Αδιαμφισβήτητα, η τεχνολογία έχει κάνει τη ζωή όλων μας πολύ πιο εύκολη. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές εφαρμογές που συμβάλλουν καθοριστικά στην ανάπτυξη και την εξέλιξη των ατόμων με αναπηρίες. Μία από αυτές είναι η EyeHarp, που δημιούργησε ο Ζαχαρίας Βαμβακούσης.
Τι είναι όμως το EyeHarp;
“Το EyeHarp είναι ένα ψηφιακό μουσικό όργανο, το οποίο ελέγχεται από το βλέμμα ή από το κεφάλι και επιτρέπει στα άτομα με αναπηρία να μαθαίνουν και να παίζουν μουσική. Σχεδιασμένο με γνώμονα τη μουσικότητα, το EyeHarp προσφέρει τις ίδιες εκφραστικές ιδιότητες με οποιοδήποτε παραδοσιακό όργανο. Η συγκεκριμένη εφαρμογή βασίζεται στην τεχνολογία εντοπισμού βλέμματος”, μας εξήγησε ο Ζαχαρίας.
Ο ίδιος πρωτοέψαξε αυτήν την τεχνολογία το 2010. Εντόπισε, λοιπόν, ότι δεν υπήρχε απολύτως τίποτα αναφορικά με τη μουσική κι έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει ο ίδιος κάτι συγκεκριμένο. Ολοκλήρωσε μάλιστα το μεταδιδακτορικό του επάνω στο πώς η τεχνολογία μπορεί να επιταχύνει την εκμάθηση της μουσικής.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όταν ο Ζαχαρίας ήταν στον στρατό, ένας φίλος του μουσικός τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα με τη μηχανή. To γεγονός αυτό άναψε τη σπίθα στο να δημιουργήσει μία εφαρμογή, προκειμένου να τον βοηθήσει να ξαναπαίξει μουσική. “Στην αρχή δεν γνωρίζαμε εάν θα κουνήσει τα χέρια του. Οπότε μου μπήκε το μικρόβιο να βρω μία λύση για ανθρώπους, οι οποίοι δεν μπορούν να παίξουν μουσική με τα χέρια. Έτσι αποφάσισα να κάνω ένα μεταπτυχιακό στη μουσική πληροφορική και να καταπιαστώ αποκλειστικά με αυτό το θέμα, που είχε ως αποτέλεσμα την υλοποίηση του EyeHarp”.
Το EyeHarp είναι ένα λογισμικό, μία εφαρμογή, με δωρεάν έκδοση, αλλά και επί πληρωμή. “Δωρεάν διατίθεται για έναν μήνα το μοντέλο premium, στο οποίο, όταν παρέλθει το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, περιορίζονται κάποιες λειτουργίες. Ουσιαστικά, περιορίζεται η μέθοδος εκμάθησης, που περιλαμβάνεται στο software. Δηλαδή, το μουσικό όργανο ως όργανο το παρέχουμε δωρεάν. Aυτό το οποίο πληρώνεται είναι η μέθοδος εκμάθησης. Πιστεύουμε ότι η μουσική πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλους, αλλά θα πρέπει και εμείς να επιβιώσουμε”, μας ανέλυσε ο Ζαχαρίας.
Η εφαρμογή EyeHarp παρέχει στους ενδιαφερόμενους 25 διαφορετικούς ήχους, στους οποίους προστίθενται συνεχώς και νέοι. Πώς μπορεί όμως να μάθει κάποιος μία παρτιτούρα; “Όλα αυτά εμπεριέχονται στη μέθοδο εκμάθησης, καθώς υπάρχουν αρκετοί τρόποι”, μας τόνισε ο Ζαχαρίας και συνέχισε λέγοντας “Μπορείς για παράδειγμα να ακολουθείς έναν κύκλο, ο οποίος σου δείχνει πού πρέπει να κοιτάξεις για να παίξεις μία μελωδία. Αυτή είναι η παρτιτούρα μας. Κοιτάμε τις νότες. Για παράδειγμα, αυτόν τον κύκλο μπορείς να τον κάνεις να σου δείχνει 5 νότες και μετά εσύ να τις επαναλάβεις. Το παιχνίδι απομνημόνευσης, όπως το λέμε”.
“Επιπλέον, αυτός ο κύκλος μπορεί να κινείται κανονικά στον ρυθμό και εσύ θα πρέπει να τον ακολουθήσεις, οπότε βαθμολογεί ο υπολογιστής αυτόματα πόσο κοντά είσαι στον ρυθμό και στη συνέχεια μπορεί να σου αφαιρεί και τον κύκλο, προκειμένου να παίξεις μόνος σου την παρτιτούρα. Όλα αυτά υπάρχουν με σκοπό κάποια στιγμή ο μαθητής να μπορεί να απομνημονεύσει το τραγούδι, ώστε να το παίζει, όπως ένας μουσικός που εμφανίζεται σε μία συναυλία”.
Την ιδέα αυτή ο Ζαχαρίας την υλοποίησε μόνος του ως προς το δημιουργικό κομμάτι. “Ο μόνος προγραμματιστής-μουσικός είμαι εγώ. Υπάρχει ακόμα ένας συνάδελφος μουσικός, ο οποίος βοηθάει στη δημιουργία των παρτιτούρων, ο οποίος μάλιστα είναι μουσικός με αναπηρία. Αλλά στο δημιουργικό και προγραμματιστικό κομμάτι είμαι μόνος μου. Πάντα, βέβαια, υπάρχουν φίλοι με τους οποίους συζητάμε και δέχομαι μερικές πολύ ωραίες ιδέες”.
Η διαδικασία υλοποίησης του EyeHarp ξεκίνησε το 2011 και διαρκεί μέχρι και σήμερα, καθώς γίνονται συνεχώς βελτιωτικές τροποποιήσεις. “Πλέον, υλοποιούμε κάτι καινούργιο όταν συνειδητοποιούμε τις υπαρκτές ανάγκες και συνέχεια προκύπτουν νέες ανάγκες. Όσο αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών, που χρησιμοποιούν την εφαρμογή, ο καθένας τους ίσως χρειαστεί μία λειτουργία που δεν υπήρχε, οπότε θα την υλοποιήσω, θα τη δοκιμάσω και, αν δουλεύει καλά, θα την προσθέσω στην επίσημη έκδοση του EyeHarp”, μας ανέλυσε ο Ζαχαρίας.
Το πρώτο άτομο με αναπηρίες που χρησιμοποίησε το EyeHarp ήταν ο Τζοέλ στη Βαρκελώνη. Ο Τζοέλ έβλεπε τα αδέρφια του να παίζουν μουσική και ήθελε κι ο ίδιος να δοκιμάσει. “To συγκεκριμένο γεγονός έγινε πολύ μετά τη δημιουργία της εφαρμογής, πέντε χρόνια αργότερα. Θα μπορούσε από την πρώτη στιγμή να τη χρησιμοποιήσει κάποιος, όμως, επειδή δεν υπήρχε χρόνος και πόροι, ήταν δύσκολο να μαθευτεί. Κάποια στιγμή προκάλεσε το ενδιαφέρον του Τύπου ένα επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύσαμε με το πανεπιστήμιο και αυτό το διάβασαν κάποιοι γονείς με παιδιά με αναπηρία στη Βαρκελώνη. Έτσι το έμαθαν και οι γονείς του Τζοέλ. Ήταν μία εκπλήρωση ενός προσωπικού ονείρου για τον ίδιο. Έχει ήδη παίξει σε δύο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής της Βαρκελώνης. Μάλιστα έχουμε προγραμματισμένη τώρα και μία συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής στη Μαδρίτη.
Στη συνέχεια μας έμαθε και ο Άλπερ, ένας μουσικός από τη Σμύρνη. Πριν από τρία χρόνια έπαιξε και αυτός και είχα πάει να τον δω. Μάλιστα, παρουσίασε ένα δύσκολο ρεπερτόριο. Το αμφιθέατρο ήταν γεμάτο. Αυτές οι στιγμές ήταν πολύ δυνατές. Όταν σηκώνονται όρθιοι 2-3 χιλιάδες άνθρωποι και χειροκροτούν, αυτό το κουβαλάς μέσα σου μία ζωή ως εμπειρία”, μας είπε ο Ζαχαρίας.
Το EyeHarp δεν έμεινε στην αφάνεια, καθώς κέρδισε και ορισμένα βραβεία. “Το τελευταίο βραβείο ήταν τον Σεπτέμβριο που βρισκόμουν στη Βαρκελώνη. Συμμετείχα σε ένα σεμινάριο κοινωνικής επιχειρηματικότητας, που το διοργανώνει ο δήμος της πόλης και εκεί είχε και ένα βραβείο, όπου, ανάμεσα σε 100 διαγωνιζόμενους, κατακτήσαμε την πρώτη θέση, οπότε ήταν μία ενίσχυση οικονομική, περίπου 9.000 ευρώ. Αυτά τα χρήματα τα αξιοποιήσαμε, ώστε να ολοκληρώσουμε την ιστοσελίδα μας και να προωθήσουμε τα βίντεο, προκειμένου να μας μάθει ο κόσμος. Στη συνέχεια βρέθηκε ένας ικανοποιητικός αριθμός μαθητών και τώρα κάνω μαθήματα online”.
Παρόλα αυτά, η δημιουργία του EyeHarp δεν αποτέλεσε μία εύκολη υπόθεση για τον Ζαχαρία. “Όσο βρισκόμουν στο ακαδημαϊκό περιβάλλον η δυσκολία δεν ήταν στη χρηματοδότηση, επειδή είχα έναν μισθό διδακτορικού φοιτητή αρχικά και μετα-διδακτορικού έπειτα, οπότε πληρωνόμουν προκειμένου να αναπτύσσω τέτοιες τεχνολογίες. Το πρόβλημα όμως τότε ήταν στο γεγονός ότι στο ακαδημαϊκό περιβάλλον υπήρχε ανάγκη για επιστημονικές δημοσιεύσεις. Οπότε εστίαζα όχι στο πώς θα φτάσει η τεχνολογία στους τελικούς χρήστες, αλλά στο να πραγματοποιούμε πειράματα και να διευρύνουμε τη γνώση μας. Αυτό με οδήγησε στο να πάρω την απόφαση να αφήσω το ακαδημαϊκό περιβάλλον, γιατί είχα ανάγκη τη δημιουργία μίας επιχείρησης. Οπότε τώρα έχουμε μία κοινωνική επιχείρηση στα πρώτα της βήματα και δυσκολευόμαστε προφανώς ως προς τη χρηματοδότησή της. Μέχρι τώρα εμείς δεν πληρωνόμαστε. Επενδύουμε τον ελεύθερό μας χρόνο. Εδώ και τρία χρόνια πληρωνόμαστε μόνο από τα μαθήματα μουσικής. Επομένως η δυσκολία μας είναι οικονομικής φύσεως. Το δύσκολο είναι να βρούμε κεφάλαιο, χρήματα, μέχρι να φτάσουμε στο σημείο ισορροπίας μίας επιχείρησης, ώστε να μπορούμε να καλύπτουμε τα έξοδά μας και μέσα σε αυτά περιλαμβάνεται και η αμοιβή των εργαζομένων, που για την ώρα είμαστε εμείς, που δεν πληρωνόμαστε”.
Ο στόχος του Ζαχαρία ειναι το EyeHarp να γνωστοποιηθεί και να χρησιμοποιηθεί από τα περισσότερα άτομα με αναπηρίες, που θέλουν να μάθουν και να παίζουν μουσική. “Το 2-3% των ανθρώπων με αναπηρίες σε ολόκληρο τον κόσμο θα θέλαμε να παίζει μουσική. Αυτό δεν είναι λίγο. Προσωπικά, όλο αυτό το κάνω γιατί έχω δει από προσωπική εμπειρία τις ευεργετικές ιδιότητες που έχει να παίζει κάποιος μουσική. Χωρίς την κρατική στήριξη, οι ευάλωτες ομάδες δεν ορθοποδούν. Αυτό πρέπει να το βάλουμε στο μυαλό μας όλοι μας. Εάν μας αρέσει να βλέπουμε ανθρώπους με αναπηρίες να είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας και επιθυμούμε να τους δώσουμε τη δυνατότητα να προσφέρουν και αυτοί, τότε χρειάζονται χρήματα για την εκπαίδευσή τους και για την προσβασιμότητά τους. Και με το να προσφέρουν στην κοινωνία βγαίνουν ωφελημένοι και εκείνοι που παίρνουν τη χαρά της προσφοράς και εμείς που έχουμε τη χαρά να πάρουμε κάτι πίσω από αυτό που τους δίνουμε ως κοινωνία”.
Site: https://eyeharp.org
