Οι σημαίες της επιχείρησης “Κοκκώνης” κυματίζουν σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο

Οι σημαίες της επιχείρησης “Κοκκώνης”
11.02.2019
Οι σημαίες της επιχείρησης “Κοκκώνης” κυματίζουν σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο

Η ιστορική επιχείρηση της οικογένειας Κοκκώνη, παρόλο, που μετράει πάνω από έναν αιώνα ζωής, δε σταματά να εκσυγχρονίζεται

 

Η εποχή μας δεν ευνοεί την επιχειρηματικότητα, όμως, παρόλες τις δυσκολίες, υπάρχουν ακόμα ιστορικές επιχειρήσεις που καταφέρνουν και επιβιώνουν για περισσότερο από έναν αιώνα. Μία από αυτές είναι και η επιχείρηση κατασκευής σημαιών “Κοκκώνης”.

Οι σημαίες της επιχείρησης “Κοκκώνης” κυματίζουν σε όλη τη χώρα, έξω από δημόσια κτίρια, ιδιωτικές κατοικίες, μουσεία, σχολεία, εταιρείες, αλλά και πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. “H σημαία, που βρίσκεται στον Παρθενώνα είναι η μεγαλύτερη σημαία, που παράγουμε και είναι 6x6,5 μέτρα. Βέβαια, στο παρελθόν έχουμε φτιάξει και ακόμα μεγαλύτερη με επιφάνεια 8x12”, μας επισήμανε η Ελένη Κοκκώνη, η οποία εδώ και 22 χρόνια έχει αναλάβει τη διαχείριση της οικογενειακής επιχείρησης.

Οι σημαίες της επιχείρησης “Κοκκώνης”

Ωστόσο, πίσω από τις σημαίες “Κοκκώνης”, υπάρχει μία μεγάλη ιστορία, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτή της Ελλάδας. H επιχείρηση ξεκίνησε το 1897, στη Σμύρνη, από τον Ηλία Κοκκώνη, ο οποίος κατασκεύαζε ομπρέλες. Το 1919 όμως, όταν περίμεναν να φτάσει ο ελληνικός στρατός στη Σμύρνη, ο Κοκκώνης αποφάσισε να φτιάξει σημαίες, με τι οποίες στολίστηκε ολόκληρη η πόλη. Το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή ήλθε πρόσφυγας στην Αθήνα και ξεκίνησε από το μηδέν την επιχείρησή του στην οδό Σταδίου. Στον ίδιο χώρο, στεγάζονταν και το κατάστημα, αλλά και το εργαστήριο, καθώς στο πατάρι βρίσκονταν οι ραπτομηχανές. Το 1929 μετέφερε την επιχείρηση στη στοά Αρσακείου. Μετά τον θάνατό του την επιχείρηση την κληρονόμησαν τα 5 παιδιά του, μεταξύ των οποίων και ο πατέρας της Ελένης, ο οποίος άνοιξε το εργοστάσιο στο Μαρούσι.

Σήμερα, η επιχείρηση “Κοκκώνης” διαθέτει καθετοποιημένη παραγωγή σημαιών. “Εμείς παίρνουμε το ύφασμα, το τυπώνουμε ή το ράβουμε κομμάτι-κομμάτι, χρώμα χρώμα. Οι πιο πολλές σημαίες μας είναι τυπωμένες και φτιάχνονται στο εργοστάσιό μας, καθώς διαθέτουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό. Επιπλέον, προμηθευόμαστε τα ξύλα και τα αλουμίνια με τα οποία κατασκευάζουμε τα κοντάρια τους”, μας είπε η Ελένη.

Οι σημαίες της επιχείρησης “Κοκκώνης”

Η ιστορική επιχείρηση της οικογένειας Κοκκώνη, παρόλο, που μετράει πάνω από έναν αιώνα ζωής δε σταματά να εκσυγχρονίζεται, εφαρμόζοντας στην παραγωγή τις νέες τεχνολογικές μεθόδους. Όπως μας εξήγησε η Ελένη “Η κατασκευή της σημαίας δεν είναι παραδοσιακή, αλλά εξελίσσεται. Στο παρελθόν οι σημαίες, γίνονταν με μεταξοτυπία και γαζώνονταν κομμάτι κομμάτι. Παράλληλα, υπήρχε και μεγάλος περιορισμός στον αριθμό των χρωμάτων, που μπορούσαν να τυπωθούν. Πλέον, οι εκτυπώσεις είναι ψηφιακές και τα ψηφιακά μηχανήματα τείνουν σιγά σιγά να αντικαταστήσουν τον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής. Στην εποχή μας μπορούμε να τυπώσουμε πάνω στη σημαία ό,τι μπορεί να ζητήσεις κάποιος. Αυτή την περίοδο εκσυγχρονίζουμε τα μηχανήματά μας και προσανατολιζόμαστε προς τις νέες τεχνολογίες”.

Όμως, με το πέρασμα των χρόνων και τα υλικά, που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των σημαιών έχουν αλλάξει. “Παλαιότερα τις σημαίες τις φτιάχναμε από βαμβακερά και μάλλινα υφάσματα, που παράγονταν μόνο για εμάς, τα οποία πλέον είναι πολύ ακριβά και ασύμφορα. Για τον λόγο αυτό έχει επικρατήσει το πολυεστερικό σημαιόπανο, το οποίο το εισάγουμε από το εξωτερικό”, μας ανέφερε η Ελένη.

Οι σημαίες της επιχείρησης “Κοκκώνης”

Η εταιρεία “Κοκκώνης” παράγει και εμπορεύεται πολλούς διαφορετικούς κωδικούς προϊόντων. “Παράγουμε σημαίες όλων των ειδών και ό,τι σχετίζεται με αυτές. Δηλαδή, κατασκευάζουμε σημαίες κρατών και διαφημιστικές, καθώς και τα κοντάρια τους. Επιπλέον, φτιάχνουμε μικρά λαβαράκια, σηματάκια πέτου, καρφίτσες και εισάγουμε και κύπελλα, μετάλλια και πλακέτες από διάφορες χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης”, μας ανέλυσε η Ελένη.

Οι σημαίες της ιστορικής επιχείρησης, βρίσκονται σε ολόκληρο τον κόσμο και κυρίως, εκεί όπου υπάρχουν ομογενείς. “Δίνουμε σημαίες στη Γερμανία, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία. Με λίγα λόγια όπου υπάρχουν ελληνικοί σύλλογοι ανά την υφήλιο, εκεί υπάρχουν και σημαίες μας”, μας δήλωσε η Ελένη. Τα προϊόντα της εταιρείας “Κοκκώνης” μπορεί κάποιος να τις προμηθευτεί και μέσω του e-shop που διατηρεί. Οι σημαίες με τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι η ελληνική και η βυζαντινή. Ενώ οι τιμές τους ξεκινούν από 3 ευρώ, που κοστίζουν τα μικρά σημαιάκια, 9 ευρώ έχουν οι σημαίες για σπίτια και οι πιο μεγάλες φτάνουν τα 16 ευρώ.

Οι σημαίες της επιχείρησης “Κοκκώνης”

Ωστόσο, η διαδρομή της επιχείρησης μέχρι και τις μέρες μας δεν ήταν εύκολη. “Οι δυσκολίες ξεκίνησαν από πολύ νωρίς, τότε που ο παππούς μου έφυγε από τη Σμύρνη και ήλθε στην Αθήνα και ξεκίνησε την επιχείρηση από την αρχή”, μας τόνισε η Ελένη. Και συνέχισε λέγοντας “Όμως και με τον πόλεμο είχαμε μεγάλη φθορά. Ωστόσο, η οικονομική κρίση, που βιώνουμε τα τελευταία 6 χρόνια είναι χειρότερη και από τον πόλεμο. Φανταστείτε, ότι το 2010-2011 μόλις ξεκίνησε η οικονομική ύφεση είχαμε πτώση στον τζίρο μας 40%. Τώρα σταθεροποιήθηκε κάπως η κατάσταση, αλλά τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα. Παλαιότερα, πριν από τις εθνικές επετείους υπήρχαν ουρές από κόσμο έξω από το κατάστημα, ενώ τώρα αυτό δεν το βλέπεις. Επίσης, πλέον δεν αγοράζουν σημαίες για τις προεκλογικές περιόδους, σε αντίθεση με το παρελθόν. Το κλίμα στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι αντιεπιχειρηματικό. Ταυτόχρονα με την πτώση της ζήτησης αυξάνεται συνεχώς η φορολογία και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ετήσιου τζίρου μας”.

Παρόλες τις δυσκολίες όμως η επιχείρηση “Κοκκώνης” εξακολουθεί να διαγράφει σημαντική επιτυχία “Η σύνεση μας στην οικονομική διαχείριση αποτέλεσε βασικό συστατικό για τη μέχρι τώρα επιτυχημένη πορεία της επιχείρησης, όμως αυτό μπορούμε να πούμε ότι από τη μια είναι θετικό, αλλά από την άλλη όποιος παίρνει περισσότερα ρίσκα έχει και περισσότερες πιθανότητες να καταφέρει πιο πολλά πράγματα. Βέβαια, όσοι ρισκάρουν δεν σημαίνει ότι πάντα πετυχαίνουν κιόλας”, μας επισήμανε η Ελένη.

H συνέντευξη πάρθηκε για λογαριασμό του epixeiro.gr

Εύα Κακλειδάκη

Εύα Κακλειδάκη

Με λένε Εύα και είμαι καλά, όπως συνηθίζω, να λέω. Σπούδασα Κοινωνιολογία κι έκανα μεταπτυχιακό στις ανθρωπιστικές σπουδές. Αλλά καθώς, όπως λέει και ο ποιητής “Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να το πω, άλλα είν’ εκείνα που αγαπώ γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα”, κάπως έτσι κι εγώ αποφάσισα να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία. Ο λόγος; Η μαγική τέχνη της συνέντευξής μέσω της οποίας προσπαθώ να ανακαλύψω όχι μόνο τους άλλους, αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό.