Η Παγίδα

Η Παγίδα
08.10.2022
Η Παγίδα

Μία διαχρονική αλήθεια πίσω από τη φάρσα

"Η Παγίδα" του Ρομπέρ Τομά αποτελεί έναν ιδιαίτερο συνδυασμό αστυνομικού θρίλερ και κωμωδίας, που επιχειρεί, έστω και μετ' εμποδίων, να ανατρέψει τα όσα ο θεατής θεωρεί ως δεδομένα. Ο κύριος Κορμπάν (Βλαδίμηρος Κυριακίδης) είναι ένας νιόπαντρος που αναζητά τη σύζυγό του σε ένα απομακρυσμένο σαλέ και έρχεται αντιμέτωπος με μία γυναίκα που ισχυρίζεται πως είναι η αγνοούμενη ( Έφη Μουρίκη ), έναν κατ' επίφαση κληρικό ( Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος ), μία νοσοκόμα με έντονο ταμπεραμέντο ( Μαρία Αντουλινάκη ) και έναν επιθεωρητή (Τάκης Παπαματθαίου), που κινείται ανάμεσα στην ιδιοφυία και την επιπολαιότητα.

Η Παγίδα

Ανατροπές σε ύφος και εξέλιξη με τους χαρακτήρες να μην είναι αυτό που δείχνουν και το έργο να επιχειρεί να "παγιδεύσει" και να ξεγελάσει τον θεατή, προσπαθώντας να συνδυάσει το μυστήριο με το χιούμορ. 

Μία προσεγμένη απόδοση ως προς τα δομικά στοιχεία της (σκηνικά, κουστούμια, φωτισμοί, μουσική) από τον Πέτρο Ζούλια και τους συνεργάτες του με καλές ερμηνείες, οι οποίες καταφέρνουν σαν σύνολο να ισορροπήσουν σε μεγάλο βαθμό ανάμεσα στα διαμετρικά αντίθετα χαρακτηριστικά του έργου.

Η συγκεκριμένη παράσταση ξεχωρίζει περισσότερο χάρη στις κωμικές στιγμές της, με χαρακτηριστικότερη την καταιγιστική παρουσία του Τάκη Παπαματθαίου, ο οποίος αναδεικνύεται στο κεντρικό πρόσωπό της, προκαλώντας το γέλιο και κερδίζοντας τις εντυπώσεις, παρά το ότι δεν είναι όλα τα αστεία του το ίδιο πετυχημένα. Κίνηση, έκφραση, ατάκες σε έναν χαρακτήρα που ισορροπεί απόλυτα ανάμεσα στο αστυνομικό δράμα και την κωμωδία, αποτελώντας τον γνήσιο εκφραστή του πνεύματος του κειμένου.

Η Παγίδα

Στον ίδιο εύθυμο τόνο η Μαρία Αντουλινάκη με τους Έφη Μουρίκη και Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο να έχουν στον αντίποδα μία περισσότερο σκοτεινή παρουσία, με ορισμένες στιγμές μαύρου χιούμορ να προσπαθούν να "διαταράξουν" την πιο σοβαρή εικόνα τους.

Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης στον πλέον απαιτητικό χαρακτήρα του Κορμπάν προσπαθεί να ισορροπήσει μαζί με το έργο ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, παίρνοντας όμως τον ρόλο του περισσότερο στα σοβαρά από όσο ταιριάζει σε αυτήν την περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τη γενικότερη αίσθηση της συγκεκριμένης εκδοχής. Το ενδιαφέρον έγκειται στο ότι το σοβαροφανές παίξιμο του Κυριακίδη και οι δραματικές του "κορώνες" έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη χειμαρρώδη παρουσία του Παπαματθαίου, ενισχύοντας την κωμική διάσταση του έργου. Δεν καταφέρνει όμως ο Κορμπάν του να μείνει στο κλείσιμο στον ίδιο βαθμό, παρά το ότι είναι και ο πρωταγωνιστικός ρόλος της παράστασης.

Η Παγίδα (Κωνσταντίνου, Κυριακίδης, Μουρίκη)

Το ίδιο παρατηρήθηκε και στις δραματικές κορυφώσεις, οι οποίες έχουν και αυτές με τη σειρά τους δόση υπερβολής, φαντάζοντας παράταιρες σε σχέση με το γενικότερο ανάλαφρο κλίμα. Λιγότερο η συγκεκριμένη "Παγίδα" πετυχαίνει τον στόχο της ως αστυνομικό δράμα και περισσότερο ως ανατρεπτική (ως προς τους χαρακτήρες και το ύφος και όχι τόσο ως προς την εξέλιξη) κωμωδία με την πλοκή να έχει "κενά" και να λειτουργεί ως θρίλερ προσχηματικά, επιδιώκοντας να παραπλανήσει μέσα από το σοβαροφανές στήσιμό της.

 Μπορεί λοιπόν αυτή η εκδοχή να κρίνεται ως πετυχημένη όσο θυμάται πως παραμένει μία φάρσα απέναντι σε πρόσωπα και πράγματα, μία όμως αλήθεια της, πέρα από παράσταση και κείμενο, είναι εκείνη που την κάνει πραγματικά ιδιαίτερη. Η εν λόγω αναφορά στον Γιώργο Κωνσταντίνου, ο οποίος λίγο πριν από τα 90 του χρόνια καταφέρνει να ανέβει στη θεατρική σκηνή και να συγκινήσει. Ένας αλησμόνητος αλκοολικός ζητιάνος - καλλιτέχνης που με τον λόγο και την κίνηση φέρνει στο νου κάποιες από τις σκηνές που μας έκαναν να αγαπήσουμε τον ίδιο και την τέχνη του, συνειδητοποιώντας από πρώτο χέρι το πόσο δύσκολη είναι η κωμωδία, αλλά και η χαρμολύπη που τη συνοδεύει, όταν ερμηνεύεται από έναν ηθοποιό - σημείο αναφοράς για το είδος.

Το κλείσιμο, όπως άρμοζε στην περίσταση, με τον Γιώργο Κωνσταντίνου να καταχειροκροτείται από κοινό και συνεργάτες σε μία παρουσία απόλυτα ταιριαστή με την πορεία του στο θέατρο και τις ζωές μας.

Γιώργος Κωνσταντίνου, χειροκρότημα, Η παγίδα @paspartou.gr

Κείμενο: Ρομπέρ Τομά / Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος

Παίζουν: Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Γιώργος Κωνσταντίνου, Έφη Μουρίκη, Μαρία Αντουλινάκη, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Τάκης Παπαματθαίου

Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας

Θέατρο Ζίνα

Διάρκεια: 105' (χωρίς διάλειμμα) 

Τετάρτη 7:30 / Πέμπτη 8:00 / Παρασκευή 9:00 / Σάββατο 6:00 και 9:00 / Κυριακή 7:30 

Τιμές Εισιτηρίων: Λαϊκή απογευματινή Τετάρτη και Σάββατο απόγευμα 17€ / Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή:  Κανονικό 20€ - Φοιτητικό, Ανέργων, Παιδιά έως 12 ετών, ΑΜεΑ 15€

Σε περίπτωση που η παράσταση αναβληθεί για άλλη ημερομηνία τότε αυτόματα μετατίθεται στην επόμενη δυνατή ημερομηνία.

Δεκτά εισιτήρια ΟΓΑ

Ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 15 ατόμων (στο τηλέφωνο 210 6424414)

Για περισσότερες πληροφορίες (σελίδα στο facebook): H Παγίδα

Νίκος Πράσσος

Νίκος Πράσσος

Μου είπε η σύζυγος "τα γράφεις που τα γράφεις δεν τα ανεβάζεις και σε καμιά ιστοσελίδα;" Όπερ και εγένετο.  Η τέχνη ισορροπεί τον τεχνοκρατισμό της Πληροφορικής, που σπουδάσαμε και διδάσκουμε. Συναίσθημα και ορθολογισμός ακροβατούν σε ένα ταξίδι με κοινό παρoνομαστή τη γνώση, επαναπλαισιώνοντας τις υπάρξεις μας μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει, μένοντας συνάμα τόσο ίδιος, όπως και οι άνθρωποί του.