H αλήθεια μέσα από το ψέμα
Βασιζόμενη στην ομώνυμη αυτοβιογραφία της Αμερικανίδας συγγραφέως Lee Israel, η οποία, ύστερα από τις πετυχημένες βιογραφίες της ηθοποιού Tallulah Bankhead και της δημοσιογράφου και παρουσιάστριας Dorothy Kilgallen, έφτασε σε οικονομικό και δημιουργικό αδιέξοδο με την κυκλοφορία του βιβλίου της για την Estée Lauder, διάσημης ιδιοκτήτριας της γνωστής αλυσίδας καλλυντικών, που προσπάθησε να αποτρέψει την Israel από τη συγγραφή και την κυκλοφορία της ιστορίας της ζωής της. Στον αγώνα της για επιβίωση και ύστερα από μία σειρά συμπτώσεων, η Israel αρχίζει να πλαστογραφεί γράμματα γνωστών προσώπων, στην πλειοψηφία τους συγγραφέων, τα οποία και πουλάει σε συλλέκτες, χωρίς να γίνει αντιληπτή. Περισσότερες από 400 επιστολές των Edna Ferber, Dorothy Parker, Noël Coward, Lillian Hellman και άλλων σε τιμές που κυμαίνονταν από 50$ ως 100$, χρησιμοποιώντας χαρτί και γραφομηχανές της εκάστοτε εποχής, "αντιγράφοντας" το ύφος των διασημοτήτων και την υπογραφή τους.
Η ταινία μένει πιστή στην πραγματική ιστορία στο μεγαλύτερο μέρος της, αποδίδοντας τις δυσκολίες και την απόρριψη που αντιμετώπιζε η Israel εκείνη την περίοδο, τα θέματα αλκοολισμού και αδυναμίας "προσαρμογής" σε δουλειές γραφείου, τη φιλία της με τον άστεγο Jack Hock, τον έρωτα του παρελθόντος, τις σεξουαλικές προτιμήσεις της, τους τρόπους πλαστογράφησης, καθώς και εκείνον της σύλληψής της. Κάποιες διαφοροποιήσεις και "δημιουργικές" προσθήκες προσθέτουν στο έργο (υποψήφιο για Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου για τους Nicole Holofcener και Jeff Whitty ), αναδεικνύοντας τους χαρακτήρες, με έμφαση στη σχέση ανάμεσα στους Israel και Hock, που τους υποδύονται εξαιρετικά οι Melissa McCarthy και Richard E. Grant, αμφότεροι υποψήφιοι για Όσκαρ ( Α΄Γυναικείου και Β΄ Ανδρικού αντίστοιχα). Δύο άνθρωποι που ενώνουν τις μοναξιές τους σε μία φιλία που καταφέρνει, παρά τα σκαμπανεβάσματα, τις ιδιοτροπίες των χαρακτήρων και τις μικρές ανακρίβειες της ιστορίας, να μετουσιωθεί σε σχέση ουσιαστική, γεμάτη αγάπη και θαλπωρή.
Η ιστορία της Israel εντυπωσιάζει με την απλότητά της και καταφέρνει μαζί με τη λιτή σκηνοθεσία της Marielle Heller και τις μεστές και γεμάτες φυσικότητα ερμηνείες των πρωταγωνιστών να "κρατήσουν" το θεατή. Οι συλλέκτες που αγοράζουν "πιστοποιημένα" κειμήλια πληρώνοντας όσο - όσο για "κομμάτια" ιστορίας που έχουν "συνυπάρξει" με διάσημους, συνήθως εκλιπόντες, σε ένα άτυπο "χρηματιστήριο" προσφοράς και ζήτησης. Η Israel κατάφερε να ξεχωρίσει και να πετύχει, όχι μόνο γιατί αναπαρήγαγε τη μορφή των γραμμάτων, αλλά επειδή αναβίωσε το ύφος των προσώπων που "έφερε στη ζωή", αντιγράφοντας ... "δημιουργικά", φτάνοντας στο σημείο να δηλώσει μετά από χρόνια πως θεωρούσε αυτές τις επιστολές ως την καλύτερη δουλειά της.
Συνελήφθη όταν "προδόθηκε" από τις υπόνοιες που άφηνε για ομοφυλοφιλικές προτιμήσεις στα γράμματα του Noël Coward, όταν και η ομοφυλοφιλία θεωρούταν ποινικό αδίκημα στην Αγγλία. Η τραγική ειρωνεία; Δύο από αυτά κατάφεραν να δημοσιευτούν στο επίσημο βιβλίοThe Letters of Noël Coward, που εκδόθηκε το 2007, για να απομακρυνθούν στη δεύτερη έκδοση.
Τελικά, υπήρξε τόσο μεγάλο έγκλημα η πλαστογράφηση της Israel; Αν σκεφτούμε πως ιντρίγκαρε τους συλλέκτες και αγοραστές, παρουσιάζοντας μία πραγματικότητα πολύ κοντά στη γνωστή για εκείνους, δίνοντάς τους αυτό που έψαχναν, δεν απέχει αυτή η μυθοπλασία της και πολύ από την αντίστοιχη του κινηματογράφου, του θεάτρου και της λογοτεχνίας και του κάθε "παραμυθιού", που προσπαθεί να "ξελογιάσει", να μαγέψει και να παραπλανήσει το βλέμμα του θεατή. Απόδειξη πως αυτό που μετρά περισσότερο για την αξία ενός πράγματος είναι η εικόνα που έχουν για αυτό οι υπόλοιποι και όχι η πραγματικότητα που το ακολουθεί. Στη σημερινή εποχή που αυτή η αξία μετριέται από like, κοινοποιήσεις, viewers, ακολούθους και αριθμούς μένοντας απλά στην επιφάνεια, στην πρόχειρη ανάγνωση, στο "κλικ" χωρίς αντίκρισμα, η Israel φαντάζει λιγότερο απατηλή σε μία ταινία που συγκινεί με την αλήθεια της.
Όλα τα παραπάνω συμπυκνώνονται στο σχόλιο του συνταξιοδοτημένου πράκτορα του F.B.I. Carl Burrell, που ήταν ο κύριος ερευνητής στην υπόθεσή της “Ήταν εξαιρετική” .
Θα μπορούσες ποτέ να με συγχωρέσεις; / Can You Ever Forgive Me? (2018) / Είδος: Βιογραφική / Σκηνοθεσία: Marielle Heller / Διάρκεια: 106'
To Trailer της ταινίας
Για περισσότερες πληροφορίες: Θα μπορούσες ποτέ να με συγχωρέσεις;
