«Γεννημένος Λούζερ» είναι το νέο βιβλίο της Ειρήνης Δερμιτζάκη που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Εύμαρος.
Ο Μανούσος, ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου γεννιέται και μεγαλώνει σε ένα φανταστικό χωριό της Κρήτης, στο Σκορποχώρι. Κακοποιημένος τόσο από το οικογενειακό περιβάλλον όσο και από τον κοινωνικό του περίγυρο ζει, βιώνοντας την σκληρότητα και την εκδικητική μανία των ανθρώπων για ό,τι διαφορετικό. Ο Μανούσος περικλείει στη μορφή του το “κλωτσοσκούφι”, που κανείς δε σέβεται και δεν εκτιμά. Και το ερώτημα που γεννάται είναι, τελικά μπορεί ένας λούζερ να νικήσει αποτινάσσοντας από πάνω του όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που του έχουν προσδώσει οι άλλοι;
Ειρήνη τι σε ενέπνευσε προκειμένου να γράψεις το βιβλίο αυτό;
Δεν είναι η έμπνευση η κινητήρια δύναμη που με σπρώχνει στη συγγραφή, αλλά η ανάγκη. Όλα ξεκίνησαν όταν ανακάλυψα τον ήρωα του βιβλίου, τον Μανούσο και είπα θέλω να μιλήσω για τη ζωή αυτού του παιδιού.
Πόσο καιρό σου πήρε να τo ολοκληρώσεις;
Το 2010 ξεκίνησα να το γράφω ώσπου πριν ένα χρόνο περίπου, είπα φτάνει πια με αυτήν την ιστορία. Είναι και κάπως δεσμευτικό. Αφοσιώνεσαι σε ένα βιβλίο και μέχρι να τελειώσει δυσκολεύεσαι να ξεκινήσεις άλλα πράγματα.
Υπήρξε κάτι που να σε δυσκόλεψε;
Η ολοκλήρωση του. Κάπου στα μισά του βιβλίου είχα χάσει τους λόγους για τους οποίους ξεκίνησα να λέω αυτήν την ιστορία. Δεν ήμουν πια ο ίδιος άνθρωπος όπως τότε που ξεκίνησα να γράφω. Έπρεπε να συστηθώ από την αρχή στους ήρωες και να κάνουν το ίδιο και εκείνοι με εμένα. Έχει ίσως να κάνει και με κάτι άλλο, με μια βαθύτερη φοβία. Όσο μένει κάτι μισοτελειωμένο δεν κινδυνεύει από κριτική.
Τι προσπαθείς να επικοινωνήσεις στον αναγνώστη με το συγκεκριμένο βιβλίο σου;
Για μένα όσα γράφω είναι μεγεθυντικοί φακοί. Δείχνω με τις ιστορίες μου, σε όσους και όσες τις διαβάζουν, αποσπάσματα του κόσμου όπως τον βλέπω εγώ.
Γεννημένος Λούζερ. Το να είναι κάποιος λούζερ είναι θέμα επιλογών ή ατυχίας;
Στην πραγματική ζωή δε θα αποκαλούσα ποτέ κανέναν λούζερ! Το ότι το έβαλα στον τίτλο του βιβλίου, διότι στο περιεχόμενο δεν υπάρχει, στρέφεται κυρίως σε αυτούς που αποκαλούν τους άλλους λούζερ και όχι σε αυτούς που είναι.
Μπορεί τελικά κάποιος να ξεφύγει από την ταυτότητα που του έχουν προσδώσει οι άλλοι; Μπορεί ένας λούζερ να νικήσει;
Θέλω να πιστεύω, όπως έλεγε και η Λιλή Ζωγράφου, πως η ζωή νικά!
Όπως έχεις πει, αποφάσισες να γράψεις το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, θέλοντας να μιλήσεις για την αποδοχή. Ο Βρετανός συγγραφέας, Tζωρτζ Όργουελ έχει πει πως “Η ευτυχία μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από την αποδοχή”. Εσύ το ενστερνίζεσαι αυτό;
Είναι παράξενη έννοια η ευτυχία και διαφορετική για τον κάθε άνθρωπο. Θα έλεγα πως όταν νιώθουμε αποδεκτοί, είμαστε πιο πλήρεις, όμως πριν μας αποδεχτούν οι άλλοι πρέπει οπωσδήποτε να αποδεχτούμε εμείς τον εαυτό μας. Δεν γίνεται κι αλλιώς δηλαδή.
Το βιβλίο σου κατά βάση είναι δραματικό, ωστόσο σε ορισμένα σημεία προκαλεί γέλιο στον αναγνώστη. Πώς θα χαρακτήριζες εσύ το βιβλίο σου;
Δεν έχει σημασία να το χαρακτηρίσω. Δεν έχω καν τολμήσει να το ανοίξω για να δω πως τυπώθηκε. Η αγωνία μου είναι αν θα το βρουν οι άλλοι ενδιαφέρον και κυρίως αν θα νιώσουν κάποιο συναίσθημα διαβάζοντας το. Αυτό είναι και το δικό μου κριτήριο όταν βλέπω μια παράσταση ή διαβάζω ένα βιβλίο, να με αγγίξει, να μου πει κάτι.
Το βιβλίο σου δημιουργεί έντονες εικόνες και η εξέλιξή του είναι καθηλωτική. Έχεις σκεφτεί να το δούμε και στη μεγάλη οθόνη;
Ναι το ονειρεύομαι αυτό, όπως και στο θέατρο. Θα δούμε τι θα του ξημερώσει η μέρα του Λούζερ.
Απόσπασμα από το βιβλίο
"Η γιαγιά μου η Κατίνα με έδερνε για παραδειγματισμό με το μπαστούνι της, σε πλάτη, πόδια και κεφάλι. Κάθε πρωί, για να μάθω, λέει, και να μην κάνω λάθη. Αντί να τα αποφεύγω, έπεφτα με τα μούτρα καταπάνω τους. Έτσι, πίστευα πως ολόκληρη η ζωή μου ήταν ένα λάθος. Και μια ανούσια σύμπτωση... Ένας, σχεδόν, αγριάνθρωπος γνώρισε μια, σχεδόν, άμυαλη τουρίστρια και μ' έφεραν σ' αυτόν τον μάταιο κόσμο. Αν δηλαδή εκείνη τη μέρα φυσούσε λίγο λιγότερο κι η μάνα μου δεν κινδύνευε να πνιγεί ή αν ο πατέρας μου δεν είχε πιάσει τρία χταπόδια και δεν επέστρεφε νωρίς από το ψάρεμα, δεν θα είχα καν γεννηθεί! Η ύπαρξή μου, δηλαδή, είναι αποτέλεσμα οκτώ περίπου μποφόρ και τριών χταποδιών. Ποτέ δεν ήμουν καλός στα μαθηματικά, μα αυτές τις πράξεις ξέρω να τις υπολογίζω".
Ο Μανούσος γεννιέται και μεγαλώνει στο Σκορποχώρι, ένα φανταστικό χωριό της Κρήτης. Η αφήγηση παρακολουθεί το κουβάρι της ζωής του να ξετυλίγεται μέσα από καταστάσεις άλλοτε τραγικές κι άλλοτε στα όρια του γκροτέσκου, έτσι που το αδύναμο ανθρωπάκι γίνεται σιγά-σιγά η προσωποποίηση της σκληρότητας κάθε μικρής κοινωνίας, που πολλές φορές δείχνει μηδενική ανοχή στη διαφορετικότητα.
Μπορεί τελικά κάποιος να ξεφύγει από την ταυτότητα που του έχουν προσδώσει οι άθλοι; Μπορεί ένας λούζερ να νικήσει; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Το βιβλίο Γεννημένος Λούζερ κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Εύμαρος και θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου, στις 6:00 μ.μ στον Ιανό στη Σταδίου.
