"Un bar aux Folies Bergère"

A Bar at the Folies-Bergère
17.02.2019
"Un bar aux Folies Bergère"

To τελευταίο μεγάλο έργο του Édouard Manet, "Το μπαρ του Φολί Μπερζέρ" (1882) που απεικονίζει το εσωτερικό ενός εκ των γνωστότερων καμπαρέ του Παρισιού, έχοντας στο κέντρο του μπαργούμαν της εποχής. 

Το μπαρ του Φολί Μπερζέρ
Η ακτινογραφία του πίνακα αναδεικνύει την προσοχή στη λεπτομέρεια του δημιουργού, καθώς και τη διαφορετική θέση των χεριών στα αρχικά στάδια δημιουργίας. Πηγή: Courtauld Gallery 


Η ανάλυση του πίνακα, αναφορικά με την προοπτική του και το αν αποτελεί καλλιτεχνική οφθαλμαπάτη ή όχι, επαναφέρει στη μνήμη τη φράση του Επίκτητου για την ανάγκη αλλαγής οπτικής απέναντι στην υφιστάμενη πραγματικότητα ("Ταράσσει ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα"), που συνάδει και με το παρακάτω απόσπασμα περί ιμπρεσιονισμού :

"Ο όρος προέρχεται από έναν πίνακα του Claude Monet με τίτλο Impression: Soleil levant (Εντύπωση: ανατολή ηλίου, 1874) και υποδηλώνει το έργο των καλλιτεχνών εκείνων που προσπαθούσαν να “συλλάβουν” την οπτική εντύπωση που γεννάει μια σκηνή, αντί να επιχειρήσουν μια “πραγματική” αναφορά σε αυτή. Οι ιμπρεσιονιστές δεν περιγράφουν αυτό που βλέπουν, αλλά τον τρόπο που το βλέπουν. "

A Bar at the Folies-Bergère, Édouard Manet
Σχηματική κάτοψη της φωτογραφικής αναπαράστασης του πίνακα Το μπαρ του Φολί Μπερζέρ

 

 

 

 

 

Έτσι και στο συγκεκριμένο πίνακα ο Μανέ παρουσιάζει την πραγματικότητα αλλάζοντας την οπτική του θεατή οδηγώντας στην εσφαλμένη αντίληψη της γυναίκας που συνομιλεί με τον άντρα, κουβέντα που, όπως φαίνεται και από την κάτοψη της φωτογραφικής αναπαράστασης του πίνακα, δε γίνεται ποτέ, μιας και δε συναντιούνται τα βλέμματά τους.

A Bar at the Folies-Bergère
Η πρώτη έκδοση του ίδιου θέματος (1881) από τον ίδιο τον Édouard Manet. Πηγή: Sotheby’s

Πηγή αποσπάσματος περί ιμπρεσιονισμού: huntingspirits

Νίκος Πράσσος

Νίκος Πράσσος

Μου είπε η σύζυγος "τα γράφεις που τα γράφεις δεν τα ανεβάζεις και σε καμιά ιστοσελίδα;" Όπερ και εγένετο.  Η τέχνη ισορροπεί τον τεχνοκρατισμό της Πληροφορικής, που σπουδάσαμε και διδάσκουμε. Συναίσθημα και ορθολογισμός ακροβατούν σε ένα ταξίδι με κοινό παρoνομαστή τη γνώση, επαναπλαισιώνοντας τις υπάρξεις μας μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει, μένοντας συνάμα τόσο ίδιος, όπως και οι άνθρωποί του.