Παιδικό Θέατρο: Το Κορίτσι που επιμένει!

Το Κορίτσι που επιμένει
11.04.2020
Παιδικό Θέατρο: Το Κορίτσι που επιμένει!

Θυμίζοντας το παιδί που κρύβουμε μέσα μας

Όμορφη παράσταση, με νεαρούς ηθοποιούς γεμάτους κέφι και ζωντάνια και μουσική με εκείνη τη "χρυσόσκονη" των παιδικών μας χρόνων να ζωγραφίζει χαμόγελα. Ποιοτικό θέατρο για μικρούς και μεγάλους, εκείνους τους μεγάλους που δεν έχουν ξεχάσει το παιδί που κρύβουν μέσα τους.

Και ποιος ξέρει; Ακόμα και αν το έχουν λησμονήσει ίσως το κορίτσι που επιμένει να τους το θυμίσει.

Η Υπόθεση του έργου από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης:
"Μια φορά κι ένα καιρό ένα κορίτσι κι ένα αγόρι μεγαλώνουν μαζί και, όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, αγαπιούνται και παντρεύονται και είναι έτοιμοι να ζήσουν για πάντα… αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Όμως, στα παραμύθια, όπως και στη ζωή, τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Πάνω στην κορύφωση της ευτυχίας τους, τη μέρα του γάμου τους, ο θεός του κάτω κόσμου, ο Πλούτωνας, κλέβει το αγόρι. Η λύπη του κοριτσιού είναι τόσο μεγάλη που οι υπόλοιποι θεοί συγκινούνται και αποφασίζουν να το βοηθήσουν να φέρει πίσω τον αγαπημένο της. Έτσι ξεκινάει ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες, στο οποίο, το κορίτσι θα αντιμετωπίσει τα εμπόδια και τους κωμικούς χαρακτήρες του κάτω κόσμου σε μια σειρά από αστεία επεισόδια γεμάτα μουσική και τραγούδι. Πείθει τον απρόθυμο βαρκάρη, παίρνει με το μέρος της τον τρικέφαλο Κέρβερο και κερδίζει τη συμπάθεια της ευαίσθητης Περσεφόνης, πριν την τελική αναμέτρησή της με τον ίδιο τον Πλούτωνα. Η τελική λύση θα είναι δίκαιη για όλους."

Η βιντεοσκόπηση από τις παραστάσεις της Παιδικής Σκηνής του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης (Ιανουάριος – Φεβρουάριος – Μάρτιος 2020).

Νίκος Πράσσος

Νίκος Πράσσος

Μου είπε η σύζυγος "τα γράφεις που τα γράφεις δεν τα ανεβάζεις και σε καμιά ιστοσελίδα;" Όπερ και εγένετο.  Η τέχνη ισορροπεί τον τεχνοκρατισμό της Πληροφορικής, που σπουδάσαμε και διδάσκουμε. Συναίσθημα και ορθολογισμός ακροβατούν σε ένα ταξίδι με κοινό παρoνομαστή τη γνώση, επαναπλαισιώνοντας τις υπάρξεις μας μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει, μένοντας συνάμα τόσο ίδιος, όπως και οι άνθρωποί του.