Από την Αντιγόνη στη Μήδεια

Από την Αντιγόνη στην Μήδεια
14.03.2019
Από την Αντιγόνη στη Μήδεια

Η τραγωδία του να είσαι γυναίκα

 "Η γυναίκα είναι η ποίηση στη ζωή" γράψαμε στο χαρτάκι που μας έδωσαν οι υπεύθυνοι της παράστασης, παροτρύνοντάς μας να αφιερώσουμε μία σκέψη για εκείνες, χωρίς τις οποίες δε θα υπήρχαμε στον κόσμο. Με αφετηρία την ποίηση, έτσι και το ίδιο το έργο μας οδηγεί, από τους σύγχρονους ποιητές, σε εκείνους του ποιητικού δραματικού λόγου της Αρχαίας Ελλάδας, της τραγωδίας, πριν από περισσότερα από 2.500 χιλιάδες χρόνια. Όμηρος, Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, οι κλασικοί ποιητές, έπος και τραγωδία με κοινή συνισταμένη αυτό το μεγαλείο, που λησμονούμε να ευγνωμονούμε, τη γυναίκα και τον άνθρωπο.  

Από την Αντιγόνη στη ΜήδειαΟ Κώστας Γάκης, που επίσης σκηνοθετεί και υπογράφει το κείμενο της παράστασης, υποδύεται τον ποιητή, καθοδηγητή και συμπρωταγωνιστή, που αναζητά να βρει την απάντηση στα ερωτήματα της γυναικείας φύσης και ψυχοσύνθεσης. Από την Αντιγόνη, στην Ελένη, την Ιφιγένεια, την Κλυταιμνήστρα, την Κασσάνδρα, την Ιοκάστη, την Εκάβη, την Αγαύη, την Ηλέκτρα, για να καταλήξουμε στη Μήδεια, μία διαδρομή στα μεγαλύτερα αριστουργήματα του αρχαίου δράματος, έχοντας τη γυναίκα σε πρώτο πλάνο και μέσα από αυτή τα πάθη και τις αρετές του ανθρώπινου γένους. Χρέος, κάλλος, θυσία, εκδίκηση, φόνος, αιμομιξία, φροντίδα, αγάπη, μίσος, μητέρα, αδερφή, κόρη, χήρα. Αρετή και Κακία και στην άκρη της διχάλας τους, μπροστά από τα μονοπάτια τους, η γυναίκα, θύμα και τραγική φιγούρα.

  Σεβόμενος το πρωτογενές υλικό, ο Γάκης μεταφέρει στο έργο του τις γυναίκες των κλασικών τραγωδιών μένοντας πιστός στο ύφος τους, έχοντας "σύμμαχο" στο δύσκολο εγχείρημα την εξαιρετική Μαρία Παπαφωτίου, που υποδύεται όλους τους ρόλους με διαδοχικές μεταμορφώσεις, μετενσαρκώνοντας τα διαφορετικά πρόσωπα του γυναικείου φύλου. Από την αθωότητα, μέχρι τη δολοπλοκία και την εκδίκηση, μεγάλο το εύρος των διαφορετικών χαρακτήρων, που, στο τέλος, αποτελούν κομμάτια του ίδιου παζλ, που σχηματίζει τη μορφή της γυναίκας.

​​Από την Αντιγόνη στη Μήδεια Όλα τα παραπάνω, συμβαίνουν μέσα από πληθώρα νεωτερισμών και μέσων, με την προβολή μαγνητοσκοπημένων σκηνών ως συνοδεία ή εισαγωγή των χαρακτήρων, εστιάζοντας με κάμερα σε ζωντανή μετάδοση στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, με μουσική σε πραγματικό χρόνο, μαζί με τη συγκλονιστική φωνή στο τραγούδι της Ίριδας Κανδρή, διαφορετικά μουσικά είδη με ευρηματικούς στίχους, χρήση αντικειμένων, του ήχου, του φωτισμού, της σκιάς, διαφοροποίηση του σκηνικού σε όλη την παράσταση με τους θεατές να βρίσκονται πίσω από τη σκηνή, έχοντας μπει από τα καμαρίνια, για να έρθει το κλείσιμο με τη "μεταφορά" ηθοποιών και σκηνής στα καθίσματα, στο μπροστινό μέρος του θεάτρου, με αντιστροφή των ρόλων και τους τραγικούς ποιητές με τους ήρωές τους να "αντικρίζουν" την ανθρωπότητα, στα πρόσωπα των θεατών, που πρωταγωνιστούν στην παράσταση της ίδιας της ζωής.

 ​​​​​​Από την Αντιγόνη στη ΜήδειαΤο κείμενο δε μένει μόνο στη σύγχρονη απόδοση, αλλά, σε σημεία, γίνονται αναφορές στο σήμερα και την επικαιρότητα, αναδεικνύοντας τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων παθών, χωρίς να εστιάζουν, πάντοτε, στη γυναίκα, αλλά, με αφορμή εκείνη, "περνούν" στις λέξεις κλειδιά, που τις συνοδεύουν, ρίχνοντας νοητικές "γέφυρες" από το παρελθόν στο παρόν, στον Παύλο, την Ελένη, τους πρόσφυγες, σε όλα αυτά που η τραγωδία "πνίγει" τις ζωές των ανθρώπων. 

 Στην προσπάθεια να αξιοποιηθούν και να ενσωματωθούν τα διαφορετικά μέσα και πρόσωπα παρατηρούνται μικρές αστοχίες, με την απόδοση της ιστορίας της Ηλέκτρας να μην είναι το ίδιο ενδιαφέρουσα με τις υπόλοιπες και εκείνης της Μήδειας, στο κλείσιμο, παρά το συμβολισμό, περισσότερο να κουράζει. Οι συνεχείς μεταβάσεις και εναλλαγές, με τους εμβόλιμους μονολόγους ως εισαγωγές, αν και μικρής έκτασης, έκαναν το έργο μεμονωμένα να χάνει σε ροή και ομοιογένεια.

 Παραμένει, όμως, μία πρωτότυπη παράσταση, με μεγάλες προκλήσεις ως προς την υλοποίηση και την απόδοση, εξαιρετικές ερμηνείες και σημαντικές στιγμές, γεμάτες νοήματα από την ανθολογία των διαχρονικών αριστουργημάτων της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, που έρχονται για να αναδείξουν το μεγαλείο και το δράμα της γυναικείας ύπαρξης. 

 Πρωτότυπο κείμενο: Κώστας Γάκης

 Παίζουν: Κώστας Γάκης, Μαρία Παπαφωτίου / Τραγούδι: Ίρις Κανδρή / Μουσική: Στέλλα Ζιοπούλου

 Σκηνοθεσία, Μουσική, Video Art: Κώστας Γάκης

 Θέατρο Άλφα.Ιδέα


 Διάρκεια: 90'

Τελευταίες παραστάσεις: Σάββατο 23/3 21:15 / Κυριακή 24/3 19:00

Τιμή εισιτηρίου: 10€ (προπώληση), 15€ (ταμείο), 12€ (ΑΜΕΑ, Φοιτητικό, Μαθητικό) 

Για περισσότερες πληροφορίες: Από την Αντιγόνη στη Μήδεια

Νίκος Πράσσος

Νίκος Πράσσος

Μου είπε η σύζυγος "τα γράφεις που τα γράφεις δεν τα ανεβάζεις και σε καμιά ιστοσελίδα;" Όπερ και εγένετο.  Η τέχνη ισορροπεί τον τεχνοκρατισμό της Πληροφορικής, που σπουδάσαμε και διδάσκουμε. Συναίσθημα και ορθολογισμός ακροβατούν σε ένα ταξίδι με κοινό παρoνομαστή τη γνώση, επαναπλαισιώνοντας τις υπάρξεις μας μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει, μένοντας συνάμα τόσο ίδιος, όπως και οι άνθρωποί του.