Έτσι όπως έγυρε στην τελική του πτώση
αρπάχτηκε από την οθόνη που έπεσε κι αυτή μαζί από πάνω του
μανδύας διάτρητο σκοτάδι.
Τρέξαμε τον σηκώσαμε και στα κρυφά περάσαμε στην έξοδο κινδύνου
έμπαζε από παντού αναφυλλητό
η νύχτα της Αθήνας ξέβραζε ναυάγια τραγουδιών και σάπια φώτα
κι η σκάλα φρέαρ στο πουθενά.
Ίλιγγοι και στροφές η κάθοδος.
Χυμούσε από ψηλά να μας τον πάρει ο ουρανός
και κάτω μας λυσσομανούσαν υποχθόνια πνεύματα
καθε σκαλί μας σκαμπανέβαζε σαν κύμα
- κι η σκάλα ανέβαινε; κατέβαινε; -
μα εμείς γερά κρατούσαμε
παληοί της συντεχνίας
μανουβραδόροι σε λιμάνια και σταθμούς
σε αναχωρήσεις και σε αφίξεις
για τα μεγάλα βάσανα και τα βαριά τα πένθη
βαστάζοι των αβάσταχτων κι ασήκωτων του κόσμου.
...Αγέρωχος, αγαλματένιος μεσ' στην πίκρα του
άσπρα κοράλλια οι ξεραμένοι αφροί στα
χείλη του
η θάλασσα απ' τα μάτια του φευγάτη
ολόσωμος μέσα στη νύχτα φωσφορίζων
σήματα κρυπτογραφικά απόκοσμα μηνύματα.
Όχι, θα τον αφήναμε στον έλεο του κοινού
σε ασθενοφόρους κριτικούς και περιπολικούς δημοσιογράφους
για την των παθημάτων κάθαρση...
Ασ' τους να ψάχνονται οι περίοπτοι θεατές
στην αίθουσα
όταν ανάβουνε τα φώτα κι ασβεστώνονται οι ψυχές.
Ίσαμε εδώ η μέθεξη.
Μας παίξατε, κύριοι, στην τέχνη και μας χάσατε.
...Κι έτσι, τρεκλίζοντας, αγκαλιαστά μπουκάραμε απρόσκλητοι στο Poetry Bar.
Kονιάκ!...και μη μου λες εμένα ''κλείνουμε" παλιορουφιάνα
Ποτήρι και στο φίλο μας...Και μακρυά τα χέρια απ' τον συναγερμό.
Τώρα θα δεις τι πάει να πει μεθύσι των νεκρών.
Δεν είμαστε ποιήματα για απαγγελία και πώληση αλλά για αυτοπυρπόληση.
Κάθε πρωί εξαφανίζουνε τις στάχτες μας.
Βύρων Λεοντάρης
Από την ποιητική συλλογή «ΕΝ ΓΗ ΑΛΜΥΡΑ», Εκδ. Έρασμος, 1996
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Βύρων Λεοντάρης γεννήθηκε στη Νιγρίτα της Μακεδονίας το 1932. Ήταν ποιητής και κριτικός δοκιμιογράφος, της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Σάμο, από όπου καταγόταν, και το 1939 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1952-1956) και εργάστηκε ως δικηγόρος. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με την ποίηση, ενώ δημοσίευσε επίσης κριτικά δοκίμια. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1954 με την ποιητική συλλογή Γενική Αίσθηση. Το 1997 έλαβε το Κρατικό Βραβείο ποίησης για το έργο του «Εν γη αλμυρά». Ήταν μια σημαντική λυρική φωνή, της ελληνικής λογοτεχνίας.
Έφυγε από τη ζωή 6 Αυγούστου του 2014 σε ηλικία 83 ετών.
