"Εδώ ο κόσμος χάνεται ... "
"Φρέσκο" κείμενο, με πρωτότυπη υπόθεση που κεντρίζει το ενδιαφέρον, το οποίο πρωτοπαίχτηκε στο Λονδίνο το 2016 και παρουσιάζεται για πρώτη φορά και στη χώρα μας.
Από τη μία ένα πυρηνικό ατύχημα σε αντιδραστήρα εργοστασίου παραθαλάσσιας πόλης, βγαλμένο μέσα από την αληθινή ιστορία της Φουκουσίμα με το σεισμό, το τσουνάμι και την καταστροφή που ακολούθησε. Από την άλλη ένα ζευγάρι συνταξιούχων πυρηνικών φυσικών, η Χέϊζελ (Ρένια Λουϊζίδου) και ο Ρόμπιν (Γεράσιμος Σκιαδαρέσης), που έχουν βρει καταφύγιο στο εξοχικό τους λίγα χιλιόμετρα μακρυά από την απαγορευμένη ζώνη, εγκαταλείποντας το αγρόκτημα, που με κόπο είχαν δημιουργήσει, στον όλεθρο της ραδιενέργειας. Η προσπάθεια του να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να ξαναστήσουν τη ζωή τους διακόπτεται απρόσμενα από την επίσκεψη της παλιάς συναδέλφου και φίλης Ρόουζ (Πέγκυ Σταθακοπούλου).
Το έργο δίνει έμφαση στους τρεις χαρακτήρες και στις μεταξύ τους σχέσεις, προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στο κοινωνικό δράμα με τις προσωπικές τους ιστορίες και στην οικολογική καταστροφή. Σε σημεία ξεχνάμε τον κίνδυνο και γινόμαστε θεατές σε μία παράσταση που μιλά για το παρελθόν, τις επιλογές, την καθημερινότητα και τις ζωές των τριών πρωταγωνιστών, με αποτέλεσμα, αντί για την ένταση από το τραγικό συμβάν που περιμέναμε να δούμε, να γινόμαστε μάρτυρες της έντασης των διαπροσωπικών διαφορών μεταξύ των ηρώων.
Όσοι προσμένουν σε μία παράσταση με οικολογικά μηνύματα, που να αποτελεί δριμύ κατηγορώ στους κινδύνους της πυρηνικής ενέργειας έχοντας τις δραματικές στιγμές δημοφιλών τηλεοπτικών σειρών και ταινιών, θα μείνουν με την απογοήτευση, μιας και το ατύχημα υπάρχει στο παρασκήνιο, δημιουργώντας μία ζοφερή ατμόσφαιρα, που, όμως, υποβόσκει και δεν κυριαρχεί. Σύντομες αναφορές και μικρές λεπτομέρειες, όπως οι διακοπές ρεύματος, η ανίχνευση ραδιενέργειας με τον μετρητή Γκάιγκερ σε ένα ποδήλατο, μία αιμορραγία, οι επαγγελματικές ιδιότητες των πρωταγωνιστών, κάνουν την εμφάνισή τους σε μεμονωμένα σημεία, για να μας θυμίσουν τον κίνδυνο που ελλοχεύει.
Η έλλειψη δράσης και εξέλιξης της ιστορίας, ειδικά στο ξεκίνημα, καλύπτεται από τις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών, με την Ρένια Λουϊζίδου να κυριαρχεί στη σκηνή σε ρόλο με γλυκόπικρο χιούμορ, που της ταιριάζει. Άριστη η θεατρική συνύπαρξη με τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση σε ένα ζευγάρι που μας θυμίζει ανθρώπους της διπλανής πόρτας με τη φυσικότητα και το ρεαλισμό της ερμηνείας τους. Η Ρόουζ της Πέγκυς Σταθακοπούλου συμπληρώνει το πρωταγωνιστικό δίδυμο με τρόπο που, αν και φαινομενικά δείχνει απόμακρος και περισσότερο στημένος από εκείνον των συμπρωταγωνιστών της, αναδεικνύει την αντίθεση ανάμεσά τους, με την ίδια να έχει αφιερωθεί στη δουλειά και τον εαυτό της, έχοντας μείνει άτεκνη, έναντι των Χέϊζελ και Ρόμπιν με τα τέσσερα παιδιά, που δείχνουν αφημένοι, έχοντας συνηθίσει ο ένας την παρουσία του άλλου.
Στην πορεία υπάρχουν εξελίξεις που προκαλούν το ενδιαφέρον και την εναλλαγή των συναισθημάτων, με την παράσταση να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην πυρηνική καταστροφή και τους χαρακτήρες, στοιχεία που συναντώνται στο κλείσιμο, οδηγώντας σε διλήμματα και αποφάσεις ζωτικής σημασίας.
Καλοστημένο έργο με το σκηνικό του σπιτιού να φαντάζει υπερβολικά καλό για τη συγκεκριμένη παράσταση. Παρά ταύτα έχουμε την αίσθηση πως σε μικρότερη σκηνή θα μπορούσαν να αναδειχθούν καλύτερα οι ερμηνείες των ηθοποιών, που είναι και το δυνατό της σημείο.
Προκύπτει το ερώτημα του ποια είναι "τα παιδιά" της παράστασης; Είναι τα παιδιά του ζευγαριού για τα οποία θυσίασαν οι γονείς τις ζωές τους; Τα παιδιά της Ρόουζ που δεν έκανε, με την ίδια να είναι έτοιμη να θυσιάσει τη ζωή της για να σωθούν οι νεότεροι συνάδελφοι και οι οικογένειές τους; Τα παιδιά των νέων συναδέλφων, εκείνων που ρισκάρουν τις ζωές τους στον αντιδραστήρα για να σωθούν όλοι οι υπόλοιποι; Ή μήπως ο τίτλος αναφέρεται στον κυνισμό, την αφέλεια και την ειρωνεία της ανώριμης ανθρωπότητας, που συνεχίζει να ασχολείται με τους εγωισμούς και τα μικροπροβλήματά της την ώρα που ολόκληρος ο κόσμος πλησιάζει στην ολοκληρωτική καταστροφή του;
Σύγχρονο κείμενο, που ακροβατεί μεταξύ των οικολογικών κινδύνων και των ζωών των πρωταγωνιστών του, χωρίς να καταφέρνει στο κλείσιμο να δώσει πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα που προϋπάρχουν ή προκύπτουν και για τις δύο περιπτώσεις. Μένουν οι εξαιρετικές ερμηνείες, η προσεγμένη παραγωγή και η αίσθηση του καινούργιου, σε ένα έργο που στην προσπάθειά του να "μιλήσει" για πολλά και διαφορετικά θέματα, αποδυναμώνει τη δυναμική των μηνυμάτων του.
Πρωτότυπο κείμενο: Lucy Kirkwood / Μετάφραση: Μακί Μαρσεϊγ, Γιωργής Τσουρής / Απόδοση: Γιωργής Τσουρής
Παίζουν: Ρένια Λουιζίδου, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Πέγκυ Σταθακοπούλου
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Θέατρο Ιλίσια
Διάρκεια: 100' (χωρίς διάλειμμα)
Σάββατο 18:00 / Κυριακή 21:15 / Δευτέρα 21:15
Τιμές Εισιτηρίων: Πλατεία 18€ / Εξώστης 16€ / Φοιτητές, Άνεργοι, ΑμεΑ 14€
Για περισσότερες πληροφορίες : The Children
