Ευδοκία Ασπρομάλλη: Όσες δυσκολίες κι αν έχει το επάγγελμα του ηθοποιού, μέσα από την αγάπη και με αξιοπρέπεια, βέβαια, πάντα θα το υπηρετώ

β
02.04.2024
Ευδοκία Ασπρομάλλη: Όσες δυσκολίες κι αν έχει το επάγγελμα του ηθοποιού, μέσα από την αγάπη και με αξιοπρέπεια, βέβαια, πάντα θα το υπηρετώ

Η Ευδοκία Ασπρομάλλη πρωταγωνιστεί φέτος στην παράσταση «Τρομεροί Γονείς» του Ζαν Κοκτώ στο θέατρο Radar και μας μίλησε για τη δυναμική του έργου, τα ερωτήματα που θέτει, τις προκλήσεις από ερμηνευτικής άποψης, για ποιο λόγο έγινε ηθοποιός και για πολλά άλλα... 

γονείς2

Γιατί οι «Τρομεροί Γονείς» του Ζαν Κοκτώ συγκινούν εδώ και έναν αιώνα;
Πρόκειται για ένα έργο το οποίο έχει γραφτεί όντως πολλά χρόνια πριν, το 1938 για την ακρίβεια. Φέρει
έναν χαρακτήρα άμεσο και ανθρώπινο. Ο Κοκτώ αντιμετωπίζει τους ήρωες του έργου του ως ανθρώπους
με αδυναμίες. Όλοι πέφτουν σε παγίδες είτε μέσω του ίδιου τους του εαυτού είτε μέσω των άλλων. Αυτό
το στοιχείο, λοιπόν, θεωρώ πως είναι πανανθρώπινο και παντός καιρού και εποχής. Οι άνθρωποι πάντοτε
θα έχουν τον εγωισμό τους, πάντοτε θα κάνουν λάθη, πάντοτε θα συνάπτουν σχέσεις οποιασδήποτε
φύσης και θα προσπαθούν να δαμάσουν τα μεμπτά τους στοιχεία ο καθένας στο επίπεδο που δύναται και
που, εν τέλει, επιθυμεί. Το έργο αυτό είναι άμεσο και χτυπά κατευθείαν στην καρδιά του θεατή. Μπορεί
να ταυτιστεί με τους ήρωες, να κλάψει, να γελάσει, διότι το έργο περιέχει και χιούμορ που φωτίζεται στην
παράστασή μας,. Και ας μην ξεχνάμε πως ο Κοκτώ έχει επηρεαστεί από την αρχαία τραγωδία.


Ποια είναι η δυναμική του συγκεκριμένου έργου;
Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον της οικογένειας έρχεται να διαταράξει την φαινομενική τάξη της, ο
έρωτας και η ανάγκη ενός παιδιού να αποδεσμευτεί, να ελευθερωθεί από τα δεσμά μιας τοξικότητας. Αν
κάποιος παρακολουθήσει την παράσταση θα διαπιστώσει πως κάνει ένα ταξίδι από τον θυμό στον οίκτο,
από τον οίκτο στο φόβο και από την απέχθεια στην ανακούφιση. Ωστόσο ο έρωτας και ο αγώνας και η
πορεία προς το φρέσκο και το φωτεινό είναι αυτά τα στοιχεία που εδραιώνουν τη δυναμική του έργου και
δη της παράστασής μας.

Το θέατρο λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός και θέτει ερωτήματα. Ποια είναι τα ερωτήματα που
θέτει το συγκεκριμένο έργο;

Μάλλον θα χρειαζόμασταν πολλές σελίδες για να σημειώσουμε όλα τα ερωτήματα που γεννιούνται.
Ερωτήματα πολλά γύρω από τη φύση της σχέσης του ζευγαριού της οικογένειας, δηλαδή του πατέρα και
της μητέρας, που αποτελούν βασικό πυρήνα για την πορεία και τη πληρότητα ενός παιδιού. Άκόμα η
σχέση της θείας, που λειτουργεί σαν γονέας των γονέων, με τους «Τρομερούς Γονείς» αλλά και οι τρόποι
μέσω των οποίων θα μπορούσε να επιβιώσει αυτή η οικογένεια αν άλλαζε κάτι και χωρίς να φτάσουμε
στο φινάλε του έργου, με την αυτοκτονία. Θα ήθελα να αναφέρω, όμως, το πιο βασικό ερώτημα που
αποτελεί κλειδί για την οπτική κάποιου που παρακολουθεί αυτή την παράσταση. Μετά από ένα τέτοιο
περιστατικό που αντικρίζει ένα παιδί μπροστά στα μάτια του, μπορεί άραγε να ζήσει ευτυχισμένο και να
αφήσει πίσω αυτή τη βαλτώδη κατάσταση που επικρατούσε στην οικογένειά του και κατ' επέκταση στον
τρόπο που μεγάλωσε;


 

ασπρομάλλη3

Ποια είναι εκείνη η ατάκα στο έργο που τη θεωρείτε εμπνευσμένη;
Εμπνευσμένο είναι ολόκληρο το έργο. Υπάρχει όμως, μια ατάκα, που τυχαίνει να είναι δική μου, η
οποία με συγκινεί. Η Μαρία, λοιπόν, το κορίτσι που έρχεται να διαταράξει τη φαινομενική ισορροπία της
οικογένειας, στη σκηνή με τον Γιώργο, τον πατέρα, προσπαθεί με νύχια και με δόντια αλλά και με πολύ
φόβο να υπερασπιστεί τον έρωτά της και να σώσει την ομορφιά της σχέσης της με το γιό της οικογένειας
σε μια συνθήκη αγριότητας που της επιβάλλει ο «τρομερός πατέρας». Παίζοντας τα τελευταία της χαρτιά
λέει στον Γιώργο την εξής ατάκα : "Τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ έναν μεγάλο πόνο". Ας μείνει κανείς σε
αυτή τη θέση της Μαρίας, που αν και σε ώρα απελπισίας ξεστομίζει μια μεγάλη αλήθεια, και ας σκεφτεί.


Τι κοινό έχει αυτή η οικογένεια με τη μέση ελληνική οικογένεια;
Στη ζωή μου δεν μου αρέσει να βάζω ανθρώπους και φαινόμενα σε τσουβάλια. Η οικογένεια αυτή
μπορεί να έχει πολλά κοινά αλλά και πολλές διαφορές με οποιαδήποτε οικογένεια σε οποιαδήποτε χώρα.
Δυσκολεύομαι να μιλήσω χωροταξικά λοιπόν. Αυτό που σίγουρα μπορώ να πω είναι πως όσο οι
άνθρωποι έχουμε αδυναμίες, άσχημες πλευρές και κτητικές σχέσεις εξουσίας και όχι μόνο, τότε μπορούμε
σε πολλά επίπεδα να ταυτιστούμε με τους ήρωες του Κοκτώ. Αν αφήσουμε τους εαυτούς μας να
αποδεχτούν όλα τα παραπάνω και ζούμε πέρα από αυτά αναγνωρίζοντάς τα τότε μπορούμε να μετράμε
διαφορές.


Ποιες είναι οι προκλήσεις από ερμηνευτικής άποψης, όσον αφορά στη συγκεκριμένη παράσταση;

Για εμένα ήταν πρόκληση πριν ακόμα πάρει μορφή η παράσταση καθώς είναι η πρώτη μου δουλειά στο
χώρο του επαγγελματικού θεάτρου λίγο μετά το πέρας των σπουδών μου στη δραματική σχολή. Πέρα
λοιπόν από το γεγονός αυτό, η παράσταση και το έργο απαιτεί μια εγρήγορση και μια ταχεία εναλλαγή
συναισθημάτων που χρειάζεται να χτιστεί από τον ηθοποιό σε πολύ λίγο χρόνο και όντας πάνω στη
σκηνή. Οι προκλήσεις όμως δίνουν πάντα ένα επιπλέον κίνητρο, τουλάχιστον σε εμένα.


Είστε νέα στον χώρο. Γνωρίζοντας πόσο δύσκολος και επισφαλής είναι ο χώρος του θεάτρου τι είναι
αυτό πού σας οδήγησε στο να γίνετε ηθοποιός;

Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι μπορώ να υπάρξω ως κάτι άλλο. Δεν το επέλεξα με επέλεξε, θα μπορούσε να πει
κανείς. Όσες δυσκολίες κι αν έχει το επάγγελμα αυτό, μέσα από την αγάπη και με αξιοπρέπεια, βέβαια,
πάντα θα το υπηρετώ. Είναι μια απόκοσμη σύνδεση με τον εαυτό και με τους ανθρώπους. Δεν το αλλάζω
με τίποτα αυτό!


Υπάρχει κάποιος ρόλος συγκεκριμένος που ονειρεύεστε να παίξετε; Ποιος είναι και γιατί;
Είναι μια ερώτηση που ποτέ δεν μπορούσα να απαντήσω. Όποιον ρόλο κληθώ να ερμηνεύσω οφείλω να
τον αγαπήσω, να τον σεβαστώ, να του δώσω πνοή και να παίξουμε μαζί.

 

Ασπρομάλλη

Ποια η γνώμη σας για την πλειάδα των σειρών που υπάρχουν στην τηλεόραση;
Η τηλεόραση είναι ένα μέσω εύκολης διασκέδασης. Η ευκολία πάντα αποτελούσε ζητούμενο για τον
άνθρωπο. Εφόσον λοιπόν υπάρχει το πρόσφορο έδαφος να ανθίσουν οι τηλεοπτικές σειρές πολύ καλώς
ανθίζουν. Αυτά τα πράγματα είναι αμφίδρομα. Σέβομαι πολύ τη δουλειά των συναδέλφων όποια κι αν
είναι και αναγνωρίζοντας τις δύσκολες εποχές που διανύουμε τείνω υπέρ


Θεωρείτε ότι στο βωμό της ποσότητας θυσιάζεται η ποιότητα;
Εξαρτάται σε ποιόν απευθύνεται κανείς. Αν μιλάμε για την τηλεόραση ναι, υπάρχει μια αλήθεια σε αυτό
δεν μπορεί κανείς να πει το αντίθετο.


Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Υπάρχει ποικιλία για να είμαι ειλικρινής. Σχέδια σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο γίνονται
πολλά, όμως προτιμώ να παίρνω την πορεία της ζωής όπως έρχεται. Πάντως δεν έχω σκοπό να
αποσυρθώ!

 

Λίγα λόγια για την παράσταση


Η μάνα αποξενωμένη από τον άντρα της, έχει εξαρτηθεί από τον γιο της.
Η ανύπαντρη αδελφή της που ζει μαζί τους έχει αναλάβει να τους συντηρεί αφού
κανείς δεν εργάζεται σε αυτό το σπίτι και εκείνη είναι η μόνη που μπορεί να
διαχειριστεί την περιουσία από την κληρονομιά που άφησε ο πλούσιος θείος στις
δυο αδερφές.
Όλα δείχνουν ισορροπημένα σε αυτή την οικογένεια.
Η διαβητική μάνα χειραγωγεί μέσω της αρρώστιας της και της κυκλοθυμίας της, η
θεία ελέγχει με την εξουσία του χρήματος και την εμμονή της για την τάξη και ο
μπαμπάς καλύπτει την μοναξιά του με μικρές αποδράσεις σε εξωσυζυγικές σχέσεις.
Τι γίνεται όμως όταν ο γιος ερωτεύεται και θέλει να σπάσει τα δεσμά της
οικογένειας;
Πως θα το διαχειριστεί αυτό η μάνα που χάνει τον γιο της;
Και ο κρυφός έρωτας της θείας για τον άντρα της αδερφής της θα εκδηλωθεί;
Η παλιότερη γενιά αναπόφευκτα θα συγκρουστεί με την νέα γενιά που διεκδικεί την
δική της ταυτότητα.
Ο Ζαν Κοκτώ δεξιοτέχνης της μυθοπλασίας στήνει έναν δυνατό μύθο και αφήνει τις
συγκρούσεις να εξελιχθούν με ανατροπές, αποκαλύψεις, απρόοπτα και τις κωμικές
καταστάσεις να διαδέχονται τις δραματικές αποφορτίζοντας το συγκρουσιακό
τοπίο.
Το έργο αφενός καταγράφει τις σχέσεις των μελών μιας οικογένειας, αφετέρου δίνει
την δυνατότητα να ερευνηθούν πιο εξειδικευμένα θέματα όπως οι σχέσεις
εξάρτησης που καλλιεργούνται μέσα στην οικογένεια, η ελεγκτική συμπεριφορά του
γονέα, η ανάγκη αυτονόμησης του παιδιού, πως διαμορφώνονται οι ρόλοι μέσα στην
οικογένεια, πως αλληλεπιδρούν τα μέλη μεταξύ τους, αλλά και πως επηρεάζει η
ποιότητα σχέσης των γονέων την διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού.

Η Θεραπεία Στάμου Μαζαράκη
Ψυχολόγος, Σωματική - Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια
Διευθύντρια του Κέντρου Ψυχολογικής και Συμβουλευτικής Στήριξης «Έλευθος»
Καθηγήτρια και Επόπτρια στο Κέντρο Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής Βίλχελμ
Ράιχ.
Μέλος Συνδέσμων: Πανελλήνια Ένωση Σωματικής Ψυχοθεραπείας (Π.Ε.Σ.Ω.Ψ.),
Ελληνική Ένωση Συστημικής Θεραπείας (ΕΛΕΣΥΘ), European Association for Body-
Psychotherapy (E.A.B.P.), European Family Therapy Association (E.F.T.A.),
Ευρωπαϊκή Ένωση Ψυχοθεραπευτών (E.A.P)
H Θεραπεία (Πέπη) Στάμου-Μαζαράκη δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και το εξωτερικό
ως ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια από το 1979. Γνώμονας του λειτουργήματός της η
ανθρώπινη σχέση, η αλληλεπίδραση και η επικοινωνία. Έχει σπουδάσει Ψυχολογία στο
Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών και Ερευνών.
Ασχολείται με τον τομέα της Συμβουλευτικής ως καθηγήτρια και επόπτρια στο Κέντρο
Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής Βίλχελμ Ράιχ και είναι Επιστημονική Υπεύθυνη του
Κέντρου Ψυχολογικής και Συμβουλευτικής Στήριξης «Έλευθος» στα Άνω Πατήσια.
Πιστεύοντας στη συλλογικότητα και λειτουργώντας πάντα με ομαδικό πνεύμα, έχει
πραγματοποιήσει ως συντονίστρια επί σειρά ετών τις παρακάτω δράσεις:
• Σχολές Γονέων και Εφήβων τετραετούς φοίτησης
• Ατομική, ομαδική ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική οικογένειας και ζεύγους
• Εισηγήσεις σε σεμινάρια κοινωνικού και ψυχολογικού περιεχομένου
• Συνεργασία με φορείς της τέχνης και του πολιτισμού
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση - Σκηνοθεσία
Δραματουργική επεξεργασία: Αναστασία Παπαστάθη
Σκηνικά - Κοστούμια: Κυριακή Πανούτσου
Μουσική επιμέλεια: Πάνος Φορτούνας
Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Τσολάκης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Αναστασία Παπαστάθη
Φωτογραφίες/video: Χάρης Γερμανίδης
Επικοινωνία : Αντώνης Κοκολάκης
Web administration: Χρήστος Λουκόπουλος
Art work: Creatures
ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ
Χρήστος Ευθυμίου
Μαρία Μαυροματάκη
Αναστασία Παπαστάθη
Πάνος Κούλης
Ευδοκία Ασπρομάλλη

Η παράσταση «Τρομεροί Γονείς» πραγματοποιείται με την οικονομική
υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

INFO!
ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00, & Κυριακή στις 19:00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 90' (χωρίς διάλειμμα)
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική είσοδος: 15€
Εκπτωτικό: 12€ (Φοιτητές / ΑμΕΑ / Άνεργοι/ Άνω των 65)
►Στον ανοιχτό διάλογο δεν ισχύουν τα εκπτωτικά εισιτήρια

Η αίθουσα κλιματίζεται
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ-ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: στο ταμείο του θεάτρου 210 9769294
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ:
https://www.more.com/theater/theater-radar/tromeroi-goneis/
Θέατρο RADAR
Πλατεία Αγίου Ιωάννη & Πυθέου 93, Νέος Κόσμος, Αθήνα, Τ.Κ. 11744
(απέναντι από το Σταθμό Μετρό «Άγιος Ιωάννης») Τηλ.: 2109769294
FB page: Θέατρο-Radar
Instagram: @radartheater
Site: www.radartheater.gr
E-mail: info@radartheater.gr

Εύα Κακλειδάκη

Εύα Κακλειδάκη

Με λένε Εύα και είμαι καλά, όπως συνηθίζω, να λέω. Σπούδασα Κοινωνιολογία κι έκανα μεταπτυχιακό στις ανθρωπιστικές σπουδές. Αλλά καθώς, όπως λέει και ο ποιητής “Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να το πω, άλλα είν’ εκείνα που αγαπώ γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα”, κάπως έτσι κι εγώ αποφάσισα να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία. Ο λόγος; Η μαγική τέχνη της συνέντευξής μέσω της οποίας προσπαθώ να ανακαλύψω όχι μόνο τους άλλους, αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό.