Κερδίζει σε γέλιο, χάνει σε ουσία
"Οι Παίκτες" του Νικολάι Γκόγκολ βλέπουν τη ζωή σαν ένα αδιάκοπο παιχνίδι, το οποίο γίνεται αυτοσκοπός όχι μόνο για το χρήμα, αλλά και για την αίσθηση της αδρεναλίνης, του ρίσκου και της ηδονής της εξαπάτησης. Ο Γιώργος Κουτλής στηρίζεται στους βασικούς σεναριακούς άξονες του κλασικού έργου, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την κεντρική ιδέα του, για να μας δώσει μία διαφορετική εκδοχή, που καταφέρνει να μεταφέρει τη σπιρτάδα και το σατιρικό πνεύμα του αυθεντικού, χωρίς όμως να μένει προσκολλημένο στο κείμενό του. Με τη σειρά του "εξαπατά" τους θεατές, παρουσιάζοντάς τους έναν διαφορετικό Γκόγκολ, αλλάζοντας τους όρους της θεατρικής δημιουργίας, παίζοντας το δικό του "παιχνίδι" με το κοινό.
Ο Ίχαρεφ (Βασίλης Μαγουλιώτης), ο χαρτοπαίκτης με τη σημαδεμένη τράπουλα, είναι εδώ, όπως και το "αμφιταλαντευόμενο" πανδοχείο μεταξύ της Ρωσίας και της οδού Πειραιώς, όπου και καταστρώνονται δολοπλοκίες και πλεκτάνες, έστω και με ροκ "διαθέσεις" σε αυτήν την απόδοση. Δύο αυτή τη φορά οι κομπιναδόροι - συνεργάτες και "συμπαίκτες" του ( Γιάννης Νιάρρος στον ρόλο του Στεπάν Ιβάνοβιτς και Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος ως ταγματάρχης Κρούγκελ και "σύντροφος" του πρώτου ), ενορχηστρώνουν από κοινού και υπό τους ήχους της ζωντανής μουσικής, που "συμπρωταγωνιστεί" μαζί τους, τις αλληλοεπικαλυπτόμενες και αλληλοσυγκρουόμενες μπλόφες.
Εξαιρετική η δουλειά του Αλέξανδρου Δράκου Κτιστάκη, ο οποίος έχει ενσωματώσει μία πληθώρα μουσικών ακουσμάτων, από μέταλ μέχρι παραδοσιακές ρωσικές μελωδίες, υπερτονίζοντας ή διαφοροποιώντας το ύφος των όσων συμβαίνουν επί σκηνής με τρόπο που "δένει" οργανικά με την παράσταση, συνυπάρχοντας σε απόλυτη αρμονία με την κίνηση των ηθοποιών και δίνοντας τον τόνο στον -σε σημεία καταιγιστικό και σε άλλα σαγηνευτικό- ρυθμό της. Δεν είναι τυχαίο πως στην έναρξη το έργο ξεκινά αντίστροφα, παρουσιάζοντας τους συντελεστές του σαν να πρόκειται για τα μέλη μίας ροκ μπάντας στο κλείσιμο της συναυλίας της. Γιώργος Μπακαούρης στα ντραμς, Γιώργος Τζαβάρας στα έγχορδα, αλλά και σε διπλό ρόλο ως ο υπηρέτης Αλεξέι και ο διεφθαρμένος τραπεζικός υπάλληλος Ζαμουχρίσκιν, και Γιάννης Νιάρρος -ανάμεσα στα άλλα και- στα πλήκτρα δημιουργούν μία από τις πιο αλληλεπιδραστικές ορχήστρες με τους ρόλους των μουσικών να εναλλάσσονται με εκείνους των ηθοποιών.
Τον θίασο συμπληρώνουν οι Άκης Πάνου, που υποδύεται τον πάμπλουτο γαιοκτήμονα Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Γκλοβ και ο Ηλίας Μουλάς ως ο γιος του Σάσα, ο οποίος με την κραυγαλέα αφέλειά του μετατρέπεται στο "αθώο" θύμα της ιστορίας, προκαλώντας αβίαστα το γέλιο σε όλους τους υπόλοιπους. Στη συγκεκριμένη εκδοχή ο ρόλος του Σάσα αναβαθμίζεται με τον ίδιο να αποτελεί κεντρικό πρόσωπό της.
Παράσταση γεμάτη ενέργεια, ρυθμό και αυτοσχεδιασμό με το χιούμορ να κυριαρχεί, εμπλουτίζοντας το κλασικό κείμενο της εξαπάτησης, της φάρσας, της γκροτέσκας ατμόσφαιρας, της απληστίας και της αλαζονείας των χαρακτήρων του με αναφορές που σατιρίζουν τις σχέσεις των ζευγαριών, καθώς και ανθρώπινες συμπεριφορές και καταστάσεις από τη σύγχρονη καθημερινότητα και τα μέσα ενημέρωσης, συνδυάζοντας σε όρους και εικόνα (ιδιαίτερα προσεγμένα τα κουστούμια) τη Ρωσία του Γκόγκολ με την Ελλάδα του σήμερα. Το αποτέλεσμα είναι ένα μοναδικό κωμικό υβρίδιο με τα στοιχεία του αυθεντικού έργου να αναμιγνύονται και σε στιγμές να χάνονται μαζί με εκείνα της επιθεώρησης, του stand up comedy, των ταχυδακτυλουργικών σόου, του χοροθεάτρου και της μουσικής παράστασης με τους ηθοποιούς σε ερμηνευτικό κρεσέντο, έχοντας πρωτότυπα χορογραφικά ξεσπάσματα γεμάτα φαντασία, μπρίο και δημιουργική τρέλα.
Εξαιρετική η χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών με τους ίδιους να αξιοποιούν τη φωνή και την απουσία της, την έκφραση, το τραγούδι, τη μουσική, την κίνηση, τον χορό, τα τραπουλόχαρτα, το σπάσιμο του τέταρτου τοίχου, ακόμη και το σκηνικό και το "ξεγύμνωμά" του για να δημιουργήσουν απρόσμενες κωμικές στιγμές, που συμπαρασύρουν τόσο το κοινό όσο και τους ίδιους τους ηθοποιούς.
Το αποτέλεσμα συνολικά μπορεί να είναι άκρως πιο διασκεδαστικό από το πρωτότυπο, πλησιάζοντας όμως προς το κλείσιμο η φρεσκάδα χάνεται και οι ιδέες επαναλαμβάνονται με τους συντελεστές να συμπαρασύρονται από τις αντιδράσεις του κοινού και να εστιάζουν στο να το κάνουν να συνεχίσει να ξεκαρδίζεται, με το γέλιο περισσότερο να εκβιάζεται και να μη βγαίνει με την ίδια φυσικότητα, θέτοντας τα βαθύτερα νοήματα του έργου σε δεύτερη μοίρα.
Συνέπεια αυτής της προσέγγισης είναι η "εξαφάνιση" του Ίχαρεφ, του υποτιθέμενου κεντρικού χαρακτήρα, ανάμεσα στους συμπρωταγωνιστές του, με την επανεμφάνιση του Βασίλη Μαγουλιώτη στο κέντρο της σκηνής στον επίλογο, ύστερα από τον καταιγισμό των σκηνών (γέλιου) που έχουν προηγηθεί, να μην έχει την αναμενόμενη βαρύτητα και να μην προκαλεί τον προβληματισμό του αυθεντικού με την τελευταία ειδικά εικόνα να ενισχύει την αίσθηση απογοήτευσης, απόρροια και των προσδοκιών που είχαν δημιουργηθεί πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της παράστασης.
Επιπρόσθετα, η επιλογή του Γιώργου Κουτλή να διαφοροποιηθεί από το πρωτότυπο κείμενο με το πρόσχημα της "εξαπάτησης" μπορεί από τη μία πλευρά να πετυχαίνει ένα πιο αστείο αποτέλεσμα, από την άλλη όμως αυτή η δημιουργική ελευθερία εστιάζει στο οπτικοακουστικό κομμάτι και στην τέρψη των αισθήσεων του θεατή, αποφεύγοντας να σατιρίσει σοβαρότερα ζητήματα της καθημερινότητας και της επικαιρότητας, κάτι που υπήρχε η δυνατότητα να συμβεί σε αυτήν την περίπτωση.
Μπορεί λοιπόν να αφήνεται η αίσθηση της χαμένης ευκαιρίας για να αναδειχτεί και να αναβαθμιστεί ως προς τα νοήματά του το κλασικό έργο του Γκόγκολ, παραμένει όμως μία σπαρταριστή διασκευή, η οποία απευθύνεται σε θεατές κάθε είδους, που επιζητούν την αποφόρτιση και τη διασκέδαση μέσω του γέλιου. Και το τελευταίο μόνο αυτονόητο και εύκολο δεν είναι, ειδικά στους καιρούς που ζούμε, δικαιολογώντας σε μεγάλο βαθμό και την εμπορική επιτυχία της εν λόγω απόδοσης.
Κείμενο: Nikolai Gogol / Σκηνοθεσία - μετάφραση - διασκευή: Γιώργος Κουτλής
Παίζουν: Γιάννης Νιάρρος, Βασίλης Μαγουλιώτης, Ηλίας Μουλάς, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Θέμης Πάνου, Γιώργος Τζαβάρας, Γιώργος Μπουκαούρης
Θέατρο Κιβωτός
Διάρκεια: 100' (χωρίς διάλειμμα)
Πέμπτη - Παρασκευή 21:00 / Σάββατο 18:00 και 21:00 / Κυριακή 19:00
Τιμές Εισιτηρίων: Κανονικό 20€ / Φοιτητικό, Ανέργων, ΑΜεΑ, Άνω των 65 17€
Για περισσότερες πληροφορίες (επίσημη σελίδα του θεάτρου στο facebook): Οι Παίκτες
