Η ευτυχία της άγνοιας
Το Bohemian Rhapsody πετυχαίνει το αδιανόητο και αποτυγχάνει στα αυτονόητα.
Η δυσκολία σε οποιοδήποτε biopic (βιογραφικής δραματοποιημένης ταινίας) για το μουσικό συγκρότημα Queen ήταν, είναι και θα είναι η κινηματογραφική απεικόνιση του ιδιαίτερου αυτού καλλιτέχνη που ακούει στο όνομα Freddie Mercury ( γεννηθείς ως Farrokh Bulsara). Ανατρέποντας και την πλέον αισιόδοξη πρόβλεψη, ο πρωταγωνιστής, Rami Malek, αποτελεί την απόλυτη κινηματογραφική μετενσάρκωση του Mercury, καταφέρνοντας, με τη βοήθεια της χορογράφου Polly Bennett, να αποδώσει τις κινήσεις, τον τρόπο ομιλίας και τις εκφράσεις του τραγουδιστή με εξαιρετική πιστότητα.
Το εγχείρημα της κινηματογραφικής αναβίωσης της εικοσάλεπτης παρουσίας των Queen στην ιστορική συναυλία του Live Aid, με τον Freddie Mercury να δίνει μία αλησμόνητη και ανεπανάληπτη παράσταση που επανέφερε ανεπιστρεπτί τον ίδιο και το συγκρότημά του από την αμφισβήτηση στο πάνθεον της ροκ μουσικής, πετυχημένο, παρά τα μεμονωμένα "ατοπήματα", που προσπαθούν να εκβιάσουν το συναίσθημα του θεατή.
Εξαιρετική η δουλειά που έχει γίνει στον ήχο και πολύ καλό το μοντάζ σε μεμονωμένα σημεία. Οι μέτριες ερμηνείες των υπολοίπων, κάποιες χιλιοειδομένες σκηνές "φτηνού εντυπωσιασμού" και ορισμένες στιγμές στις οποίες χάνεται η ροή (που ίσως οφείλονται και στην αντικατάσταση του σκηνοθέτη Bryan Singer από τον Dexter Fletcher λίγο πριν την ολοκλήρωση των γυρισμάτων) δε χαλάνε τη συνολικά θετική εικόνα.
Και φτάνουμε στην λέξη- κλειδί: εικόνα. Οι παραγωγοί της ταινίας, Brian May και Roger Taylor, που είναι και μέλη του συγκροτήματος (κιθαρίστας και ντράμερ αντίστοιχα), μαζί με τους συντελεστές του έργου έκαναν τα πάντα για να μείνει αυτό πιστό στην εικόνα, στο "περιτύλιγμα". Οι ηθοποιοί μοιάζουν εμφανισιακά με τα πρόσωπα που υποδύονται, το ντύσιμο βγαλμένο από τα γνωστά βίντεο κλιπ και τις εμφανίσεις του συγκροτήματος, τα αυθεντικά μουσικά όργανα σε κάποιες σκηνές, η κινηματογραφική αναπαράσταση του Live Aid με τα ποτήρια της Pepsi τοποθετημένα με "θρησκευτική ευλάβεια" και ακρίβεια μπροστά από το ιδρωμένο πρόσωπο του Malek, μικρές λεπτομέρειες, όπως εκείνη της δυσκολίας της ηχογράφησης του Bohemian Rhapsody, εξαιτίας της πολυπλοκότητάς του, της μεγάλης του διάρκειας και των περιορισμών των κασετών της εποχής.
Αναζητώντας όμως την ουσία πίσω από την εικόνα ξεκινάει η αποδόμηση.
Αρχικά είχε επιλεγεί ο Sacha Baron Cohen για το ρόλο του Mercury με τον Stephen Frears να σκηνοθετεί. Και οι δυο τους αποχώρησαν, λόγω διαφωνιών με τους παραγωγούς με τον May να επιθυμεί η υπόθεση να αφορά τους Queen και όχι μόνο τον Freddie Mercury, όπως επέμενε ο Cohen υποστηρίζοντας το αρχικό σενάριο των Stephen Rivele και Christopher Wilkinson, που περιέγραφε με ιστορική ακρίβεια τη ζωή του τραγουδιστή με όλες τις ακρότητες, τα πάθη και τις υπερβολές της. Ο ίδιος ο Mercury είχε δηλώσει πως αν ποτέ γυριζόταν ταινία η ιστορία της ζωής του, με όλα όσα έχει κάνει σε αυτή, θα χαρακτηριζόταν με χαρακτηριστική άνεση ως ακατάλληλη για ανηλίκους ( "it'll be totally triple X-rated, I'll tell you!" ). To τελικό σενάριο του Anthony McCarten κατάφερε να πάρει ηλικιακή σήμανση PG13 κάνοντας την ταινία περισσότερο προσιτή και εμπορική, παρουσιάζοντας μία πιο "ελαφριά" εκδοχή της "πραγματικότητας".
Ο ίδιος ο May είχε δηλώσει σε συνέντευξή του πως "έχουμε πλήρη επίγνωση πως μας δίνεται μόνο μία ευκαιρία και αν δεν το κάνουμε, κάποιος άλλος θα το κάνει άσχημα. Θα το κάνουμε χωρίς να αποφύγουμε το οτιδήποτε - καμία πλευρά του Freddie. Αλλά θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε τα πάντα σε μία ισορροπία. Πιστεύω πως αν το κάνουμε σωστά θα αποκρυσταλλώσουμε τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος αντιλαμβάνεται τον Freddie."
Ως "θεματοφύλακες" της ιστορίας των Queen και του Mercury ανέλαβαν να δημιουργήσουν την ταινία, προστατεύοντας την μνήμη και την κληρονομιά του(ς).
Σε αυτή τους την προσπάθεια παρατηρούνται, δυστυχώς, ανακρίβειες και διαφοροποιήσεις , που αλλοιώνουν την ιστορία του συγκροτήματος και το χαρακτήρα του Mercury, καθιστώντας το όλο εγχείρημα μία επιφανειακή προσέγγιση για τις μάζες, χωρίς να διεισδύει στους λόγους, την ψυχοσύνθεση, τις μεταξύ τους σχέσεις ή να αναλύει τα ίδια τα γεγονότα. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως το συγκρότημα δε δημιουργήθηκε με τον τρόπο που απεικονίζεται, ο υπεύθυνος της EMI Ray Foster (Mike Myers) δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο, το απόσπασμα του Love of my Life είναι από μεταγενέστερη συναυλία των Queen του 1985 στο Rio de Janeiro, ο τελευταίος σύντροφος του Mercury, που στάθηκε στο πλευρό του μέχρι το θάνατό του, Jim Hutton, δεν υπήρξε ποτέ σερβιτόρος, ο manager Paul Prenter παρουσιάζεται στην ταινία σύμφωνα με την εκδοχή των May και Taylor που είχαν διαφορές μαζί του, χωρίς να γνωρίζουμε το τι πραγματικά συνέβη (ο Prenter πέθανε από AIDS το 1991).
Πλησιάζοντας προς τη στιγμή του Live Aid η ταινία προχωρά σε ακόμη περισσότερες "δημιουργικές" προσθήκες, αλλαγές και ασάφειες που παραποιούν περαιτέρω τα όσα γνωρίζουμε. Το συγκρότημα ουδέποτε διαλύθηκε (υπήρξε ένα διάλειμμα αποχής από κοινού συμφωνημένο το 1983), πριν το Live Aid είχαν κυκλοφορήσει το άλμπουμ The Works στις αρχές του 1984 το οποίο και παρουσίασαν στην παγκόσμια περιοδεία τους πριν και μετά την εκδήλωση, ο Mercury διαγνώστηκε με AIDS το 1987, δύο χρόνια αργότερα.
Το Bohemian Rhapsody υπήρξε ένα project που πέρασε από πολλά "κύματα". Στο τέλος αναρωτιέσαι για το ρόλο των May και Taylor, που περιμέναμε να διαφυλάξουν, έστω και για τα προσχήματα, την ιστορία του ανθρώπου, χωρίς τον οποίο δε θα βρίσκονταν σήμερα εκεί που είναι. Το τελικό αποτέλεσμα δε διαφέρει σε απολύτως τίποτα από τη χειρότερη μεταχείριση - παραγωγή του Hollywood. Αλλοίωση γεγονότων, ανυπαρξία των αρνητικών στοιχείων των υπολοίπων μελών που "κρύβονται" πίσω από τις "αμαρτίες" του Mercury, διαστρέβλωση της ιστορίας για το θεαθήναι και τη δημιουργία μίας ακόμα χολιγουντιανής κινηματογραφικής σαπουνόπερας, κομμένης και ραμμένης για τις μάζες που θέλουν να κρατήσουν το γκλάμουρ περιτύλιγμα από τους ανθρώπους που βρίσκονταν πίσω από αυτό.
May και Taylor ήθελαν μία ταινία για τους Queen. H ερμηνεία του Rami Malek είναι τέτοια που επισκιάζει τους πάντες και τα πάντα μετατρέποντας το Bohemian Rhapsody σε μία ταινία για τον Freddie Mercury, έστω και αν στο τέλος μένει μόνο η εικόνα του. Το λες, όμως, και "Θεία Δίκη".
Υπερβολική η υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Όσο "υπερβολικός" υπήρξε και ο Freddie Mercury.
Bohemian Rhapsody (2018) / Είδος: Βιογραφική Δραματική / Σκηνοθεσία: Bryan Singer / Διάρκεια: 134'
Trailer με ελληνικούς υπότιτλους
Για περισσότερες πληροφορίες: Bohemian Rhapsody
