Μ’ ένα αγκάθι, κερδισμένο απ’ την αλήθεια,
άνοιγα μία μία τις πληγές μου.
Χαιρόμουνα το υγρό σκοτάδι,
που έβγαινε με ορμή και λάμψη όλη νύχτα,
κι ας πονούσα.
Πότε σαν σε κήπο περίμενα ν’ ανθίσω
και πότε σαν σε θάλασσα χυνόμουνα ποτάμι.
Με το πρώτο φως των ματιών σου ξύπνησα
κι ολόρθος σε δοξάζω.
Διονύσης Καρατζάς
Από την ποιητική συλλογή «πρόβα εαυτού», εκδ. Μετρονόμος, 2019
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Διονύσης Καρατζάς, με καταγωγή από τη Ζάκυνθο, γεννήθηκε το 1950 στην Πάτρα, στην οποία ζει και εργάστηκε ως καθηγητής φιλόλογος.
Στην ποίηση εμφανίστηκε με τη συλλογή «Ξημέρωμα στη γη» (εκδ. Όστρακα, Πάτρα, 1972). Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές «Μέρες βροχής ή τα χαλασμένα παιχνίδια» (εκδ. Όστρακα, Πάτρα, 1973), «Απ’ το νερό κι από την πέτρα» (εκδ. Όστρακα, Πάτρα, 1975), «Αντιόπη» (εκδ. Όστρακα, Πάτρα, 1982), «Χρώματα φωνήεντα» (εκδ. Παράθυρο, Πάτρα, 1986, εκδ. Επικαιρότητα, Αθήνα, 19872), «Ως αρχαίος άνεμος» (Αχαϊκές Εκδόσεις, Πάτρα, 1987), «Ανάμεσα νερό και μαύρο αποφασίζω το κόκκινο» (εκδ. Διάττων, Αθήνα, 1989), «Ανθοφορία της νύχτας» (εκδ. Δελφίνι, Αθήνα, 1997), «Στα νερά βαθαίνει ο ουρανός» (εκδ. Διάττων, Αθήνα, 2001), «Πότε μίλα πότε φίλα» (εκδ. Μεταίχμιο, 2002, 20032), «Απ’ το μισό παράθυρο» (εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2006) (Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα Ακαδημίας Αθηνών) «Ταξίδια εσωτερικού» (εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2009), «Χωρίς εδώ» (εκδ. ΤΟ ΔΟΝΤΙ, Πάτρα, 2011), «Ακοιμήτων» (εκδ. Μετρονόμος, 2015), Πρόβα εαυτού (εκδ. Μετρονόμος, 2019).
Παράλληλα, κυκλοφόρησαν δύο ανθολογίες της ποίησής του, η μία από τον ποιητή Γιώργο Μαρκόπουλο (εκδ. Διάττων, Αθήνα, 1999) και η άλλη στα γερμανικά από τον Αστέρη Κούτουλα (Edition Raute, Dresden, Germany, 2010). Μεσολάβησαν συλλεκτικές εκδόσεις ποιημάτων του με έργα των εικαστικών Αριστοτέλη Σολούνια, Χρήστου Σαρακατσιάνου, Χέρμαν Μπλάουτ και Μάριου Σπηλιόπουλου. Το 2007 κυκλοφόρησε το βιβλίο «δια βραχέων» με άρθρα του. Κείμενα και σχόλια έγραψε για διάφορα φωτογραφικά λευκώματα του Δημήτρη Ταλιάνη.
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες. Μελοποιημένα ποιήματά του απαρτίζουν κύκλους τραγουδιών των Μίκη Θεοδωράκη («Τα πρόσωπα του ήλιου», «Ως αρχαίος άνεμος», «Η Βεατρίκη στην οδό Μηδέν», «Λυρικότερα»), Ηλία Ανδριόπουλου («Μουσικό Τοπίο»), Γιώργου Ανδρέου («Χελιδόνια της βροχής»), Γιάννη Γερογιάννη («Παραμύθι για πουλιά»), Γιώργου Αθανασακόπουλου («Περνάς σαν χρώμα»), Πέτρου Σατραζάνη («Έτσι κι αλλιώς»), Νίκου Μπαλή και Ηλία Λαμπρόπουλου («Μνήμη κύματος»). Μεμονωμένα ποιήματά του έχουν συμπεριλάβει στα έργα τους οι συνθέτες Ευγένιος Βούλγαρης, Σοφία Καμαγιάννη, Βάκια Σταύρου και Γιώργος Δίπλας. Από το 1988 είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
