Μαθήματα ζωής
Βλέποντας την παράσταση σκεφτόμασταν το πόσο πολύ θα άρεσε στη μητέρα μας, η οποία, λόγω των προβλημάτων υγείας της, είναι καθηλωμένη στο κρεβάτι του δωματίου της. Το παρόν κείμενο ας αντιμετωπιστεί ως μία προσπάθεια περιγραφής του έργου που απευθύνεται και σε εκείνη, σαν να βρισκόταν στο θέατρο.
Δύο ηλικιωμένες αδερφές, η Λίμπυ, καθηλωμένη στο αναπηρικό αμαξίδιο με προβλήματα στην όρασή της και η μικρότερη Σάρα, που τη φροντίζει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια συζώντας στην παραθαλάσσια κατοικία τους, έχοντας για θέα τα κύματα, τις ανατολές και τα ηλιοβασιλέματα. Η Σάρα γεμάτη ζωντάνια και θετική ενέργεια, ασχολείται με τα λουλούδια της, το σπίτι και τη γεμάτη κυνισμό αδερφή της, που βρίσκεται στο άλλο άκρο, περιμένοντας στωικά το θάνατο, θεωρώντας πως η ζωή δεν έχει τίποτα άλλο να της προσφέρει.
"Το πάθος και η αλήθεια είναι τα μόνα που χρειαζόμαστε", θα αναφωνήσει η Σάρα για να έρθει η Λίμπυ να μας πει πως "οι φωτογραφίες ξεθωριάζουν, αλλά οι αναμνήσεις ζουν για πάντα", έχοντας ξεχάσει το παρόν, χαμένη στις μνήμες του παρελθόντος. Σαν φτάνει ο Αύγουστος, η Σάρα ανυπομονεί να δει τις φάλαινες, που έβλεπαν από μικρά παιδιά με την αδερφή της, φάλαινες που δεν έχουν κάνει την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια. Η Λίμπυ έχει πάψει να τις περιμένει και σκέφτεται τις κρύες μέρες που θα ακολουθήσουν, που ίσως να είναι και οι τελευταίες της.
Διάλογοι γεμάτοι ευαισθησία και συγκίνηση, που αφήνουν μία γλυκιά γεύση στην ψυχή και την καρδιά, ανάμεσα σε δύο κυρίες του ελληνικού θεάτρου, τις Τζένη Ρουσσέα (Λίμπυ) και Έρση Μαλικένζου (Σάρα) με παρουσίες που ταυτίζονται απόλυτα με τους ρόλους τους. Σεβασμός η πλέον κατάλληλη λέξη για αυτό που νιώσαμε και για τις δύο ηθοποιούς σε ερμηνείες που μας δημιούργησαν συναισθήματα και μόνο με την εικόνα τους. Η κυρία Ρουσσέα στα 87 της καταφέρνει να προκαλέσει τη χαρμολύπη με τις σκέψεις μας να κάνουν συνειρμούς πέρα από το ρόλο, στην καριέρα της, τις αναμνήσεις μας, τους δικούς μας ανθρώπους που είχαμε και έχουμε.
Αυτές οι δύο αντίθετες οπτικές του χρόνου, της ζωής και του θανάτου, λειτουργούν αρνητικά για τη Σάρα, που έχει κουραστεί και σκέφτεται να πουλήσει το σπίτι και να αφήσει τη φροντίδα της Λίμπυ στην κόρη της τελευταίας, που ζει μακρυά τους. Σε αυτό το δίλημμα έρχονται η Μαρία Αντουλινάκη στον εξαιρετικό ρόλο της Τίσα, της γεμάτης καλοσύνης φίλης τους και ο αειθαλής Νίκος Γαλανός σε εκείνον του πρώην Ρώσου αριστοκράτη, που αποζητά το δικό του καταφύγιο, για να δώσουν, εν αγνοία τους, τη λύση.
Λιτή παράσταση σε ένα κείμενο που "μιλάει" περισσότερο μέσα από τους ίδιους τους χαρακτήρες και λιγότερο μέσα από βαθυστόχαστες κουβέντες. Ιδιαίτερο και πανέμορφο το σκηνικό, μαζί με τις "αντανακλάσεις" του φωτισμού μας μεταφέρει στον μικρό Παράδεισο των δύο γυναικών στο ηλιοβασίλεμα των ζωών τους, με τη μουσική να είναι, επίσης, ταιριαστή με τη συναισθηματική φόρτιση σε σημεία.
Το κλείσιμο προβλέψιμο, τείνει περισσότερο προς το υπερβολικά μελό, ενώ και η μεταστροφή της Λίμπυ δεν παρουσιάζεται όσο πειστικά θα θέλαμε. Επιπρόσθετα, από τα τελευταία καθίσματα στα οποία βρισκόμασταν, δυσκολευόμασταν να ακούσουμε καθαρά την κυρία Ρουσσέα παρά την εξαιρετική της παρουσία, χάνοντας κάποια από τα λόγια της. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί και να αδιαφορούσαμε, αλλά, κυριολεκτικά, αυτή τη φορά "κρεμόμασταν από τα χείλη της", μιας και κάθε της λέξη είχε τη σημασία της, αφήνοντας "κενά" που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.
Φτάνοντας στο τέλος του κειμένου, αυτό που μας έμεινε είναι μία γλυκιά αίσθηση από τις παρουσίες των ηθοποιών και το στήσιμο της παράστασης. Τελικά, αυτό που έχει σημασία δεν είναι το αν εμφανίστηκαν οι φάλαινες, αλλά το ότι οι άνθρωποι δεν παραιτήθηκαν από τη χαρά της προσμονής τους. Είτε αυτές είναι υπαρκτές, είτε αντιπροσωπεύουν τα όνειρά μας, είτε τις ευτυχισμένες αναμνήσεις μας, είτε το να είμαστε 87 ετών και να συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Πάντα συντροφιά με τους δικούς μας ανθρώπους.
Εντάξει μητέρα;
Πρωτότυπο κείμενο: David Berry / Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας
Παίζουν: Τζένη Ρουσσέα, Έρση Μαλικένζου, Νίκος Γαλανός, Μαρία Αντουλινάκη, Μάκης Πατέλης, Γιάννης Μαρίνος
Θέατρο Χώρα
Διάρκεια: 120’ (με διάλειμμα)
Τετάρτη 18:30 / Παρασκευή - Σάββατο 21:00 / Κυριακή 18:30
Τιμές Εισιτηρίων: Κανονικό 17 €, 15 € (Εξώστης) / Μειωμένο 14 € (Έως 18 ετών, φοιτητές και άνω των 65 ετών) / Ανέργων 12 € / Ισχύουν ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις
Για περισσότερες πληροφορίες: Οι Φάλαινες του Αυγούστου
