Τη νύχτα
Που κυλάνε στους ώμους
Λυμένοι σπασμοί
Σε ήθελα
Να χαϊδέψεις
Με βλέφαρα γυμνά
Το κορμί μου
Σκοτεινός και βουβός
Να σαρώνεις τον άνεμο
Και να ’ρχεσαι
Βαρύς σα σιωπή
Κι απλά
Θα σε δεχτώ
Ελένη Βακαλό, από τη συλλογή «Θέμα και παραλλαγές», Εκδ. Ίκαρος, 1945
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η Ελένη Βακαλό γεννήθηκε το 1921 στην Κωνσταντινούπολη και με την οικογένειά της εγκαταστάθηκε το 1922 στην Αθήνα όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1940-1945) και το 1948 έφυγε για το Παρίσι όπου παρακολούθησε σεμινάρια Ιστορίας της Τέχνης στη Σορβόννη. Το 1944 παντρεύτηκε τον ζωγράφο-σκηνογράφο Γιώργο Βακαλό. Ο γιος τους Μάνος Βακαλό ήταν διακεκριμένος καθηγητής Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στις ΗΠΑ.
H Ελένη Βακαλό εργάστηκε ως Κριτικός Τέχνης στην εφημερίδα Τα Νέα (1952-1974) (με διακοπή στην περίοδο της δικτατορίας) και ως Κριτικός Τέχνης την πρώτη περίοδο εκδόσεως του περιοδικού Ζυγός (1955-1967). Είχε τακτική εκπομπή για την Τέχνη στην Ελληνική Ραδιοφωνία (1954-1957 και 1977-1978). Με τον Γιώργο Βακαλό, τον Παναγιώτη Τέτση και τον Φραντζή Φραντζισκάκη, ίδρυσαν τη Σχολή «Βακαλό» όπου, μέχρι το 1990 δίδασκε Ιστορία της Τέχνης και Στοιχεία Οπτικής Αντίληψης. Από το 1994 ήταν μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης. Συνεργάστηκε με άρθρα και δοκίμια σε πολλά περιοδικά. Έδωσε πολλές διαλέξεις και σεμινάρια. Υπήρξε μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Λογοτεχνών και της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών.
Εξέδωσε 14 ποιητικές συλλογές από το 1945 έως το 1997 και τρεις συγκεντρωτικές εκδόσεις των ποιημάτων της. Μεταφράσεις ποιητικών έργων της έχουν δημοσιευτεί σε πολλές γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρωσικά) κυρίως σε ποιητικές ανθολογίες και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Έγραψε πολλά βιβλία περί Τέχνης (ιστορίας και θεωρίας), άρθρα, μικρά και μεγάλα, προλόγους, εισαγωγές, παρουσιάσεις σε βιβλία τέχνης, καταλόγους και λευκώματα διαφόρων καλλιτεχνών.
Τιμήθηκε με το Α´ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Ιστορία και Γεγονότα της Κυρα Ροδαλίνας» (1991) καθώς και με το Βραβείο Δοκιμίου της Ακαδημίας για το δίτομο έργο της «Κριτική Εικαστικών Τεχνών», (1997). Αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτορας του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ (1998) και Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Derby (Αγγλία 2000).
Πέθανε στην Αθήνα το 2001.
