"Έφυγε" από τη ζωή ο ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης

Λογοθέτης
29.02.2024
"Έφυγε" από τη ζωή ο ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης

Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο σπουδαίος ηθοποιός, Ηλίας Λογοθέτης.

Την είδηση του θανάτου του γνωστοποίησε με αναρτήσεις του στο Facebook και στο Instagram ο γιος του, ηθοποιός Αλέξανδρος Λογοθέτης, ο οποίος έγραψε σε μία μαύρη σελίδα «So long blue eyes» («Αντίο γαλάζια μάτια»).

Ο Ηλίας Λογοθέτης γεννήθηκε στη Λευκάδα, στις 15 Απριλίου 1939. Αποφοίτησε από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Παντείου και ήρθε σε επαφή με το θέατρο μέσω του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, απ’ όπου αποφοίτησε το 1967, και πήρε μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1970, στο έργο «Βαβυλωνία». Για την ερμηνεία του τιμήθηκε στο 11ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης με το βραβείο Β΄ Ανδρικού ρόλου.

 

Η καλλιτεχνική του διαδρομή

Συμμετείχε ως μαθητής της Σχολής σε απαιτητικές παραστάσεις· όπως τα ιστορικά ανεβάσματα των «Περσών» (1965-1966), των «Βατράχων» (1966) αλλά και των «Ορνίθων» στο Λονδίνο και το Παρίσι.

Το 1967, μετά και την τυπική αποφοίτησή του, έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση με το έργο «Έξι Πρόσωπα Ζητούν Συγγραφέα» του Λουίτζι Πιραντέλο στο Θέατρο Τέχνης.

Ακολούθως έπαιξε στο ελεύθερο θέατρο σε μιούζικαλ, επιθεώρηση και πρόζα με τους θιάσους Γιάννη Φέρτη – Ξένιας Καλογεροπούλου, Κάκιας Αναλυτή – Κώστα Ρηγόπουλου, Νίκου Ξανθόπουλου, Θανάση Βέγγου, Κώστα Χατζηχρήστου, Άγγελου Αντωνόπουλου – Μιράντας Κουνελάκη, Αλίκης Βουγιουκλάκη ενώ συνεργάστηκε επί μακρόν με τον Σπύρο Ευαγγελάτο στο Αμφιθέατρο, ερμηνεύοντας αξιόλογους ρόλους -όπως τον σαιξπηρικό Τίτο Ανδρόνικο.

Το 2000 δέχτηκε τα θετικά σχόλια του Χάρολντ Πίντερ για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο «Νεκρή Ζώνη» που ανέβηκε στο Απλό Θέατρο του Αντώνη Αντύπα.

Το 2007 ανέβασε την παράσταση «Το Αμάρτημα της Μητρός μου» σε δική του σκηνοθεσία και με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τη σύζυγό του· η παράσταση παίχτηκε επί δέκα και πλέον έτη με απήχηση στο κοινό για τον πρωτότυπο καλλιτεχνικό τρόπο που ανέδειξε τον χαρακτήρα και τις ευαισθησίες του Γεώργιου Βιζυηνού.

Μια σημαντική θεατρική του στιγμή ήταν, επίσης, όταν το 2008 συμμετείχε στην τρίτη αναβίωση των «Ορνίθων» από το Θέατρο Τέχνης, στο Grand National Theatre του Πεκίνου αλλά και το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1970 με την ανατρεπτική «Βαβυλωνία» του Γιώργου Διζικιρίκη. Με τη Φίνος Φιλμ συνεργάστηκε δύο φορές, στις ταινίες «Ο Παπαφλέσσας» (1971) και «Ο Θανάσης Στη Χώρα Της Σφαλιάρας» (1976).

Ανέπτυξε μια πλούσια κινηματογραφική σταδιοδρομία σε πάνω από 40 ελληνικές ταινίες, μερικές από τις οποίες ήταν από τις σημαντικότερες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου: «Περιπλάνηση» (1979) του Χριστόφορου Χριστοφή, «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και «Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» (1991) του Θόδωρου Αγγελόπουλου και «Τα Παιδιά της Χελιδόνας» (1987) του Κώστα Βρεττάκου. Παράλληλα, δεν αρνήθηκε και ρόλους που αξιοποίησαν το αστείρευτο ταλέντο του στην κωμωδία όπως στα «Θανάση Σφίξε κι άλλο το Ζωνάρι» (1980) του Θόδωρου Μαραγκού, «Γκαρσονιέρα για Δέκα» (1981) του Δημήτρη Δαδήρα, «Άρπα Colla» (1982) του Νίκου Περάκη και «Made In Greece» (1987) του Πάνου Αγγελόπουλου.

Το 2001 έκλεψε την παράσταση με διπλό ρόλο στο «Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον» του Λάκη Παπαστάθη, ενώ τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν το 2013 στην ταινία «Το Δέντρο και η Κούνια» της Μαρίας Ντούζα.

Παράλληλα με την κινηματογραφική και τη θεατρική του πορεία, δεν αρνήθηκε τη συμμετοχή του και σε επιλεγμένες τηλεοπτικές σειρές -ανάμεσά τους «Το Μινόρε Της Αυγής», «Ο Κίτρινος Φάκελος», «Σιγά Η Πατρίδα Κοιμάται», «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά», «Ο Ιός Του Πατέρα», «Καλά Να Πάθεις», «Ο Πρίγκηπας» και άλλες.

Συμμετείχε, επίσης, και σε πολλές μεταφορές θεατρικών έργων στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση (Θέατρο της Δευτέρας).

Έχει λάβει μέρος, επίσης, σε μουσικές παραστάσεις, όπως το αφιέρωμα στον Μιχάλη Σουγιούλ στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, το 2008.

Σύζυγός του ήταν η ηθοποιός Μαρία Ζαχαρή και γιος του ο Αλέξανδρος Λογοθέτης -που  ακολούθησε και αυτός την υποκριτική.

Εύα Κακλειδάκη

Εύα Κακλειδάκη

Με λένε Εύα και είμαι καλά, όπως συνηθίζω, να λέω. Σπούδασα Κοινωνιολογία κι έκανα μεταπτυχιακό στις ανθρωπιστικές σπουδές. Αλλά καθώς, όπως λέει και ο ποιητής “Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να το πω, άλλα είν’ εκείνα που αγαπώ γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα”, κάπως έτσι κι εγώ αποφάσισα να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία. Ο λόγος; Η μαγική τέχνη της συνέντευξής μέσω της οποίας προσπαθώ να ανακαλύψω όχι μόνο τους άλλους, αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό.