Στον ονειρικό κόσμο του Γιάννη Καλαβριανού
Η Γρανάδα δεν είναι σαν τις παραστάσεις που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στο θέατρο, αλλά έχει αυτήν την ιδιαιτερότητα που γνωρίζουμε από τον Γιάννη Καλαβριανό, ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία και το σενάριο. Μοιράζεται αρκετά κοινά στοιχεία με το προγενέστερο έργο του, το Αβελάρδος και Ελοΐζα, αποτελώντας τη δημιουργική μετεξέλιξή του. Λαμβάνοντας υπόψη και την αρχική μορφή του Αβελάρδου και της Ελοΐζας, που επίσης περιλαμβάνεται στo link της παράστασης, συνειδητοποιούμε το πώς η τέχνη ακολουθεί τη δικιά της πορεία, μέσα από τους πειραματισμούς και την εμπειρία.
Λίγα λόγια για την παράσταση από πλευράς μας, που πιστεύουμε πως βοηθούν στο να γίνει περισσότερο προσιτή.
Μία ιστορία στο παρελθόν με την Ισπανίδα βασίλισσα Ιωάννα, που πέρασε από την Γρανάδα και έμεινε γνωστή για την εμμονή που είχε με τον σύζυγό της, την απώλεια του οποίου δεν ξεπέρασε ποτέ, μένοντας κλεισμένη στον πύργο της για 46 ολόκληρα χρόνια. Μία οικογένεια στο παρόν, με τον πατέρα να έχει τη δικιά του εμμονή με την ιστορία και τα μέλη της να "συνταξιδεύουν" μαζί με την καθημερινότητα της ζωής, με τις χαρές και τις λύπες της. Εμβόλιμα, η Ιωάννα (η Τρελή όπως έμεινε στην ιστορία) σε video να μιλά για τον χρόνο, τα αστέρια, την ύλη, τον άνθρωπο, θυμίζοντας την επιστήμη και την ποίηση της Κόμης της Βερενίκης.
Όσοι ψάξουν να βρουν κορυφώσεις στην υπόθεση ή μία δομημένη ιστορία θα ατυχήσουν. Μεμονωμένα υπάρχουν μαγικές στιγμές, όμορφες λέξεις και εικόνες, εύστοχο χιούμορ και γλώσσα γεμάτη λυρισμό, που αποτελεί χαρακτηριστικό στα έργα του Καλαβριανού. Τα στοιχεία αυτά φαντάζουν αποσπασματικά και ανεπαρκή για όποιον προσεγγίσει την παράσταση με τη λογική, περιμένοντας μία σειριακή αλληλουχία γεγονότων.
Η Γρανάδα διακρίνεται για τον ρυθμό και τη ροή της, που απαιτούν μία πιο αφαιρετική ματιά, προκειμένου να βιωθεί η παράσταση ως εμπειρία. Θα μπορούσε ο Καλαβριανός να δώσει περισσότερη βοήθεια για να ακολουθηθεί ο ειρμός του. Εμείς νιώσαμε σαν να βρισκόμασταν σε όνειρο, με τον χρόνο να χάνεται στην πορεία και την αγάπη στο τέλος να επικρατεί.
Αυτή τη φορά η αφήγηση ενσωματώνεται οργανικά ως μέρος της πραγματικότητας του έργου και αποκτά ιδιαίτερη αξία, όταν η βαρετή και ενοχλητική ιστορία της βασίλισσας Ιωάννας γίνεται μία ανάμνηση νοσταλγίας από εκείνους που την προσπερνούσαν. Ενδιαφέρουσες ρουτίνες, αποτελούμενες από στιγμές ζωής που τις βλέπουμε από διαφορετικές οπτικές, με τον θάνατο να έρχεται από το πουθενά να ανατρέψει το δεδομένο, οδηγώντας στην αναθεώρηση για νεκρούς και ζωντανούς.
Μπορεί την επόμενη φορά που θα δούμε το έργο να αντιληφθούμε τα πράγματα διαφορετικά, αυτή, όμως, είναι και η μαγεία της συγκεκριμένης δημιουργίας και αυτό είναι, εν τέλει, και το νόημά της.
Το συναίσθημα στο κλείσιμο θα μένει πάντα το ίδιο.
Η παράσταση παρουσιάστηκε στο Από Μηχανής Θέατρο 31/1/2018-1/4/2018 και στο Θέατρο του Νέου Κόσμου 3/10/2018 - 9/12/2018. Διατίθεται ελεύθερα στο κανάλι του Youtube της εταιρείας παραγωγής Εταιρεία Θεάτρου Sforaris στην οποία μετέχει και ο Γιάννης Καλαβριανός.
