Frida Κι Άλλο

Frida Κι Άλλο
31.12.2019
Frida Κι Άλλο

Fly Theater συνεχίζουν να πρωτοπορούν

Τους γνωρίσαμε για πρώτη φορά πέρυσι μέσα από τη σκηνοθεσία του La Strada, μίας ονειρικής παράστασης που μας είχε κυριολεκτικά μαγέψει, για να έρθει φέτος η θεατρική μεταφορά της ζωής της θρυλικής Μεξικανής ζωγράφου, Frida Kahlo, να μας θυμίσει το πώς η τεχνολογία μπορεί να συνδυαστεί αρμονικά με τα παραδοσιακά συστατικά του θεάτρου, δημιουργώντας πρωτόγνωρες εμπειρίες και συναισθήματα.

Frida κι άλλο

 Ο μονόλογος της Κατερίνας Δαμβόγλου, που ενσαρκώνει τη διάσημη καλλιτέχνιδα, περιγράφει τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής της Frida, από την οικογένεια και τα παιδικά της χρόνια, στο θυελλώδη έρωτα με τον ζωγράφο Diego Rivera, τις εκατέρωθεν απιστίες, τα ταξίδια και τις εκθέσεις στο εξωτερικό, με φόντο τη μεγάλη της αγάπη, τη ζωγραφική, εμπνευσμένη από τη μεξικάνικη παράδοση και φύση.

Ο θεατρικός μονόλογος μετατρέπεται σε έναν καινοτόμο "διάλογο" με τον Robin Beer, ο οποίος σε πραγματικό χρόνο χειρίζεται επί σκηνής άρτιας αισθητικής video art σε συνδυασμό με διαδραστικά live video, για να γεμίσει με τα έντονα χρώματα των δημιουργιών της Frida Kahlo το σκηνικό και το σώμα της ηθοποιού, "ζωντανεύοντας" μοναδικά τους πίνακες της ζωγράφου, αναδεικνύοντας έμμεσα και τη σχέση ανάμεσα στην ίδια και το έργο της. 

Ευφάνταστη σε σύλληψη η θεατρική συνύπαρξη Δαμβόγλου και Beer, που "συμπρωταγωνιστούν" και σκηνοθετούν από κοινού, σε ένα "παιχνίδι" ανάμεσά τους με διαδοχικές εναλλαγές συνδυασμών εικόνων και ήχων, οι οποίες δημιουργούν ένα ανεπανάληπτο οπτικοακουστικό θέαμα. Θα προτιμούσαμε σε μεμονωμένα σημεία η τεχνολογική καινοτομία και παρουσίαση περισσότερο να υποστηρίζουν τη στιλιζαρισμένη  (εμφάνιση, κινησιολογία, προφορά) ερμηνεία της Κατερίνας Δαμβόγλου, παρά να την υπερσκελίζουν.

Frida κι άλλο

Η πρωταγωνίστρια μεταφέρει την ένταση και το πάθος του φλογερού ταμπεραμέντου της εξωπραγματικής περσόνας της Frida, μέσα από μία πληθωρική παρουσία με έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις από τη χαρά στη λύπη, έχοντας το χιούμορ ως άμυνα στις απανωτές τραγωδίες της ζωής της. Η πολιομυελίτιδα στα έξι της χρόνια, έχοντας το ένα της πόδι να είναι μικρότερο από το άλλο και ημιπαράλυτο, το σοβαρό τροχαίο στα 18 της, οι αποβολές, οι ατασθαλίες του συζύγου, η άστατη προσωπική της ζωή, η κατάθλιψη και η μοναξιά της, γεγονότα και χαρακτηριστικά που σημάδεψαν την ίδια και τις δημιουργίες της, με τις αυτοπροσωπογραφίες της Frida να είναι αυτοβιογραφικές.

Ταιριαστή η περισσότερο ανάλαφρη προσέγγιση με την "υπεροψία" που αποπνέει ο ρόλος απέναντι στις κακουχίες και το θάνατο, σε μία γυναίκα σύμβολο του φεμινισμού και της ασυμβίβαστης διάθεσης για ζωή. Στον αντίποδα, κάποιες περιορισμένες στιγμές σιωπής και αλλαγής ύφους και ατμόσφαιρας της παράστασης, συνοδευόμενες από το καθηλωτικό και έντονο βλέμμα της Δαμβόγλου, δεν καταφέρνουν συνολικά να αποδώσουν στο βαθμό που περιμέναμε τον πόνο, μεγάλο κομμάτι της ζωής της ηρωίδας και του έργου της, που τη συνόδευε μέχρι το τραγικό της τέλος. 

 Ίσως, τελικά, το λάθος μας να ήταν πως σκεφτήκαμε περισσότερο από όσο χρειαζόταν σε μία παράσταση στην οποία θα έπρεπε να αφεθούμε στη μαγεία της. Μένοντας στην εικόνα, τη σύλληψη και την πρωτοτυπία το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Απλά, από αυτήν την ομάδα και από αυτή τη Frida θέλαμε "κι άλλο" ως προς την ουσία.   

Frida κι άλλο

Κείμενο - Επεξεργασία: Κατερίνα Δαμβόγλου

Παίζουν: Κατερίνα Δαμβόγλου - Robin Beer

Σκηνοθεσία: Fly Theatre / Δραματουργία: Μιράντα Βατικιώτη

Θέατρο: Αποθήκη

Διάρκεια: 85' (χωρίς διάλειμμα)

Δευτέρα - Τρίτη στις 21:00 

Τιμές Εισιτηρίων: Κανονικό 15€ / Φοιτητών, Ανέργων, Άνω των 65, ΑμεΑ 13€

Για περισσότερες πληροφορίες (επίσημη σελίδα της παράστασης στο facebook): Frida Κι Άλλο

 

Νίκος Πράσσος

Νίκος Πράσσος

Μου είπε η σύζυγος "τα γράφεις που τα γράφεις δεν τα ανεβάζεις και σε καμιά ιστοσελίδα;" Όπερ και εγένετο.  Η τέχνη ισορροπεί τον τεχνοκρατισμό της Πληροφορικής, που σπουδάσαμε και διδάσκουμε. Συναίσθημα και ορθολογισμός ακροβατούν σε ένα ταξίδι με κοινό παρoνομαστή τη γνώση, επαναπλαισιώνοντας τις υπάρξεις μας μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει, μένοντας συνάμα τόσο ίδιος, όπως και οι άνθρωποί του.