170 Τετραγωνικά (Moonwalk)

170 Τετραγωνικά
26.12.2019
170 Τετραγωνικά (Moonwalk)

Μοναδικός συνδυασμός δράματος και κωμωδίας

Ο ωμός ρεαλισμός έχει γίνει τάση στο ελληνικό θέατρο, γνωρίζοντας εμπορική επιτυχία και πιάνοντας το σφυγμό της εποχής της κρίσης με τα οικονομικά προβλήματα, την ενδοοικογενειακή βία, τη βιοπάλη και την απόγνωση των σύγχρονων αδιεξόδων, σε παραστάσεις που λειτουργούν ως βαλβίδα εκτόνωσης στην πίεση της καθημερινότητας.

170 Τετραγωνικά

Τα 170 Τετραγωνικά, προερχόμενα από τη θεατρική ομάδα Ma Non Troppo, μπορούν δικαιωματικά να συμπεριληφθούν σε αυτό το νέο κύμα των έργων ακραίου ρεαλισμού, τοποθετώντας μας στην προβληματική συνύπαρξη μίας ακόμη ελληνικής οικογένειας σε ένα διαμέρισμα της Θήβας αυτή τη φορά. Το κείμενο του Γιωργή Τσουρή μας βάζει από τα πρώτα λεπτά στη σκληρή πραγματικότητα των πρωταγωνιστών, με το αντρόγυνο του Άγγελου ( Αντώνη Τσιοτσιόπουλου ) και της Λίλης (Αμαλία Αρσένη), που είναι έγκυος στο πρώτο τους παιδί, να προσπαθεί να συγκατοικήσει με τη νεοαφιχθείσα, μεγαλύτερη αδερφή της, Αλεξάνδρα ( Βάλια Παπακωνσταντίνου),  που επέστρεψε, ύστερα από χρόνια απουσίας, με αφορμή το θάνατο του πατέρα τους.

Τα 170 τετραγωνικά του σπιτιού δείχνουν να μη μπορούν να χωρέσουν τους εγωισμούς, τα βιώματα (ή τις αμαρτίες) του παρελθόντος και τα προβλήματα του σήμερα, σε μία οικογενειακή ιστορία που "ξεδιπλώνεται" σταδιακά με αποκαλύψεις, οι οποίες κεντρίζουν το ενδιαφέρον και δημιουργούν εντάσεις και αδιέξοδα, οδηγώντας σε απρόβλεπτες εξελίξεις. 

170 Τετραγωνικά

 Η διαφοροποίηση του εν λόγω έργου, σε σχέση με παρεμφερείς προσπάθειες, έγκειται στην εισαγωγή του κωμικού στοιχείου, το οποίο υφίσταται εξ' αρχής χάρη στα ειρωνικά σχόλια της Αλεξάνδρας και το "πέρασμα" της γειτόνισσάς τους (Άννα Πατητή), μέχρι να έρθει ο φίλος με την "κρυφή ατζέντα", που υποδύεται ο ίδιος ο Γιωργής Τσουρής. Εξαιρετικός στο ρόλο του καλοκάγαθου και αφελούς χαρακτήρα, προκαλεί το γέλιο σε κάθε του στιγμή, ισορροπώντας τις εντάσεις και αποφορτίζοντας την ψυχολογική πίεση, ακόμη και στα πιο δραματικά σημεία της παράστασης. Οι μεταβάσεις από το δράμα στην κωμωδία μοναδικές, αναδεικνύοντας και τις κωμικοτραγικές καταστάσεις της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.

Σκηνικά και κουστούμια παραπέμπουν σε μία μικρομεσαία ελληνική οικογένεια στην εποχή της κρίσης, με τους φωτισμούς, τον ήχο και τη μουσική να ενσωματώνονται οργανικά στην παράσταση, ενισχύοντας μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Γιώργου Παλούμπη την αίσθηση του ρεαλισμού. 

170 Τετραγωνικά

Πολύ καλές οι ερμηνείες της ομάδας με τον Γιωργή Τσουρή να "κλέβει την παράσταση" όσες φορές παίρνει το λόγο ή στρέφονται τα βλέμματα επάνω του, δίνοντας έναν πιο ανάλαφρο τόνο, την Βάλια Παπακωνσταντίνου να προκαλεί με τον κυνισμό, το καυστικό χιούμορ και την ωμότητά της και τον Αντώνη Τσιοτσιόπουλο να λειτουργεί ως ιδανικός "κυματοθραύστης", μέχρι τη στιγμή που και ο ίδιος θα "εκραγεί" συμπαρασύροντας τους πάντες στο πέρασμά του, σε μία άκρως ρεαλιστική μεταστροφή. Η Άννα Πατητή, στον αντίποδα, διακρίνεται για την τρυφερότητα και την καλοσύνη της, σε ένα ρόλο που σε σημεία είναι περισσότερο μελό από όσο θα θέλαμε, σε σύγκριση και με τους υπόλοιπους. Καταφέρνει, όμως, να συγκινήσει στο κλείσιμο, όταν και οι καταστάσεις φτάνουν στα άκρα. 

 Καλοδουλεμένη παράσταση από νέους ανθρώπους, σε σύγχρονο κείμενο βγαλμένο μέσα από την Ελλάδα της κρίσης, που καταφέρνει να διακριθεί χάρη στη ρεαλιστική απόδοση, τις ερμηνείες και την εναλλαγή συναισθημάτων και κλίματος. Ένα έργο που αξίζει την προσοχή σας.

170 Τετραγωνικά

Κείμενο: Γιωργής Τσουρής

Πρωταγωνιστούν: Αμαλία Αρσένη, Βάλια Παπακωνσταντίνου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Άννα Πατητή, Γιωργής Τσουρής

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης

Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης

Διάρκεια: 95' (χωρίς διάλειμμα)

Παραστάσεις μέχρι 11/2/20

Τρίτη (εκτός 28/1) - Κυριακή στις 21:15 / Σάββατο 18:00 / Δευτέρα 20:15 

Τιμές Εισιτηρίων: Κανονικό 14€ / Φοιτητικό - ΑΜεΑ 12€ / Ανέργων 10€

Για περισσότερες πληροφορίες : 170 Τετραγωνικά (Moonwalk)

 

Νίκος Πράσσος

Νίκος Πράσσος

Μου είπε η σύζυγος "τα γράφεις που τα γράφεις δεν τα ανεβάζεις και σε καμιά ιστοσελίδα;" Όπερ και εγένετο.  Η τέχνη ισορροπεί τον τεχνοκρατισμό της Πληροφορικής, που σπουδάσαμε και διδάσκουμε. Συναίσθημα και ορθολογισμός ακροβατούν σε ένα ταξίδι με κοινό παρoνομαστή τη γνώση, επαναπλαισιώνοντας τις υπάρξεις μας μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει, μένοντας συνάμα τόσο ίδιος, όπως και οι άνθρωποί του.