"Η Μητέρα του Ιούδα"
Παιδί μου,
ότι μάλλον Τον πρόδωσες
αντάρτη ενός Μεσσία που περιμέναμε
το ξέρω.
Όσο για το ευτελές ποσό που επέστρεψες
και για το δέντρο που εμπιστεύτηκες
είναι τα πιο πιστά δηνάρια μετανοίας.
Στον άθλιο τόπο τώρα εδώ
ήρθα για να μυρώσω το νεκρό σου σώμα.
Σαν μάνα
εγώ σ’ έχω ήδη συγχωρέσει.
Όμως σπαράζω γιατί αν όλοι
οι πεθαμένοι αυτού του κόσμου
κάποτε συγχωρεθούν
εσύ θα μείνεις έξω απ’ το έλεός Του.
Μόνο μια ελπίδα, γιε μου, με ζεσταίνει:
είναι η συγχώρεση από μάνα
από την Παναγιά
και Της φιλώ το χέρι.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ
Από τη συλλογή ποιημάτων, «Ο Άνθρωπος μόνος», εκδ. Κέδρος, 2009
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Γιάννης Βαρβέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών. Πρωτοεμφανίστηκε ως ποιητής το 1972 με ποίημά του στο περιοδικό Νέα Εστία. Από το 1976 ασκούσε κριτική θεάτρου στα περιοδικά «Η Λέξη», «Τομές» και στην εφημερίδα «Η Καθημερινή». Ανήκε στους ποιητές της λεγόμενης γενιάς του 1970.
Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές «Εν φαντασία και λόγω», (εκδ. Κούρος, 1975 και εκδ. Ύψιλον, 1984), «Το ράμφος, Τραμ», (Αθήνα 1978 και εκδ. Ύψιλον, 1984) «Αναπήρων Πολέμου», (εκδ. Ύψιλον, 1982), «Ο θάνατος το στρώνει», (εκδ. Ύψιλον, 1986), «Πιάνο βυθού», (εκδ. Ύψιλον 1991), «Ο κύριος Φογκ», (εκδ. Ύψιλον, 1993), «Άκυρο θαύμα», (εκδ. Ύψιλον, 1996), «Ποιήματα 1975-1996», (συγκεντρωτική έκδοση, εκδ. Κέδρος, 2000), «Στα ξένα», (εκδ. Κέδρος, 2001), «Πεταμένα λεφτά» (εκδ. Κέδρος, 2005), «Ο άνθρωπος μόνος» (εκδ. Κέδρος, 2009), «Βαθέος γήρατος», (εκδ. Κέδρος, 2011). Ιδιαίτερη θέση στη συγγραφική του παραγωγή έχει το μεταφραστικό έργο του, στο οποίο συγκαταλέγονται πολλές μεταφράσεις θεατρικών έργων, κυρίως αρχαίου δράματος, που χρησιμοποιήθηκαν σε θεατρικές παραστάσεις. Μετέφρασε πολλά έργα του Αριστοφάνη και του Μένανδρου, αλλά και Μαριβό, Μολιέρο και Μρόζεκ, καθώς και ξένη ποίηση, Μπρασέν, Σεντράρ, Πρεβέρ, Γουίτμαν.
Ο Γιάννης Βαρβέρης τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο δοκιμίου - κριτικής το 1996 και το Βραβείο ποίησης του περιοδικού «Διαβάζω», το 2002. Λίγο πριν τον θάνατό του, το 2011, είχε λάβει το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρος Χάρης της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου του. Χαμηλών τόνων, ευγενής και με συναίσθηση ευθύνης, παρέμεινε δραστήριος και δημιουργικός ως την τελευταία στιγμή. Από τον Μάρτιο του 2010, ήταν από τους ιδρυτές, και συν - διευθυντής με τον Κ. Γ. Παπαγεωργίου, του νέου περιοδικού ποίησης «Τα ποιητικά». Ανθολογημένη η ποίησή του έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες, όπως είναι η αγγλική, η γαλλική, η γερμανική, η ιταλική, η ισπανική και η ρουμανική.
Πέθανε από ανακοπή καρδιάς το βράδυ της Τετάρτης 25 Μαΐου 2011 , σε ηλικία 56 ετών.
