Σταύρος, ο διαχρονικός Νεοέλληνας
(η άποψη που ακολουθεί γράφτηκε στις 20/5/18, από τον τρίτο χρόνο της παράστασης, με τον Τάκη Σπυριδάκη στον πρωταγωνιστικό ρόλο)
Ο "Άγριος Σπόρος" είναι μία παράσταση βγαλμένη από την κρίση για την κρίση, που ξεπερνά την ταραγμένη περίοδο των ημερών μας και το χαρακτήρα του βιοπαλαιστή Σταύρου, που, με τη χωρίς αδειοδότηση καντίνα του και το υποτυπώδες χοιροστάσιό του, καταφέρνει να επιβιώνει, βουλιάζοντας στα χρέη και τα πρόστιμα, ανάγοντας έργο και χαρακτήρα στο πάνθεον εκείνων των δημιουργιών που επαναπροσδιορίζουν το αρχέτυπο του Έλληνα, που πάλευε, παλεύει και θα παλεύει, κόντρα σε λογική, πιθανότητες και κανόνες.
Διατηρώντας την πίστη, το χιούμορ και τη γλυκόπικρη αισιοδοξία, πάντα φτωχός και καταπιεσμένος, ανάμεσα σε "Συμπληγάδες" που απειλούν να τον συνθλίψουν, προσπαθεί να ζήσει με νύχια και με δόντια, παρακάμπτοντας νόμους και κανόνες, όχι από επίδειξη, αλαζονεία, απληστία ή εκδικητικότητα απέναντι στο κράτος, αλλά γιατί δεν έχει άλλη επιλογή. Η επιβίωση στη δύσκολη πραγματικότητα, οι παρασπονδίες, οι "πονηριές" και από την άλλη το φιλότιμο με τα κεράσματα, με τη διάθεση για επικοινωνία με τους θαμώνες της καντίνας, την ανθρωπιά, που, πίσω από τη βρώμα, τη στάχτη και τη λίγδα, "κρύβει" μία διαφορετική αλήθεια και ειλικρίνεια από εκείνη της τυχερής και "βολεμένης" μερίδας της κοινωνίας μας. Βλέποντας την παράσταση, συνειδητοποιείς πως το ελληνικό φιλότιμο είναι ίσως η αντανακλαστική αντίδραση του λαού μας να αποτινάξει τη "ρετσινιά" των άσχημων στερεοτύπων, που έχουν οι άλλοι για εκείνον, επανακτώντας έστω και για λίγο τη χαμένη αξιοπρέπειά του.
Το κείμενο του Γιάννη Τσίρου ιδιοφυέστατο. Απλό και κατανοητό, μέσα από τους γνήσιους διαλόγους και τις καταστάσεις καθημερινής τρέλας που περιγράφονται, κρύβοντας, πίσω από αυτές και τα λόγια που τις συνοδεύουν, αλληγορίες, μεταφορές, νοήματα, που στηλιτεύουν το σήμερα και το χθες και που πρόκειται να παραμείνουν επίκαιρα στα χρόνια που θα ακολουθήσουν.
Ο Σταύρος αποτελεί συνέχεια όλων εκείνων των χαρακτήρων που αναπαριστούσαν και εξέφραζαν τον άνθρωπο που αναγκάζεται να "παρανομεί" για να επιβιώσει, διατηρώντας όμως την ντομπροσύνη και την αυθεντικότητα, που σε κάνουν να τον συμπαθείς, νιώθοντας τους λόγους του, συγκινούμενος παράλληλα από τα κίνητρα και τον αγώνα του. Ο ρόλος του Σταύρου πατάει στα χνάρια εκείνων του Καραγκιόζη, των χαρακτήρων του Θανάση Βέγγου, του Ζορμπά, έχοντας, αντί για λατέρνα, τα γουρούνια και την ψησταριά του, στην ίδια φτώχεια και με το ίδιο φιλότιμο με αυτά των κινηματογραφικών ασπρόμαυρων χαρακτήρων με τους οποίους γαλουχηθήκαμε και μεγαλώσαμε.
Παρέα, στήριγμα και συντροφιά του Σταύρου η κόρη του (Χριστίνα Μαριάννου) και, στον αντίποδα, ο αστυνομικός που γνωρίζει από μικρό παιδί (Ηλίας Βαλάσης). Τόσοι ηθοποιοί όσοι χρειάζονται, σε μία παράσταση με λιτά σκηνικά, αφήνοντας να μιλήσουν οι λέξεις και η συγκλονιστική ερμηνεία του Σπυριδάκη, που, παρά την ταλαιπωρία από την επάρατη νόσο, μπαίνει στο πετσί του χαρακτήρα, καταφέρνοντας να μιλήσει σε αυτό το "διάσημο" DNA μας, που έχουμε αγαπήσει να μισούμε, άλλες φορές κατηγορώντας το ως υπεύθυνο για την κατάντια μας, και άλλες εκτιμώντας τη διαχρονική αξία του ως τρόπου αυτοσυντήρησης.
Η χειραγώγηση του πλήθους, η δημιουργία των στερεοτύπων και του ρατσισμού, ο αγώνας για επιβίωση, η απεγνωσμένη προσπάθεια κόντρα στο ρεύμα και τις συνθήκες, το αμάλγαμα του διαχρονικού Έλληνα βιοπαλαιστή, όλα αυτά συμπυκνώνονται στη σκηνή που ο Σταύρος ξεσπάει, έχοντας τα χέρια της κόρης τυλιγμένα στα πόδια του, βροντοφωνάζοντας πως στο τοπίο που αντικρίζουν οι "ξένοι" βρίσκεται και εκείνος, πως ΥΠΑΡΧΕΙ και ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ, θέλοντας να εκφράσει την αγωνία αυτοπροσδιορισμού και αυτοπραγμάτωσής του σε έναν κόσμο που δείχνει να τον έχει ξεχάσει.
Ένα από τα σημαντικότερα εγχώρια κείμενα των τελευταίων χρόνων.
Κείμενο: Γιάννης Τσίρος
Παίζουν: Στάθης Σταμουλακάτος (την περίοδο αυτή ο Τάκης Σπυριδάκης απουσιάζει για λόγους υγείας), Ηλίας Βαλάσης, Χριστίνα Μαριάννου
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Θέατρο Επί Κολωνώ
Διάρκεια: 105' ( χωρίς διάλειμμα )
Δευτέρα και Τετάρτη 18:15 / Σάββατο 21:15 / Κυριακή 18:00
Καθημερινές: 15,00€, Φοιτητικό - Ανέργων - Άνω των 65 12,00€ / Σαββάτο, Κυριακή, Αργίες: 17,00€, Φοιτητικό - Ανέργων 14,00€, Άνω των 65 15,00€
Για περισσότερες πληροφορίες: Άγριος Σπόρος
