Ο εξοχικός δρόμος, που χανόταν
Στον ορίζοντα, η πόλη, τα βιβλία, τα σκεύη, η μέρα
Όταν τα φώναζε με το όνομά τους, ή όταν
Στο μυστικό φως τα έδινε η νύχτα,
Εσένα ονόμαζαν. Μεταμορφώνονταν σ’ Εσένα
Παίρνοντας το δικό σου σχήμα και με τις δικές σου
Συνήθισαν να εκφράζονται κινήσεις.
Έτσι, όλη τη μέρα σ’ έβλεπα και τόσο
Σε αγκάλιαζα σφιχτά, που από το αγκάλιασμά σου
Πολύ πονούσα. Και τον πόνο τούτο
Τόσο ένιωθα, τόσον εννοούσα, ώστε εννοούσα
Πως, επί τέλους, υπάρχουν τα πράγματα και πως υπάρχω…
Το σχήμα τους πήραν τα πράγματα, και πάλι
Η πόλη το όνομά της, και ξανά ο δρόμος
Δρόμος έγινε εξοχικός: μέσα στην τύρβη
Των αληθειών του κόσμου τούτου
Έχασα πια το πρόσωπό σου. Έμεινε η πείρα
Των σχημάτων που το σχήμα τους χάνουν,- μαθητεία
Σκληρή, για να κερδίσω μια μονάχα
Στιγμή της ύπαρξής μου.
Άρης Δικταίος
Από τη συλλογή «Σύγχρονη ερωτική ποίηση - 42 Έλληνες Ποιητές και 14 Ζωγράφοι», εκδ. Καστανιώτης 2007
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Άρης Δικταίος (πραγματικό όνομα Κώστας Κωνσταντουλάκης) γεννήθηκε το 1919 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το 1938 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοίτησε ως το 1940, οπότε επιστρατεύτηκε. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έζησε στην Κρήτη. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1945 και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στον Τύπο και το Ραδιόφωνο, ως συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας από το 1946 ως το 1951.
Μαθητής Γυμνασίου ακόμα δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό «Νέα Γράμματα» και στη «Νέα Εστία» με το ψευδώνυμο Κώστας Κρητικός. Το 1935 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Δώδεκα εφιαλτικές Βινιέτες». Είχε προηγηθεί η αποκηρυγμένη ποιητική συλλογή «Στα κύματα της ζωής» (1934). Στο Ηράκλειο εξέδωσε, επίσης, τις ποιητικές συλλογές «Αγνεία» (1937), «Ο Αντιφατικός Άνθρωπος» (1938).
Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Νεοελληνικά Γράμματα», «Νέοι Ρυθμοί», «Φιλολογικά Χρονικά», «Νέα Εστία», «Νέα Πορεία» κ.α. Ιδιαίτερα ογκώδες είναι το δοκιμιακό και μεταφραστικό του έργο, ενώ εξέδωσε επίσης ποιητικές και λογοτεχνικές ανθολογίες.
Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1956 από κοινού με το Γιάννη Ρίτσο και το Παράσημο του Α΄ Βαθμού των Γραμμάτων Κύριλου και Μεθόδιου από την βουλγαρική κυβέρνηση (1977). Έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Το 1980 κυκλοφόρησε η τελευταία ποιητική συλλογή «Το ταξίδι για τα Κύθηρα» από τις εκδόσεις Σ.Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ.
Ο ποιητής πέθανε στις 8 Μαρτίου του 1983.
