμάτων στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Η Firenze Card κοστίζει 85 ευρώ, δίνοντας δωρεάν πρόσβαση στα σημαντικότερα μουσεία και αξιοθέατα της Φλωρεντίας για 72 ώρες. Άποψή μας πως δεν αξίζει, μιας και για να καλύψετε αυτό το κόστος θα πρέπει να επισκεφτείτε σχεδόν τα πάντα, κάτι που για τις 3 διαθέσιμες ημέρες είναι σίγουρο πως θα οδηγήσει σε κόπωση. Δεν είναι τυχαίο πως το σύνδρομο του Σταντάλ αποκαλείται και σύνδρομο της Φλωρεντίας. Η δωρεάν είσοδος στους ανηλίκους, που συνοδεύουν τον κάτοχο της κάρτας, υφίσταται ήδη σε αρκετά από τα μουσεία, χωρίς αυτή. Οι δωρεάν μετακινήσεις για το ίδιο διάστημα με την Firenze Card+ και τα 7 ευρώ που κοστίζει δεν έχουν νόημα σε έναν προορισμό στον οποίο ενδείκνυται το περπάτημα.

 Αν χρειαστείτε λεωφορείο θυμηθείτε να έχετε πάρει το εισιτήριό σας από πριν (και όχι από τον οδηγό) και να το επικυρώσετε, γιατί οι έλεγχοι είναι συχνοί.

Η ομορφιά της Φλωρεντίας βρίσκεται στην αίσθηση του ταξιδιού στο παρελθόν, την οποία η ίδια αποπνέει, μέσα από τα γραφικά σοκάκια της, τις παραδοσιακές γειτονιές με τους τεχνίτες τους, τις παρελάσεις και τα δρώμενα, που λαμβάνουν χώρα σε κάθε σημείο της. Μην επικεντρώσετε μόνο στα μουσεία και τα παλάτια, αλλά επιλέξτε δύο - τρία από τα σημαντικότερα, αφήνοντας χώρο και χρόνο για να ανακαλύψετε την πόλη και τους ανθρώπους της.

Τεχνίτης στη Φλωρεντία εν ώρα εργασίας από τη βιτρίνα του καταστήματός του (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Τεχνίτης στη Φλωρεντία εν ώρα εργασίας από τη βιτρίνα του καταστήματός του (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Προτεραιότητα δώστε στην Πινακοθήκη Ουφίτσι με το Παλάτσο Βέκιο και στην Ακαδημία των Καλών Τεχνών με το άγαλμα του Δαβίδ. Για φωτογραφίες από ψηλά επιλέξτε είτε το Κωδωνοστάσιο στο Παλάτσο Βέκιο, είτε την κορυφή του τρούλου του Μπρουνελέσκι, είτε το Καμπαναριό του Τζότο. Περισσότερο ενδιαφέρον έχουν τα δύο πρώτα κατά τη γνώμη μας. Δεν αξίζει να πάτε και στα τρία. Διαφορετικά, μπορείτε να φωτογραφίσετε την πόλη από την απέναντι πλευρά του ποταμού και την πλατεία του Μικελάντζελο, έχοντας ως εναλλακτική τη Βασιλική Σαν Μινιάτο αλ Μόντε.

Η Φλωρεντία από την πλατεία του Μικελάντζελο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Η Φλωρεντία από την Πλατεία του Μικελάντζελο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Καλύτερη περίοδος για να επισκεφτείτε τη Φλωρεντία από πλευράς καιρού είναι το τέλος της άνοιξης (Απρίλιος με τέλη Μαΐου) και οι αρχές του φθινοπώρου (Σεπτέμβριος με Οκτώβριο). Το καλοκαίρι υπάρχει αρκετή ζέστη ενώ τον χειμώνα οι βροχοπτώσεις είναι συχνές, οπότε εφοδιαστείτε με ομπρέλα.

Κλείστε τα εισιτήριά σας διαδικτυακά στα πιο δημοφιλή αξιοθέατα (Πινακοθήκη Ουφίτσι, Παλάτσο Βέκιο, Γκαλερί της Ακαδημίας Καλών Τεχνών, Ντουόμο). Μπορεί να υπάρχει επιπλέον κόστος, αλλά αποφεύγετε τις μεγάλες ουρές αναμονής και γλιτώνετε πολύτιμο χρόνο και κούραση. Για τις τιμές, τα συνδυαστικά εισιτήρια και τις ώρες και τις μέρες λειτουργίας στα αξιοθέατα της Φλωρεντίας μπορείτε να επισκεφτείτε τον επίσημο ιστότοπο της πόλης. Επικοινωνήστε τηλεφωνικά με τα μουσεία για επιπρόσθετες πληροφορίες ή για περιπτώσεις γκρουπ μαθητών κλπ. Θυμηθείτε πως η Ιταλία ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οπότε ισχύει η περιαγωγή (free roaming) και η δυνατότητα χρήσης του κινητού σας με το πακέτο ή τους όρους του συμβολαίου, που έχετε στην Ελλάδα

Ο δρόμος μπροστά από την Πινακοθήκη του Ουφίτσι μέσα από το μουσείο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Ο δρόμος μπροστά από την Πινακοθήκη του Ουφίτσι (στο βάθος το Παλάτσο Βέκιο) μέσα από το μουσείο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Υπό φυσιολογικές συνθήκες μεγαλύτερος ο συνωστισμός τα Σαββατοκύριακα και τις Τρίτες (Δευτέρα είναι τα περισσότερα κλειστά). Ενημερωθείτε από τις επίσημες ιστοσελίδες για ειδικές τιμές ή δωρεάν είσοδο σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Σε ορισμένα μουσεία οι τιμές του κανονικού εισιτηρίου είναι αυξημένες από τον Μάρτιο μέχρι και τον Οκτώβριο.

 Συμβουλευτείτε το TripAdvisor για το φαγητό σας. Επιλέξτε μαγαζιά στα οποία τρώνε οι ντόπιοι, αποφύγετε τις τουριστικές παγίδες, προτιμήστε την παραδοσιακή ιταλική κουζίνα και κάντε εγκαίρως την κράτησή σας. Προσέξτε τις ώρες λειτουργίας τους.

To νερό της πόλης (όπως συμβαίνει και στις περισσότερες περιοχές της Ιταλίας) είναι πόσιμο.

Νυχτερινή λήψη της Παλιά Γέφυρας (Πόντε Βέκιο) (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Νυχτερινή λήψη της Παλιάς Γέφυρας (Πόντε Βέκιο) (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Μετά τις 11 το βράδυ η κίνηση λιγοστεύει και μπορείτε να απολαύσετε τους δρόμους και τα δημοφιλή μέρη της πόλης, χωρίς ιδιαίτερο συνωστισμό. Κατά τη διάρκεια της ημέρας περάστε στην απέναντι πλευρά του ποταμού Άρνου, στην περιοχή Oλτάρνο, για να συναντήσετε τη λιγότερο τουριστική πλευρά της Φλωρεντίας και να ανακαλύψετε την καθημερινότητα των κατοίκων της. Πιο οικονομικά εστιατόρια, μαγαζιά και δωμάτια σε αυτά τα μέρη, έχοντας το ιστορικό κέντρο για θέα. Αν επιθυμείτε να ζήσετε εντονότερα το ταξίδι στο παρελθόν προτιμήστε το ιστορικό κέντρο.   

Στιγμιότυπο από παρέλαση σε κεντρικό δρόμο της Φλωρεντίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Στιγμιότυπο από παρέλαση σε κεντρικό δρόμο της Φλωρεντίας (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Πηγές Πληροφοριών: WikipediaTripAdvisor.comVisitFlorence.comBritannica.comFeelFlorence.itFlorenceTips.comDuomo.Firenze.itFlorenceChoirFestival.comHeadout.com

Οι φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του Νίκου Πράσσου (Πρωτοχρονιά 2018). Στη φωτογραφία του εξωφύλλου η θέα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου διαμονής.

Το δάπεδο στην Αίθουσα των Πεντακοσίων από ψηλά στο Παλάτσο Βέκιο (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)
Το δάπεδο στην Αίθουσα των Πεντακοσίων στο Παλάτσο Βέκιο από ψηλά (Φωτογραφία Νίκος Πράσσος)

Νίκος Πράσσος

Νίκος Πράσσος

Μου είπε η σύζυγος "τα γράφεις που τα γράφεις δεν τα ανεβάζεις και σε καμιά ιστοσελίδα;" Όπερ και εγένετο.  Η τέχνη ισορροπεί τον τεχνοκρατισμό της Πληροφορικής, που σπουδάσαμε και διδάσκουμε. Συναίσθημα και ορθολογισμός ακροβατούν σε ένα ταξίδι με κοινό παρoνομαστή τη γνώση, επαναπλαισιώνοντας τις υπάρξεις μας μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει, μένοντας συνάμα τόσο ίδιος, όπως και οι άνθρωποί του.